අපි හමුවුවත් යලි වෙන්වුවත්

හිතුවිලි සිරවි නෙත් දෙක බොඳවි හදවත වැලපෙනවා
ඇසිපිය නොහෙලා දෙවසන් සිරකර සිතුවම් බොඳ වෙනවා
අදහගන්නත් නොහැකිය තව මට හදවත රිදවෙනවා
පෙම් කල හදකින් දුක් උහුලන විට මැරි මරි ඉපැදෙනවා

පෙම්බර වදනින් මා සිපගත් හැටි තව තව මතකේ ඇතේ
මල් හසරැල්ලෙන් රැදි සැනසිල්ලෙන් තව පෙම් සිසිල දැනේ
හිත ගොළු වුවත් හද හැඩවුවත් නුඹ තව දුරස් නොවේ
මා පෙම් කෙරුවත් නුඹ පෙම් කෙරුවත් නුඹ මට අයිති නොවේ


සමුගනු කෙලෙසද පෙම් කරතරමට මට මං අයිති නැතේ
ගොළුවනු කෙලෙසද දොඩමළු වුවෙන් දෙසවනේ රැඳි නැතේ

මගේ පෙම නොවුවත් අන්සතු වුවත් ඔය නෙතු මතකේ ඇතේ

අපි හමුවුවත් යලි වෙන්වුවත් පෙම් හිත මට අයිති නැතේ

මොන(ලි)සා

නුඹ ඔහොම

මදේස බලා සිටි
මම
මෙහෙම
ඔබ දෙස බලා සිටි
වියැළුනු දුකක්
හද පිරි පෙමක්
ලඟ නැති හිතක්
එත් සුන්දර හැඟුමක්
ප්‍රේමයද මේ
ආලයද මේ
නිරුත්තර හැඟුමක් ලඟ
අවයාජ පෙමකින්
බලා සිටිමි මම
තවත් මොහොතක්
නුඹ දෙසම
නුඹේ නිකැලැල්
වත දෙසම....

______________________________________සෂි.

මගෙන් නුඹ ඇතකට ඇදෙනවා.....

ඇවිද යන්නම් දුරක මම
පාර තියෙනා ඉසව්වක් ලඟ
යනෙන හැම තැන පාළු මඟ ලඟ
නුඹව මම තව සොයනවා
නුඹ මගේ ලඟ සිටිනවා

සිනාසෙන්නම් සිතින් හැමදින
නුඹේ හසරැල් හදට අරගෙන
සිනාවෙන මොහොතකුත් පසා
නුඹේ සිත මම සොයනවා

නුඹ මගේ ලඟ සිටිනවා

නෙතට නෙත හමුවෙනා මොහොතක
නුඹව සෙයනෙමි වරු ගනන් මම
නුඹේ කැල්මක් ලැබෙන තෙක් මම
වරු ගනන් මඟ බලනවා
නුඹ ඉවත ඇඳිලා දුවනවා
මගෙන් ඇතට දුවනවා

හෙට ලොවට පා නගන දුවනියනි

යොමා දෙඇස විවර කර අද
බලන් ලොකය දිවෙන ලස්සන
දුවයි ලොකය හෙමින් තාලෙට
ලාතාවක් සෙ අපේ රිද්මෙට

ඇසේ රැව්දෙන සිතුම් පොදි ලඟ

නුඹෙ පැතුමන් තියන් හෙමිහිට
යමන් හනිකට ලොකයක් වෙත
අවදි කරන නුඹ නුඹේ නුවනැස

යනෙන මඟ තොට හමුවෙනා නෙත්
හැරි බලපන් මොහොතකට වුව
බැලුව මුත් නුඹ එ ඇස් වෙත තව
නතර නොකරන් අනේ කිසි දින

ලොවක් හිනැහෙයි නුඹේ දෙස තව
ඇසුත් විහිදා වපර කරමින්
ගෙවන් නුඹ නුඹේ සොඳුරු දිවියම
නුවනැසින් තව බලා ලොව දෙස

රුදුරු විස ඇස් අත වනයි නපුරට
එයින් නික්මි සිනාසෙනු මැන
නපුරු අස් වල ගොදුරු නොවියන්
ලොකයත් තව වසයි හොඳටම

