අනේ දෙයි හාමුදුරුවනේ......

අනේ දෙයි හාමුදුරුවනේ......
මට
හිස උඩට වඩා නැගි
දුක් කන්දරාවක්
මහ බරක් ලෙස හිතට මගේ අද
වද දෙනව...
බොහොමක්
අනේ; පිං සිද්ද වෙයි දැන්
හිත ටිකක්
ලිහිල් කර ණය බරත් බුරුල් කර 
දුන්නොතින් නම් නුඹට බුදු බව ලැබෙනවා....
හැමදාම දුක කියුවේ මම
නුඹට මිස
නැහැ වෙනත්
දෙවි කෙනෙක් හට
එහෙව් මා දෙස නොවරදිම
අදත් බලනු මැන කියා දෝත මුදුනිත්
තබා මම වදිනවා....

____________________________________

අනේ බොල ගැණියේ 
මටත් ඇත්තේ කන් දෙකකි
හැමදාම දුක කියන
මහා ගොඩක් සෙනගත් වෙතේ...
ඒ සෙනග අතරින් 
නුඹට ඇත්තේ
දුක
දිය අඟල් උල්පතකි
කිසිදාක නිම නොවෙන
කිසිදාක
නොම සංසිදෙන....

මටත් දැන් හරි වෙහෙසයි
උඹේ දුක
අහලාම 
නුඹට පිහිට විලාම...
මගේ
කන රිදුම් දෙයි
නැහැනේ උඹේ ඉවරයක්
දුක දුකම පොදි බැදන්
හැමදාම හැමවෙලෙම
නුඹම විතරක්
නෙමෙයි
තව හුගක් අය වෙති මගේ පිහිටක්
බලාගෙන අද

මමත් මේ හනි හනික හොයනවා දිවා රෑ
උඹේ කන්නලව්වෙන් බෙරෙන්න
දැන් තව දෙවි කෙනෙක් මෙලොවට....

උඹට විතරක් නෙමෙයි යෝධියේ
දිවියලොකේත් ප්රෂ්න කන්දක් තියෙනවා...

කළුවර හීනය

( අදහස;. බුකියේ දැක්ක කතරගම දෙයිහාමුදුරැවනේ කවිය )

ආදරේ සිල් සුවඳ

ඉර බසින ගොම්මමෙ සඳ සිසිල විඳගන්න
තරැ ඇවිත් හිනැහුනා රතු අහස සරසන්න
මතකයන් ලඟ හිදන් නුඹ'ව්ත් දොඩමළුව
සිනහමල් කවි වුණා ආදරේ සරසන්න

අමාවක රෑ අහසේ ගණඅඳුර දුරලන්න
තරැ‍ වැලක් හිනැහුනා හිත් අහස පුරාවට
නුඹ පිදු පෙම් සිතට ආදරෙන් ලංවෙන්න
පිං පිරුවා සංසාරේ නුඹේ හදේ රැදෙන්නට

කළුවර හීනය

මතක වැල් පද බඳියි කවියට..

ජිවිතේ මහා දුකක්
යැයි හැඟුනු හැම විටම
කඳුළ නුඹ ඇවිත්
නතර වුවා මා නෙත‘ඟ

බොහෝ දුර සැරිසරා මම
සිතේ දුක නිමා කර
කඳුළු අතරින් හිනා වුනි
අකිකරු අකුරක සිරව

කඳුල නුඹ හෙමින් විත්
රිදෙන සිත සිසිල් කර
යන්න යන්නට එපා දැන්
මතක වැල් පද බඳියි කවියට..

- කළුවර හීනය -

ආදරේ විඳවන තරම්

සෙනෙහෙ හද තුල හිර කරන්

කඳුළු දෑ‘සඟ ගුලි කරන්

මැවෙන නුඹේ රුව හෙමින් කොඳුරයි

කඳුලේ රැඳි දුක කොයි තරම්

ගැහෙන පපුවට කන තියන්

නැගෙන සුසුමන් අහුලමින්

ඇසෙන නුඹේ හඩ සෙමින් මුමුණයි

හිතක රැඳි දුක මොන තරම්

පාට හීනෙක දැවටෙමින්

රැඳුණු මතකය ගලපමින්

දකින නුඹේ සිත තවත් පවසයි

බිදුණු හිත හැඩවුණු තරම්

වෙන්ව ගිය හීත ඇතට මගෙන්

කඳුළු තුල හිත නහවමින්

මැරුණු නුඹේ පෙම අදත් කොඳුරයි

ආදරේ විඳවපු තරම්....

