Wednesday, August 29, 2012

නුඹේ සිත මගේ සිත

මගේ හිත
නුඹේ හිත
 
නන්නාදුරනා ලෝකයක
හමුවුනෙමු අපි
නන්නාදුනනා
දෙදෙනෙකු ලෙස
 
නුඹේ සිත
මගේ සිත
 
එක්වුනා
එකට එක
හඳුනනා
දෙදෙනෙකු විලස
මේ අහස යට
 
නුඹේ සිත
මගේ හිත
 
හැඳුනුවා
ගැලපුවා
එකින් එක
හදුනනා දෙදෙනෙකු විලස
 
නුඹේ සිත
මගේ සිත
 
කෙතැනද
අපි අද
නුඹට මට
මටද නුඹ
අහිමි වි ඇත
 
නුඹේ සිත
මගේ සිත
වෙන්වෙලා අද
නන්නාදුනනා
දෙදෙනකු විලස

Sunday, August 26, 2012

පානගමි මම අලුත් ලොවකට

ඔහේ ඇවිදන් ගියපු කාලය
අහවරයි දැන් මගේ ලෝකෙට
යන්න අවසර නික්මිලා මට
වලදමා දුක පිරුනු හිනය


බොහො වසරක් ගතවුනානේ මට

හිනයෙන් මට අවදිවන්නට
වින්ද දුක් දැන් විසී කර අද
පානගමි මම අලුත් ලෝකේට

තිගැස්සි දැන් ඇහැරුනා මම

දෙඇස් පිහදා බලන්නේමි තව
මාව රිදවපු ඒ කටුක හිනේට
හිනැහුනා මම අනේ හොඳටම

Friday, August 24, 2012

නුඹත් රැජිනකි එහෙනම්...

විඳින්නට පහසක්
නුඹේ සිරුරේ රසයෙන්
ගෙනෙයි නම් මිහිරක්
  මොණර කොලයේ බරකින්

නුඹේ පපුවට හෙමිහින්

කන තියාගෙන අහපන්
නුඹේ ජිවයේ සුවදින්
මත් වුනේ දැයි කවුරුත්.

කාසි කොලයට හැකිනම්

නුඹව මිලදි ගන්නට දැන්
නුඹේ පපවේ හුසමෙන්
තවත් නැහැවෙයි දිවියක්


ලොවට නෙපෙනෙන රහසක්

අපිට නොඇසෙන හඩකින්
කියන්නට හැකිනම්
නුඹත් රැජිනකි එහෙනම්...

Wednesday, August 22, 2012

දෙවැනි මවුනි...

නුඹ අත දිගුකරන හැම මායිමේ මම සැමදා හිදිමි
නුඹ තුටින් හිදි නම් සමදා මම තුටු වුනෙමි
නුඹ මගේ සොයුරියයි හද බැතියෙන් සැමදා පුදමි
ජාතිත් නුඹවන් අයෙක් ලැබුමට මම පිං කළෙමි


උණු කදුලැලි සලයි නෙතු තුල සැමදා සොවිනි
ඒ කඳුලක බර මට නොව නුඹහට දැනුනි
මා වෙනුවෙන් නෙතඟින් කඳුලක් හැලුනි
අන් කවරෙක්ද අක්කේ නුඹ හැර හිටියේ ලඟිනි

දෙවැනි මවුන් නුඹයි නිති මට මගේ ලොවට සදා
එක කුස නොයිපදුනත් නුඹ මගේ සොයුරියයි මෙදා
අපි පෙරු පාරමි මදි වුනි එක අම්මාගේ වන්න මෙදා
මතු භවයකදි වත් ඉපදෙමු සැනසෙන්නට සැමදා

Tuesday, August 21, 2012

යසෝ....නුඹ....සහ මම.....

හිතින් පෙම් බැන්දාත්
ලඟින් හිඳ පෙම් කෙරුවත්
නුඹත් ගැහැණියෙකි
මමත් ගැහැණියෙකි

යසෝ...

පෙම් කලේ අපි දෙදෙන
පිරිමි මනුස්සාත්මයකට....