—

අවසර (නො)ලද පෙම් ඇරයුම

හඳුනානොගත් නුඹ
හැම විටමක මගේ හද
හඳුනාගන්නට මට
කිසි විටක නුඹව
අවස්තවක් නොලද
නිසාවෙන්
පසුතැවෙමි මම
තවම තනිවම

පසුසපස හබායම
ඔබව හඳුනාගැනිමට
මම අතහැර දමන්නමි
අපිට අපි හමුනොවන තැන හිද
දනිමි මම එය
පලක් නොවන වග
අපිට අපි හෙමුනොවන ඉසව්වක

සුභ ගමන් නුඹට
කිසිදින හදුනා නොගත්
කිසිද නොහැගුන නුඹට
මටත් කිසි දිනෙක පෙම් කරන්නට
අවස්තාවක් නොලද
මගේම නන්නාදුරනා පෙම්වත

ඉතින් අවසරයි නුඹට
මම හඳුනා නොගත්
නාන්නාදුරනා මගේම පෙමවත
වෙන්ව යමු අපි
අපේ ලොවක් වෙත
අපිට අපි අයිති නැති
පෙම් ලොවෙන් මිදි
එක මොහොතකට

විදුහල අප මාතා විශාඛා සැරදේ සව් සිරිනි......

මම ආසයි අර ඉස්සොරම වගේ උදෙ පාන්දරින් නැඟිටලා රැළි සුදු ගව්මත් ඇඳගෙන කොණ්ඩේ කරල් දෙකක් බැඳලා පොත් මිටියත් තුරුළු කරන් ආපහු ඉස්කොලේ යන්න...ස්කොලේ ගියපු කාලය කොච්චර සුන්දරද
කවමදාකවත් කොනක්ගේ ජිවිතයකට දෙපාරක් එන්නේ නැති එකම එක සුන්දරම කාලය තමයි පාසල් කාලය...මටත් තියෙනවා මතක් කරලා සතුටු වෙන්න පුළුවන් විදිහේ හුඟක් සුන්දර සිදුවිම ගොඩාක් එකතු කරපු ලස්සනම ලස්සන පාසල් කාලයක්....ඒ කාලේ කොච්චර ලස්සනද....කොච්චර සුන්දරද...

මම ඇතුළුම මගේ පහේ කණ්ඩායම ඒ කියන්නේ මා මිතුරියන්ගේ සමාගම......අපි පස්දෙනයි...මම සෂි මගේ හොඳම යාළුවා පියුමි චමු ඉස්සි මල්ලි..කොහෙ ගියත් අපි පස්දෙනා එකටමයි....සමහරු අපිට කතා කලේ පහේ කල්ලිය කියලා ඉස්කොලේ හයේ පන්තියේ ඉඳන් ඔලෙවල් කරනකම්ම අපි පස්දෙනා එකටමයි හිටයේ එත්
උපෙළ කරන්න ආවාට පස්සේ පස් දෙනා පන්ති පහකට වැටුනා....එවුනාට මිතුරු කමට නම් එක බාධාවක් වුනේ නැ...
අපි පස්දෙනාට ලොක පහක් තිබ්බාට අපි අපේ ලොකය සරස ගන්න හැමදේම කලේ එකට හරියට එක කුසින් ආප සහොදරියෝ වගේ මිතුරු කමකටත් එහා ගියපු බැඳිමක් අපි අතරේ තිබුනා
අපි හිනු වුනේ එකට ඇඩුවේ එකට
දුක සතුට බෙදාගත්තේ එකට....හැමදේම එකට
අදටත් ඒ මිතුරු කම තාමත් ඒ විදියටම තියෙනවා මොන දේට වුනත් අපි ඉන්නේ එකට අපි පස්දෙනාට අපි පස්දෙනා

 මේ අපේ ස්කොලේ වැඩ ඉන්න බො සමිඳු....
විසාඛා බෝ සමිදු ඉස්සර අපි මෙතනට ගිහන් අපෙ හිතේ තියන හැමදේම කියනවා මම නම් ෆරි පිරියඩ් එකක් ලැබුනොත් යන්නේම මෙතෙනට හිතට හරිම සැනසිල්ලයි මෙතන ඉන්නකොට....වෙලාව යනවා දැනේන්නේවත් නැ....