-කළුවර හීනය-

ඇවිත් යනවාද මගේ හිනෙට හාදුවැස්සේ නහවලා

පිපි හිනැහෙන කඳුළු මල් වල නුඹේ රුව ඇත සැඟවිලා

නිවි දැල්වෙන පහන් සිල ලෙස හදේ කොනකම රැඳවිලා

දැවි නොදැවෙන ගිණි පුපුරු ලෙස නුඹේ මතකය ඇවිලිලා

සැලි නොසැලෙයි මගේ තුන් හිත මතක මන්දිර කළඹලා

හදේ කොනකම සැඟව හිනැහෙුන නුඹේ මතක අහුලලා

තවත් ලියනෙමි පද අහුරු ගෙන අපේ සෙනෙහස ගලපලා

එබි හිනැහෙන ඒ පුරුදු සුව තවත් වරුවක් හඩවලා

යයිද නුඹ අද මතක මාවතේ මගේ හදවත රිදවලා

සිහින සිතුවිලි පිපි හිනැහෙන ආදරේ පැතුමක් වෙලා

නීල දෙනුවන් හීනි කරමින්  මගේ හීනයේ හීනැහිලා

තවත් කඳුලක් දෙඇස් තෙමමින් ඇස් දාර මත නැවතිලා

මටත් නොකියම ගිලිහුනේ අද නුඹේ මතකය දියවෙලා

කොපුල් මත මුදු සෙනෙහෙ පහසින් දකින හිනෙට වෙලා

ඉතින් ඉන්නට නොමැත අවසර නුඹේ අසසේ හිනැහිලා

පාන ඉඟි බිඟි නුරා බැල්මන් තවත් මතකය පාරලා

ඇවිත් යනවාද මගේ හිනෙට හාදුවැස්සේ නහවලා

කළුවර හීනය

වඩිනු මැන යලිත් නුඹ

සඳ හොරෙන් සිනාවෙන අඳුරු වු මහා රැයක

නෙතුසලා සිනාවෙමි නුඹේ රුව ගෙන හදට 

සිත් පහන්කර හැඟුම් පිදෙනා හැම පැයෙම 

මැවි මැවි දිලිසුනා නුඹේ රුව නෙතු අතර 

සලා නුඹේ නිල් නුවන් බලනු මැන මගේ හද 

පිදෙනා කඳුළු මල් නුඹට පවසයි රැදුනු දුක 

පිබිදෙනා පැතුම් මල් හද අතින් ගෙන තුටින 

වැඩිනු මැන හද තුටින් රැගෙන මල්සමය හෙට 

කළුවර හීනය 

කඳුළු කවිකම්

මතක කඳුලින් දෙවු දෙනුවන් ඇස‘ඟ සිතල තවරලා
සිතට රහසින් හෙලු කඳුලැලි මතක එකිනෙක අහුරලා
ඇවිද ආ ගිය පාළු මගතොට අපේ සැමරුම් හිරවෙලා
නුඹට රහසින් මමත් නවතිමි නෙත‘ඟ කඳුලින් බරවෙලා

වැටි හිනැහුන රොබරොසි මල් එකින් එක අද පරවෙලා
අපේ මතකෙට රහස් අමුණයි මලින් මල ගෙන ඇහිදලා
මතක එක්වුණු පාළු ලන්දේ මඟතොටක අපි තනිවෙලා
කියු පෙම්බස් ආයෙ මුමුණමු මතකයන් තුරුලට වෙලා

ඉඳ හිටක හො නුඹේ සුළඟක් ලඟ රැදේදො සොයනෙමි

හද සොයන එ මතක අහුරට තව තවත් පෙම් කවි පබඳිමි

කඳුළු මල් හද සනසවයි නම් උනන කඳුලැලි සිපගමි

යලිත් එයි නම් සිහිනයට වුව ආදරෙන් හිත පුදදෙමි

 

 සුවඳ තැවරුනු මතකයන් ලඟ දෙදණ තබමින් හිනැහිලා
හෙටත් හිනැහෙමි නුඹේ දෙස මම බලා රහසින් සැනසිලා
කඳුළු අමුණමි මතක ඇහිදන් පරව ගිය මල් දෙසබලා
යලිත් හිනැහෙමු සසර මඟක අපි පෙම්වතුන් ලෙස හමුවෙලා

__කළුවර හීනය__

 

එත් හමුවෙමු පුරුදු සසරක

         සිත කඳුලක් වැටි හෙමිහින්
ඇසි දාර ලඟ හිනැහිලා
මතක සුලඟක් ගතේ දැවටි
නුඹෙ සෙනෙහස සිහිකලා