සුව වින්දේ අපි
හදවතින් ප්‍රේමාදරය
රැවටුනා

යසෝ
නුඹ

ඒ ආදරයටම...
රැවටුනා
 
මම

මගේ ප්‍රේමාදරයට...
 
නුඹත් අසරණයි

එදා
තනිවම නොව
පුංචි රහුලයන්ද සමඟින්ම..

මමත් අසරණයි අද
 
තනිවම නොව
මගේ අසරණ හිතත් සමඟින්ම...

රැවටුනේ අපි
ආදරෙන් නැහැවුන
පිරිමිකම රජයන
පිරිමි මනුස්සාත්මයකට

වෙනස

සිදුහත් හැර ගියත් යසෝ නුඹව
අන් ලඳ සිටියේම නැත කොනක

මහැර ගියක් මගේ පිරිමි ප්‍රේමාදරය
නැවතුනු කොනක
සිටිනවා තවත් ලඳක් නතරව
සිනහවෙන් නැහැවෙමින්...

ඉතින්
අපේ කාලේ යසෝදරාව
නුඹ
සහ
මම

බැමි ලිහන එකම තැන...



(මුලාශ්‍රය  -  මගේ සොයුරියකගේ කවි පෙලක්)

Monday, August 20, 2012

හද සසල කළ දසුන්......

මේ පින්තුර මම ගත්තේ දෙසවන් සමිරගේ  නුතන මානවයා එෆ් බි ප්‍රෙෆයිල් එකේන්....මට ටැග් වුන පින්තුරයක්....
මේ පින්තුරය මාතෘකා කරලා තිබුනේ
සිඳී ගිය දා එඩි ගත
වැහැරී ගියේ නුඹේ ගත
පිහිට නැත අද සව් සත
එනිස නුඹ තව ගල් පඩි මත

මේ පින්තුර හරිම හැඟුම් බරයි...
මම මේ පින්තුර දැක්ක විදිය...ඇත්තටම හද සසල කල දසුනක්.....


වියැකුනු දිවිය
මහළුය අද මම
නොමැතිය සවිය
එහෙත් නොවැටි සිටිමි මම
ගෙවුනත් දිවිය
මෙ නොසැලෙන
පඩිය මත
පතන්නට
තව දිනක්
තියෙවිද මට

අසරණයි මම
මගේ තනිකමත් සමඟින්ම
නොසැලි ඇත්තේ මෙමට
මගේ වියැකුනු තරුණකම පමණයි තව ..

Sunday, August 19, 2012

නොකියු පෙම නුඹ

රෝස මල් පෙති මත ඉහිරුන
සුමුදු සුසිනිඳු සුවඳ
තවම සිත කිතිකවනවා ලඟ....

නොලියමින් ලතැවෙන දහක් පදවැල් අතර
හිතට ඉඟිබිගිපාන
දහසකුත් සිතුවිලි
තවම දඟ කරනවා ලඟ......

දිනෙන් දින ලං වෙමින්
නුඹට මට අතපාන සෙනෙහස...
තවම කිතිකවනවා මගේ සියොලඟම
පවසනා තෙක් සිත‘රැදි සෙනෙහෙස

ආදරෙයි නොකියුවත්
පෙම් වදන් නොදෙඩුවත්
දිනෙන් දින ලං වෙන අපේ පෙම් සිත්තරය
තවම මඟ සොයනවා හිත ලඟ

ඒත් අසරණයි මම

ඒ හිත අසලින්ම.......

Thursday, August 16, 2012

සදාකාලික නොවු ලෝකේ සදාකාලික බැඳිමක්.....