මතක් වෙනකොටත් ඒ කාලය ගැන හරිම දුකයි ...එත් සුන්ද මතක හුඟක් එක්ක ගෙවුනු ඒ කාලේ හරිම සුන්දරයි
සතුටුයි
ඇත්තමයි

ආපහු තව එක පාරක් හරි ඒ සුදු ගවුම අදින්න තියෙනවානම්
කොණ්ඩේ කරල් දෙකක් බැඳලා  නිල් පාට ටයි එකයි හවුස් බැජ් එකයි ඇඳගෙන ඉස්කොලේ යන්න තියෙනවානම්
අර ඉස්සොරම වගේ පන්තියෙ මුල්ලකට වෙලා ඉගෙන ගන්න තියෙනවානම්
ආයෙමත් ආපස්සට ගෙනියන්න බැරි ලස්සන හිනයක් එක
කවදාත්වත් අපිට ඒ හිනේට යන්න බැ
එත් ඒ හිනේ ජිවත් වෙන්න පුවවන්
මට මතක්වෙනවා එක සැරයක් අපිට ඔලෙවල් පන්තියෙදි විදයාව උගන්නපු මිස් කියුවා ඔය ළමයින් දැන් මේ දෙවල් තෙරෙන්නේ නැ එත් ඉස්කොලෙන් අයින් වෙලා කාලායක් ගියාට පස්සේ ඉස්ලෝ කාලමෙතක් වෙනකොට ඇස් වලට කඳළුත් උනයි කියලා
ඇත්තමයි

ඒ කතාව 100% ඇත්ත..අදටත් ඒ කාලේ මතක් වෙනකොට ඇස්වලට කඳුළු උනනා මටත් රහසින්ම

 _____________________________________________________________________________

මං ආසයි
සුදු රැලි ගවුම ඇඳන්
කොණ්ඩ කරල් දෙකක් බැඳලා
පොත් මිටියත් තුරුළු කරන්
ආපහු ස්කොලේ යන්න

මං මාරම ආසයි
අර හැමදාමත්
අපි එකතුවුන
පුංචි බංකුව උඩ ඉඳගෙන
පහේ කල්ලියේ අපි
කතා කරපු..හින මවපු
පුංචි පුංචි හින කතන්දර
ආපහු කියන්න...

මං තාමත් ආසයි
හැමදාමත් වගේ
උදෙන්ම ඇවිත්
විසාඛා බෝසමඳු ලඟට ගිහින්
මුළු ලොකෙම කැරකෙන මොහොතක
එකම එක තත්පරයක් හරි නවත්තලා
දොහොත් මුදුන් දි වැඳලා
හිතින් පුංචිම පුංචි ප්‍රාර්ථනාවක් කරන්න

මං ඔය ඔක්කටම වඩා ආසයි
 ආපහු ඔය මතක් කරපු
අපේ ඒ පුංචිම පුංචි
හින පිරුන ඒ පාට පාට ලොකෙට
මොහොතකට හරි ගිහින්
ඇවිත් ඒ ලොකේ ලස්සන ආපහු විඳින්න
ඒ සුදු ගවුම ආපහු අඳින්
ඒ නිල් ටයි එක ආපහු දාන්න
ඒ පොත් මිටිය ආපහු තුරුළු කරගන්න...

ජිවය පුදමි සිත නොසැලි රට දැයට

ගිණ පුපුරණ හඩ ඇසෙනා දෙසවණට
මර බිය දැනේනවා ගැහෙනා පපුතුරට
තල්වැට මායිමෙන් වෙන්වෙන යුධ බිමට
මම ණය ගෙවනා ලක් මව් තුරුලේ සිට

බඳවට පුරා එතෙනා ගිණි බටය ලඟ
මම දුක කියනවා ගැහෙනා හදක් ලඟ
මව් පිය දෙනෙත් සිහිවෙනවා කඳුළු ලඟ
රුරා ගලනවා හැඟුමන් පැරුණු හිතක් ලඟ

හැඟුමන් බිඳි ගලනා රතු රුධිරයට
රුරා ගලන දහදිය බිදු සුවඳ ලඟ
මරණය අසල හිත සැසලෙන හදට
ජිවය පුදමි සිත නොසැලි රට දැයට