සුසුම් අහුරක් ගලා කොපුලෙන්
සෙනෙහ පිරු සිත ගොළු කලා
කාත් කවුරුවත් නොමැති හිත ලඟ
නුඹත් මතකෙට පිටුවක් වෙලා

හමුවෙලා එක්වෙන්න සසරේ
පිරු පින් මදි අපි රැස්කලා
එත් හමුවෙමු පුරුදු සසරක
යලිත් පෙම් හිත ඇහැරවා

--කළුවර හීනය--

සිනාසෙමි මම උන්නු තැන හිද කඳුළු පෙම් හිත රවටලා

සිහින් වැහිපොඳ වැටි සියොළඟ
ආදරෙන් හද කිතිකවා
පහන් සිතුවිලි මලානික වි
කඳුළු දෙනුවන් තෙත්කලා
වහන් කල සිත පෙමින් බොඳවි
සුදු වලාවක සැඟවිලා
සහන් හැඟුමන් පලායයි අද
කිසිත් නොකියම හිනැහිලා.

ඈත අහසේ පිපුන සඳවත
කඳුළු වැලකින් ගිලිහිලා
මෑත සිහිනේ දිලෙන තරු ලඟ
මලානික හිත හිරවෙලා
සීත ගගුලක තෙමි පැටලි
හඩන කවි සිත මියැදිලා
ගීත ගයනා විහඟ රෑනේ
නුඹත් කවියක සිරවෙලා

කඳුළු හීනෙක සැමරුමක් ලඟ
රිදුනු හදවත සැඟවිලා
මතක පැන්දිය වැටි දෙනුවන්
සීත කඳුලින් නහවලා
සුසුම් උණුසුම් මිරිඟුවක් ලඟ
මැරුණු හදවත නවතලා
සිනාසෙමි මම උන්නු තැන හිද
කඳුළු පෙම් හිත රවටලා

__ කළුවර හීනය__

 

ඇතුලගත් තව සුසුමන් හෙලයි නුඹ ඇවිත් ගිය පෙර මඟ දෙස බලා

බිනර වැස්සේ තෙමි රහසේම මතක සුවඳක පැටලිලා
වැටුනු වැහිබිදු පිරි පෙම් ගඟ යයි තවත් දෙගොඩම ගලා
අදත් හිනැහෙයි එදා වාගෙම ඇතුලගත් තව නොසැලිලා
ගියත් වෙන්වි  මතක සුවඳත් අරන් රහසේ පිටවෙලා

ගලා වැටෙනා කඳුළු බිදුවල නුඹේ සිනහව හිනැහිලා
වලා පටකින් නුවන් පිරා සොයන දෙසවන් සැඟවිලා
සලා දෙකොපුල් පුරා රැව් දුන් සිනා මල්වැල පරවෙලා
බලා සැනසෙමි නුඹේ මතකය අරන් දොතට සැනසිලා

පහන් තරුවක් පායනා සේ හදේ කොනකම නැවතිලා
එළිය කල හැටි තාම මතකයි පෙමින් හදවත නහවලා
සඳුන් සුවඳක් වගේ දැවටි පෙමින් හිත මල සරසලා
තාම මතකයි උන්නු හැටි ලඟ හදට හදවත යාවෙලා

ගලා පෙම් දිය වාන් දමනා කඳුළු ගඟකට හැඩවෙලා
රටා මවමින් දිය රැළිති උඩ ඇඳුනු මතකය හිනැහිලා
අදත් හිනැහෙයි එදා වාගෙම මතකේ හදවතේ රැව්දිලා
හමුවෙලා වෙන් වුනත් මෙලෙසින් ඇත තවත් පෙම ලියැවිලා

__ කළුවර හීනය__ 

හදේ රැව්දෙන තාලේ

නිකිණි වරුසා ඇද වැටි
කදුළු ගංඟා සේදුනි
හදෙ කොනකම මැවුනු සෙනෙහස
නුඹෙ නමටම ඉතිරුනි...

සිත වැස්සෙ තෙමි තෙමි
කදුලු මල් දම් ගොතනෙමි
හදෙ නැගෙනා රාවේ ලඟ හිද
නුඹෙ සෙනෙහස සොයනෙමි.....

පැතුම් මල් එකිනෙක පිපි
නුඹේ උණුසුම සොයනෙමි
හදෙ රැව්දෙන තාලෙ සිහිකර
නුඹේ නමටම පද අමුණමි...

__ කළුවර හීනය__