ජිවිතේ ගෙවෙන ගෙවන හැම මොහොතක්ම හැම දිනයක්ම අලුත් පරිච්ඡේදයක්........
තත්පරෙන් තත්පරය ජිවිතය ගෙවෙනවා
තත්පරෙන් තත්පරයට ජිවිතය අප්ඩේට් වෙනවා.. අලුත් දත්ත එකතු වෙනවා
සමහර දේවල් සංශෝධනය වෙනවා..
තවත් වෙලාවකට අනවශ්‍ය දේවල් අයිවෙනවා... එහෙමත් නැත්තම් අයින් කරන්න වෙනවා..
ඒ මොනවා වුනත් ජිවිතේ ගෙවෙනවා
හැම මොහොතකම අලුත් දෙයක් අලුත් සිතුවිල්ලක්
අලුත් පැවැත්මක්....
හැම දෙයක්ම අපේ ජිවිත වලට අලුත් පාරක් පෙන්නනවා ගෙවෙන ගෙවෙන හැම මොහොතෙම මොකක් හරි අලුත් බැඳීමක් එනවා
සමහරවිට ඒ එකතු වෙන බැඳිම් අපේ ජිවිතේ හැරුම් ලක්ෂ්‍යයන් වෙනවා...
ඒත් අපි අපිටම කියලා මුඵ ජිවිත කාලයටම තියාගන්නවා කියලා පටන් ගන්න හුඟක් බැඳිම් හරිම තාවකාලිකයි....
ඔව් තාවකාලිකයි ...
මොකද අපි ස්ථිරයටම තියාගන්න හදන්නේ අපේ ජිවිතේට අහම්බෙන් එකතු වෙන බැඳිම්.....
නමුත් ඇත්ත හරි විදියට දැකලා බැඳීමක් වුනත් බැඳිමකින් තොරව තියාගන්න පුළුවන් වුණා නම් ඒක තමයි අහම්බෙන් වුනත් අපේ ජිවිතේට අපි ලඟා කරගන්න සැබෑම හැරුම් ලක්ෂ්‍යය....

Tuesday, August 14, 2012

ගලන ගඟකි ජිවිතේ....

බිංදු බිංදු පොද වැටිලා වැටෙන වැහි පොද කවද හරි දවසක ලොකු වැවක් වෙනවා ඇත්තමයි.....
පුංචි වැහි පොද බිඳුවකින් නැගෙන මේ සිසිලස හැමදාමත් වෙනසක් නැතුව එකම විදියට දැනේවි...
.චුටි චුටි දිය ඇලි ටිකක් එකතු වෙලා ලොකු ලස්සන ගඟක් හැදෙනවා.....


 ගඟක් වුනත් හැඩේකට...ලතාවකට... තාල දාල ලස්සනට ගලන කොට තමයි කාට වුනත් බලන්න ආස හිතෙන්නේ...
ගල් වලත් හැප්පිලා වංගු වලින් ලස්සනට තාලෙකට හැරිලා යන කොටයි හැමදාම එකම විදියට ගලන ගඟෙත් ලස්සනක් දැනෙන්නේ.....

.ජිවිතෙත් ඒ වගෙයි හැමදාම එකම විදියට ඉඳලා හැමදාම එකම විදියට ඇඳලා එකම විදියට හිතුවොත් අපි හැමදාමත් එකම තැන....
හරියට එක තැන ප්ලේ වෙන සීඩී එකක් වගෙයි....

ජිවිතේටත් වෙනසක් ඕනේ.....ඒත් ඒ වෙනස වෙන්න ඕනේ වෙනස් වෙන්න ඕනෙම තැනදි... ඕනෙම කරන විදියට....
ඔහේ කල්ගෙවලා නිකන් කාලය නාස්ති කරලා කිසිම පලක් නැති දෙවල් වලට තමන්ගේ වටිනා කාලය මිඩංගු කරලා ඇත්තටම අපි අපේම දේවල් ගැන දුක්වෙන වාර අනන්තයි...
.ඒත් සීමා සහිත රාමුවකින් එලියට ගිහින් අපිට ජිවිතේ ගැන වෙනසක් දකින්න පුළුන්නම් වෙනසක් කරන්න පුළුවන් නම්........
විඳින්න තියන ජිවිතය අපිට ජිවිතය වගේම විඳින්න පුළුවන් වෙන්නේ එතකොටයි ....

කාලයක් ගිහින් ජීවිතේ දිහා ආපස්සට හැරිලා බලද්දි අපිට හිතලා විතරක් නෙමෙයි තව කෙනෙක්ට කියලාහරි සතුටු වෙන්න පුළුවන් වෙන්නේ එතකොටයි.......


Monday, August 13, 2012

මසක් ඉක්මුණු කළුවර හීනය......



මෙච්චර දවස් අකුරු කරපු මගේ කළුවර හීනයට  හරියටම මාසයයි.....