තල් වැට පුරා හඩගානා වෙඩි හඩට
විසිරි පොලොව සිඹිනා රන් රැධිරයට
හදවත කාඩා වැටෙනා සුළු විරාමෙට
නොදැනිම කඳුළු වැටුනා ලය පුරාවට

බංකරේ පුංචි කාමරයක තනිවිලා
තල් වැට ලඟම හැඟුමන් හිත පුදලා
ලක් මව රකින විරු පුතනුවක් වෙලා
සිතුවිලි පුදනවා හද තුරුලේ මියැදිලා

දිවිද ගෙවනෙමි දිවිය තුලදිම

අරුත නොකින ලොවත් ඇතුලෙන්
දිවිය දුටුවෙමි අසුරු සැනකින්
ඇවිද ආ මග දිවිය අතරින්
යදම් බින්දෙමි ලොවට රහසින්

හිතන් උහුලන දිවියෙ බර මම

මටත් වැඩි නැ යන්න තව දුර

සිතින් නොසැලි රැදි වුන් මට

දිවිය සරදම් කරයි රහසෙම

ඇවිද ආ මඟ සසර දිගු වුන

යන්න නොකිය වරු නැ මට

ඇවිද යන්නම් ගමන නිමවන

ලොවම එරෙහියි මහළු කම ලඟ

හිතින් නොසැලි හිදිමි මම තව

දිවියෙ ලද ගල් පරළු අභියස

තබා මම මගේ හිතම උගසට

දිවිය ගෙවනෙමි දිවිය අතරෙම

නිවනින් අවසන් වෙන ගමනේ

යානොහැකි මඟ තොටක
රැදි උන් පින් සිසිල මට

නොමැති නම් දිවි මඟට
ගෙවනු කෙලෙසද සසර මඟ

රැඳි ආ ගමන් මඟ තුල
සසර දුරු කතර දිග
ගෙවෙයි නම් මගේ දිවිය
බුදු සමිඳුගේ සෙවණ යට

රැඳුනු මෙත් සිසිල ලඟ
අතැති බෝ කොළය තුල
මැවුනු අනියත දම
පසක් විය බුදු සුවඳ යට

ගෙවු දුරු කතර මම
සසර දුක නිවෙන මඟ
තවත් නොපමාව යමි
බැමි ලිහෙන තුරු ගමන

______________________________.

අරමුණක් නැති හෙටක්......

නමක් නැති කතාවක්
මුලක් නැති ඇරඹුමක්...
තිතක් නැති නිමාවක්
හෙටක් නැති අද දිනක්....

ඇරඹුමක් නැති අවසනක්
හිනයක් නැති ඇස් දෙකක්
පැතුම් නැති පෙම් හිතක්
හැඟුම් ගොළු වුන හදක්

තබන්නට අවසනක්
ලියන්නට හිතයි කවක්
ලැබෙයි නම් ඇරඹුක්
ගොතන්නම් පෙම් සිත්තමක්

පිය සෙනෙහසට කවි ගී ලියවුනා මදි.....

නොවින්ද හැඟුමක් ...
නොලැබුන සෙනෙහසක්....
හිතන් හරි විඳින්න ආස කරන ආදරයක්...
පිය සෙනෙහස
 දුවනියකට පියෙක්ගේ ආදරය ආරක්ෂාව ඔනෙමයි..ඒ හයිය ඔනෙමයි....
පියෙක්ගේ සෙනෙහස ආදරය රැකවරණය නැතිව මවක් තුරුලේ විතරක් ජිවත් වෙන්න හැදෙන්න හරිම අමාරු මේ කාලේ ඒතරමටම මේ සමාජය හුඟක් නපුරු වෙලා.......
දුවලා පැනලා දඟ කරලා හිනාවෙන පුංචි කාලෙම පියෙක්ගේ ඡායාවක්වත් දැකලා නැතිව තනියම හැදෙන..... අහිංසක හිනයක් විතරක් කවාදා හරි තාත්තා මේ වගේ රුපයකින් ඉන්න ඇති කියලා හිතේ තියාගෙන ජිවත්වෙන...දුවණියක් ජිවිතේ සමහර අවස්ථාවන් වලදි තාත්තෙක් නැති කම නිසා කොච්චර අසරණ වෙනවා ඇත්ද...
හිත කොච්චර කඩා වැටෙන්නට ඇත්ත.........

________________________________________-

කඳුලින් නිම වුන සිතුවම් හිත කොන නවතා
අකුරින් ලියන්නේ කොහොමද හැඟුමන් කලතා
හිනෙන් පතන ඔය සෙනෙහස හද තුල රඳවා
දිවියෙන් සතුටු වන්නම් කඳුලින් අමුණා

අහිමිව ගියපු සෙනෙහස හද තුල සඟවා
හිනෙන් පවා හොයනවා තව හදවත නහවා
නොලැබෙන සෙනෙහෙ හද පතුලෙම රඳවා
කඳුලින් අකුරු කරනවා හිත ඇති රුවම මවා

දඟ කල බාලයම මගේ තනියම ගෙව්වා
පිය සෙනෙහසක සෙවනැලි ගිලිහි ඇතුවා
නොදැකුණු ඒ සෙනෙහෙ සිහිනෙන් දුටුවා
තාත්තේ මම නුඹ හැම රැයකදිම පැතුවා

නොදකින රුවට කෙලෙසද තව සිතුවම් මවන්නේ
නොඇසෙන හඩට කිම දෙසවන් යොමන්නේ
නොහැගෙන හිතට කොහොමද සිතුවිලි තබන්නේ
නොලැබෙන සෙනෙහෙ කොහොමද මම පතන්නේ

දිවියෙන් උරුම කඳුලැලි හද කොන තබලා
හිනෙන් අඳිනවා රුව මම තනිවම මවලා
පිය සෙනෙහසට කවි මුතුවැල් බැදලා
තනිවම අකුරු කරනවා නුඹෙ සෙනෙසහස යැදලා

__________________________________________.

මවක් වේද වැදු පමණින්

දසමාසයක් කුසයේ දරාන....දහ දුක් විදලා....හරි අමාරුවෙන් දරු ගැබ පරිස්සම් කරන්නේ සෙනෙහෙ සිතින්....ආදරයෙන් දිනෙන් දින මෝරන දරුගැබ අම්මා කෙනෙක් ආරක්ෂා කරන්නේ හරියට දෙවත්වයෙන් වගේ බැදැමකින්.....අම්මා කෙනක් වෙනවා කියන්නේ උතුම් දෙයක් උතුමු හැඟිමක් මතෘත්තවයට පත්වෙනවා කියන්නේ දරුවෙක්ට මෙළොව එළිය දකින්න ඉඩ දෙනවා කියන්නේ මොළොව දකින්න නෙත් පාදනවා කියන්නේ කොයිතරම් ආසාවකින්ද.....දරු ගැබ පිලිසිඳ ගත්ත දිනයේ ඉදන් දස මාසයක් අම්මා කෙනෙක් ඒ කළලය කුසයේ දරාගෙන දරුවා බිහිකරන මොහොත කෙත් රඳවගෙන ඉන්නේ හරිම බක්තියකින් ගරුතවයකින්

තමන්ගෙ ලෙයින් බිහිවන තමන්ගේම ශරිර කොටසට ආදරය කරන්නේ හරිම සෙසෙහෙසිතින්....
ඒත්
කොපමණ සෙහෙ සිතින් අම්මා කෙනෙක් දරුවෙක් වැදුවත් කොච්චර පොෂය දායි ආහාර අරන් දරුවා බිහිවෙන්න කලින් ඉදන් දරුවට ඔනේ පොෂයන දුන්නත් තම කුසින් දරුවෙක් බිහිකලාට පස්සේ එ දරුවට නොවිදිනා දුක් දිලා එ දරුවට උපන් කමත් පාපයක් කරවන අම්මාලත් අපි අතර ඉන්නේ නැතුවා නොවෙයි
එහෙම්පිටිම දරුවෙක්ගේ ජිවිතයක් අපායක් කරන්නත් එහෙම්පිටිනම් ජිවය දුන්න අමිමට ඒ දුන් ජිවය පණ පිටින්ම මරලා දන්නත් පුළුවන් එහෙම හැකියාවක්තියෙන එකම කෙනා අම්මා.....ඒ වගේ අම්මා කෙනක් ගැන ඒ කුසින් බිහි වුන දරුවෝ කොපණක් උපන් පවුකාර කරම ගැන හිතින් දුක්වෙනවා ඇතිද...කාටවත් කියාගන්න බැරිව හිතන් දුකවිදිනවා ඇතිද
හිතන් කොච්චර කඳුළු බොනවා ඇතිද....
උපන් නිසා ජිවය ලද නිසා උපන් කමේ පව තනිවම ගෙවනවා ඇතිද....
උපන් පව්කාර කමට නුපන් අකුසල් හිතන් වුනත් උපද්දවාගනි.....