හුඟක් ආසාවෙන් හිටියේ මම නිර්මාණය කරන එක වචන් පෙළක් හරි ලියා බ්ලොග් එකක් කරනවා කියලා...ඒත් සමහර සමහර දෙවල් නිසා මට ඒ අවස්තාව නැතිවුනා...
නමුත් මම පටන් ගත්තා...


කවි ලියන්න......බ්ලොග්  ලියන්න නම් මම තාමත් ප්‍රථමික අවදියේ ඉන්නේ.....
ඒත් මට පුඵවන් විදියට මට දැනෙන විදියට මට මට හිතෙන දේ පද එකින් එකට අමුණලා කවියක් ගලපලා හරිම ආසාවෙන් මේ බ්ලෝග් එකේ ලියුවේ...
ඒත් බ්ලොග් ලියන්න නම් මම තාමත් පුංචි වැඩි....හුඟක් වැරදි ඇති ඒත් ඒ වැරදි හදාගෙන ඉස්සරහටත් හිතට එන ඔනෙම අහසහක් නිර්මාණයක් කරලා ලියනවා
 


මෙච්චර දවස් කඵවර හිනය තුලින් ඔයාලා දැක්කේ හිතේ ගුලි වෙලා තිබ්බ ආදරයක මතක එකතු කරපු වෙදනාබර නිර්මාණ....

නමුත් පළමු මස අවසන් වෙනවත් එක්කම කළුවර හීනය තුලින් අලුත් දෙයක් ලියන්න මම උතසහ කරනවා....මම හිතනවා මේ කළුවර හීනයට වෙනස් ඔනේම කරන වෙලාවක් කියලා



ස්තුතියි මගෙත් එක්ක රැදිලා හිටිය හැමොන්නටම..


.


Sunday, August 12, 2012

සැනසුමක් ගෙනෙනා දිනක් ඒවි යලිත්

රෑයමේ ගණදුර මකන්නට
පුරා අහස පුරාවට සුදු සදක් පැයුවට

වියැලුනු කතරට සිසිලක් දෙන්නට
මහා අනොරා වැසි ඇද වැටුනට

සිතලේ ගුලි වෙලා ඔහේ මිදුනු හිමි කැට
නුඹේ හිතේ උනුහුමට දියවුනාට


කාටවත් නොපෙනෙන
මගේ පැරුනු හිතට සැනසුමක් ඒවිද
නෙතින් කඳුලක් හඩා වැටුනට.....


කළුවර හීනය

Thursday, August 9, 2012

පෙම් කරන්නට මට තහනම්..

මේ නොනිමෙනා වැසි දිය
කඩා වැටුනත් අපේ ලොවට
උදා වු වසන්තයට
යන්න යැයි පවසමින්....
යන්න බැහැ මට විඳන්නට
පොද වැස්සේ සිසිලස

වස්ස මට තහනම්....



පෙම් ගිත මුමනමින්

ගිගයන සියොතුන්
එන්න යැයි කියුවත්
ගිකියන්නට
  යන්න බැහැමට...

ගී ගයන්න මට තහනම්...


හද මඩල විවර කරමින්

පැමිනියත් දෙවිවරුන්
දෙලොවින්
පුදන්නට සෙනෙහසක්
නොමැතිනම් මා ලඟ

පෙම් කරන්නට මට තහනම්..

Wednesday, August 8, 2012

මම බලන් උන්නා...

දෑස ආයාගෙන
මම බලන් උන්නා....
මට අහිමිව ගිය
ඒ සොඳුරු රුව
දකින්නට
මම බලන් උන්නා.....
කාලයේ
වැලි තලා අතරින්
නුඹත් මැකි ගිහින්...
ජිවිතේ හද මලම පරවි
මරිඟුවක් මෙන්
සොඳුරු හිත
මැකි ගොස් තිබුනා

Tuesday, August 7, 2012

කඳුළු අතරින්

කළුවර රැ හිනෙන් ඇවිදින් නුඹ මගේ ලඟම තවත්
තෙපලු පෙම් කවි තාමත් සුව දෙයි මට මගේ සවනත්
හිත වාවන්නැ නුඹ ලඟ නැති රෑ මගේ සිහිනේ තවත්
තව පිළිගන්නේ නැහැ අන්සතු වි දැන් මට නුඹේ හිතත්

සයුරට රළ පෙළ ඇදුනා වාගෙයි නුඹේ සෙනෙහෙ ඉතින්
ඇස් අග නැලවෙන කුංකුම වාගේ නුඹේ සුවය ඉතින්
හිත තුල නලියන හැගුමන් සොදුරුයි නු‍ඹේ ලඟදි ඉතින්
මම තව සැනසෙනු කෙලෙසද නුඹ දැන් මාහැර ඉතින්

රෑයම පිපෙනා තරු කැල අතරින් නුඹේ රුව සොයනවා

නුඹ දුර ඇදුනත් සිහිනෙන් හො මම නුඹ තව පතනවා
අපි එක් නොවුත් යලි නුඹ ආවත් හිත මගේ විඳවනවා
නැවතුනු තැන නුඹ හිනැහි ඉනු මැන මම අද හිනැහෙනවා

Sunday, August 5, 2012

අඳුරේම මියැදුන පෙම් හිතට එළි දෙන්න
නුඹ ආවේ සද විලස ගණදුරම දුරලන්න
සුවඳ ගෙනෙනා මගේ පෙම් කුසුම පුබුදන්න
නුඹ ආවේ  හැම දාම පෙම් සුවඳ මට දෙන්න

නිදිබර මගේ දෙනුවන් ආදරෙන් කිතිකවා
නුඹ සොරා ගෙන ගියා මගේ හිතම සනසවා
නොලියු පෙම් රහස් හිත තුලම  සඟවලා
නුඹ ඇත දුර ගියා නිදන නෙතු හඩවලා

Saturday, August 4, 2012

මිය ගිය සැමරුම්

අදුර රජයන මගේ පෙම් අහස කිමද අද කඵ වුනේ
සුවුඳ පුබුදන මගේ පෙම් කුසුම කිමද අද පර වුනේ
හමා ආ මද නළ මසිත සනසන කිමද අද වියැලුනේ
පිබුදවු පෙම් සිහිනේ බොඳ කරන්නද තව ලංවුනේ

ලගින් ඉන්නට බැහැනේ දැන් මට නුඹේ හිත අන්සතු වෙලා

දුරින් ඉන්නට බැහැනේ දැන් මට නෙතේ කදුලැලි පුරවලා
හිතින් පතනට පැතුම් නැහැ මට හැගුම් මගේ අද ගොඵ වෙලා
මට අහිමි වුනු නුඹේ ප්‍රේමය රැගෙන යමි මම තනිවෙලා

නිරතුව මා ගෙව්ව තුටු දිවිය නුඹමයි පෙම පුදසුනේ

සැමදා අපි එකට හිදිමුයි කියා ලංවුන ඒ පෙම් දිනේ
තවත් වසරක් ගෙවි ලා ඇත ඉරි තලා ගිය පෙම් පතේ
ඉන්න සතුටින් සැමදා නුඹ එයයි මගේ සතුටම හිතේ


ගෙවුනු අතිතයේ සුවද තැරුනු සැමරුම් ගෙන හදින්

තවත් වසරක් නික්මෙනා දින අපේ මල පෙම් ලොවින්
යන්න සඳහට නික්මිලා මට කඳුඵ එක්කල පෙම් ලොවින්
දෙන්න කුමරුනි මෙමට අවසර දැන් නික්මිලා නුඹ ළඟින්

ජිවිතය

ජිවිතය හරිම පුදුමාකාරයි.....වෙලාවකට අපි හිතන හැමදෙම කිසිම අඩුවක් නැතුව අපි ලැබෙනවා....වෙලාකට අපි කොච්චර උත්සහ කලත් අපි කොච්චර වෙර දැම්මත් අපිට ඔනේ තැනට අපේ ජිවිතය ගෙනියන්න බැහැ.....
හැමවෙලෙවාකදිම මොකක හරි අත්දැකිමක් ගෙනත් මේ ජිවිතය සම්පුරණ කරනවා

සමහර වොවට අපි හරිම ආසවෙන් මේ හැමදේම ලබාගෙන්නවා
ඒත් තවත් වෙලාවකට අපිට කොච්චර දේවල් තිබුනත් මදි මදි කියලා ලෝභ කම් කරලා තවත් දහසක් ආසාවන් පස්සේ හඹා යනවා.....