 ____________________________________________________________________________

මුතු මුතු කඳුළු මිණි දෙනෙතින් ඇදවැටුනා...
රන් කිරි සිනා නිල් මුවගින් ගිලිහි වැටුනා
මල් මුතු හින හැම රෑයකම පරවි වැටුනා
මව් සෙනෙහස නිසා ලද දිවියම ඇද වැටුනා

සිගමන් යදිනවා මම නුඹේ සෙනෙහස ඉල්ලා
නොලැබෙන නිසාදෝ හිත දුක ගොඩ ගලලා
රන්වන් සිනා මා මුවගින් දැන් ඇද වැටිලා
දිනයක් උදාවේදෝ මං සිහිනෙන් හො හිනැහිලා

මේ ලොව එලිය බැලුවේ අම්මේ නුඹ හින්දයි
ඇස් වල දිස්නේ ලැබුනේ ඒ සෙනෙහෙස හින්දයි
දිවියට බර නොවි මා දිවිගෙවුවේ ඔය හිත හින්නදයි
නුඹේ සෙනෙහෙ ලැබුනිනම් මම අද ලොවම දිනයි

අසරණ හිතක් ඇතුලෙන් දුක මම සඟවනවා
නොකියෙන වදන් ඇතුලෙන් හිත තව අඩවනවා
නොලැබෙන සෙනෙහෙ ලඟ දුක් ගි මුමුණනවා
මව් සෙනෙහසකට මම අද සිඟමනේ යනවා

_____________________________________

මල් මල් වැස්ස

මල් මල් හිරිපොද
වැටෙනා සවසක
හිත හිරිවට්ටන
නුඹේ සුවදත්
හද තරුළු කරන් මට
මේ මල් වැස්සේ
මල් කුඩයක් යට
අත් වැල් අල්ලන්
ඇවිදන් යන්නට
නුඹ හිටියා නම්
අදත්
එදා වගේ
මගේ ලඟින්...

.

.

.

.

.

.

.

කොච්චර ලස්සනද එහෙමනම් මේ හැන්දැව නේද??? 

 

_______________________________සෂි. 

පුංචි පුංචි හින මගේ

මම ආසයි....

මුවහත් පුංචි
බ්ලේඩ් තලයකින්
මගේ
අත කපාගෙන
අතින් ගලනා
රතුම රතු පාට
ලේ බිඳිති දිහා බලන්
ඒ ලේ බිඳිති වලින්
මට ඔය සුදු මුහුණ
බලන්න....
ඔය සුදු මුහුණ දකින...

මම ඊටත් වඩා අසයි

හයියෙන් ගැටහපු
කඹයක් වහලයෙන් ඇදලා
මගේ පුංචි බෙල්ල
එකෙන් හිර කරන්
දෙපැත්තට පැද්දිලා
ඔන්චිලි
පදින්න...

මම ඔය ඔක්කටම වඩා අසයි

රසම රස
වහ බෝතලයක් අරන්
රස කර කර බිලා
එ රසයෙන් තියෙන
මිහිරි බව
සති ගනන් වුනත්
මතක් කරන්න

මේ ඔක්කටම වඩා මම ආසයි

මහා රෑට
පාළු සොහොනක් ලඟට ගිහින්
අපේ ආදරය මරලා වළදාපු
ඒ සොහොන් කොත
ලඟට ගිහින්
මළ ගී වැල් කියන්න...
අපේ ආදරේ වෙනුවෙන්
මැරිච්ච හීන මවන්න...

අනේ මගේ මේ පුංචි
ආසාවල්
ඉෂ්ට වෙන්න
තව කොච්චරක් නම් කල් යයිද .....