ඒත් අපි හැම තත්පරයක් තත්පරයක් පාසාම අපි ගෙවන මේ ජිවිතේ අත්දැකිම් අපිව සම්පුරණ කරවනවා....

ජිවිතය කියන්නේ හරිම පුදුමාකාර දෙයක් වෙලාවකට ජිවිතය අපිව හුගාක් සතුටු කරවනවා
තවත් වෙලාවකට අපිට මහමෙරක් තරම් සතුට දුන්න අපේම ජිවිතය අපිව අඩවනවා.....

අතිතය අපේ අත්දැකිම් අපිව සම්පුරණ කරනවා
අනාගතය හදා ගන්න අදව් කරනවා....

වර්තමානය අතිතයෙන් ලැබෙන අත්දැකිම් වින් අපේ ජිවිතය සම්පුරණ කරනවා....

අනාගතය..... අතාගතය කියන්නේ බාපොරොත්තුවක්.....සමහර වෙලාවට අපි පතන දේ හරි යන්න පුඵවන්.සමහර වෙලාවට නොහිතන විදියට වරදින්නත් පුඵවන්.....
ඒත් අත්දැකිම් වලින් හැමදේම සම්පුරණ කරගෙන ජිවිතේට සාර්ථකව මුහුන දෙන එකයි වැදගත් වෙන්නේ....
ඒකයි සැබැ ජිවිතය කියන්නේ....
 


තරු පිරි අහසක්

තරු පිරි අහසක් මකයි තනිකම රැ සඳ මානේ
සද පිරි අහසක් නිවයි ගනදුර රැ  තුන් සිත් මානේ
හිත රැදි රහසක් කියයි මසිතට හැමදා හිත් මානේ
නුඹ නැති ලොවක්  උනයි කදුලැලි නෙත් මානේ

හද පිරි පැතුමක් දැවෙයි රහසෙම හිත් මානේ
නෙත රැදි කදුලක් වැටෙයි රහසේම ඇස් මානේ
හිමිනැති පෙමක් ගෙනෙයි සුසුමන් හිත් මානේ
කදුලැලි ගොඩක් තනයි මාළිඟ බොඳවන මානේ

නුඹේ වන්නට පැතු කාලයක් තිබුනා

ඉකි ගසා හඩනා මොහොතක
තනිකමත් මම හිතින් ලඟින් අරගෙන
හදේ දුක් තැවුල් කවි කර
තනිවා හැඩුවා අපේම ප්‍රේමෙට

නෙතින් උණු කදුලැලි හලලා
හිතන් සෝ සුසුමන් තවත් යැදලා
නිරතුරුව මම නුඹම පතලා
නුඹේ වන්නට පැතු කාලයක් තිබුනා

ලගින් ඉන්නට තවත් ඉඩ නැහැ
දුරින් මගේ හිත හිනැහෙන්නේ නැහැ
මටත් අවනත නොවන මගේ හිත
නුඹ නොමැති බව පිලිගන්නේමත් නැහැ

Wednesday, August 1, 2012

අපි උන්නේ අපට හරි ආදරෙන්

වෙන් වෙන්න හිතුවාට යන්නම ගිහින්
හිත යන්න දෙන්නැනේ දැන් මට ඉතින්
උනු කදුඵ වැටුනත් මගේ නෙත් අගින්
අපි දෙන්නා උන්නේ අපිටම දුරින්

සුසුමක් අරන් මම යන්නම් ඉතින්
වවන්නම බැහැනේ මට මෙ දුක් සුසුම්
හුස්මක් අරන් තව මට සෙනෙහසින්
ඉන්නටම ඉඩ නැහැනේ මට නුඹ ලඟින්

දුර යන්න හිතුවාට අපේ මතකය අරන්
මට ඉන්න හිත නැහැනේ නුඹ නැතුව දැන්
කඳුඵත් උණුයි දැන් බර නෙත් අගින්
වෙන්වෙන් නම් බැහැ මට දැන් නුඹ ලඟින්