______________________________________

රටා මවන ඔය රතැගිලිවලට පෙම් කරමි මම

දිගු සුසිනිදු සියුම් රතැගිලි අතර
සිතුම් මවනවා නුඹ නුඹට රහසේම
හද ගැහෙන ඒ සුපෙම් රූපේම
සියුම් හිතක් ඇත නුඹත් නොදකින

පාට මුසුවුන සියුම් කොලයක
කොල රූ මවන පින්සල් දිගට

රැලි රැලි සියුම් රුපෙන් එපිට
ලොවක් අඳිනවා නුඹ නුඹට රහසේම

රටා මවන ඔය රතැගිලි වලට
රුප අඳින ඔය සියුමැලි අතට
ලෝභ නෙවෙයි මම තාමත් මටම
අහිමි හිතක් ඇතිදෝ ඔය හිත ලඟ

සිතින් හිනැහි පෙම් කරමි තව මම
ලඟින් සැනසි හිදින්නට බැරි කල
නුඹෙන් මැවෙනා සියුම් රුපෙට
හිතින් පෙම් කරනවා මම මටත් රහසේම

 

_________________________.

නුඹ එනවාද හැමදමත් මගේ තනිය මකන්න

මල් පිපිලා සුවඳ හමන
සොඳුරු සවස විඳින්න
මම තවතමත් සිහින මවමි
නුඹ සමඟින් රැදෙන්න

හැන්දැවට සිත සුළං
මිහිර තනිව විඳින්න
මං තාමත් තනියෙම හිද
දුක කියනවා හැඩෙන්න

හිතරිදවන සොඳුරු මතක
තාමත් මෙහි දකින්න
මතකය හද දවනා විට
නුඹ එනවද ලඟ රැදෙන්න

මොර සුරන වැසි වැටෙවි
අපේ මතක වැහෙන්න
පුරුදු පරිදි නුඹ එනවද
මගේ හිතට හඩන්න

මතක ඇවිත් හනිකට යලි
නුඹේ රුවම මැකෙන්න
එපා යලිත් කෙදිනකවත්
අපිට අපිව ලැබෙන්න...

අවසාන කතාව(එක්තරා කතාවක්ම නොවේ) _________________

කඳුළුත් එක්ක ගණුදෙනු කරලා හිනාව මගේ ජිවිතේ ඇතටම ගිහින් තිබ්බ කාලේක හිතන්නෙත් නැති විදියට ඔයා මගේ ජිවිතේට ඇවිත් හිනාවේ තියන ලස්සන හුරුබුහුටි කම මට හරි ලස්සනට කියලා දුන්නේ ඔයයි වෙන කවුරුවත්ම නෙමෙයි ඒ ඔයයි.... ටිකෙන් ටික හුස්ම ගැහෙන රාවයත් එක්කම මම ඔයත් එක්ක හිනාවෙලා මම මගේ ජිවිතය වින්දා ජිවිතයේ ලස්සන දැක්කා...කාලයත් එක්කම මට මගේ ජිවිතේ දැනේන ගත්තා හැමවෙලෙමෙ මගේ ලඟ හෙවනැල්ල වගේ ඉදන් ජිවිතේ ලස්සන මට කියලා දුන්නේ ඔයයි ඒ ඔයයි...ජිවිත පොතේ ආදරය කියන...හිනාව කියන ලස්සනම ලස්සන පරිච්චේද වලට අකුරු කරන්න අයනු ආයනු කියා දුන්නේ ඔයයි....ඒ තරම් හිනාහවේ ලස්සන මට ජිවිතේ ට දැනුනා ඔයත් එක්ක මම ඒ සුවය වින්දා.....මම හිනා වුනා ඇත්තමයි හදවතින්ම මම හිනවුනා කාටත් නොතෙරෙන හැඟුම් ගොඩක් ලඟ මම ඔය හිතත් එක්ක හිනාවුනා....

ජිවිතේ මගේන් ඇත්වුන හිනහව මට ඔයා ලගාකරලා මගෙන් ඇතට ගියේ මට හිතන්නවත් බැරි හයියෙන්...තමත් මම නැවතුනු තැනම බලන් ඉන්නවා..ඇස් අඟ ඔයා ඉතිරි කරලා ගිය හිනාහවේ වියැළිච්ච කඳුලකුත් එක්ක... මට ජිවිතේට සතුටු වෙන්න උගන්නලා ඇස් අග කඳුලක් ඉතිරි කරලා ඔයා මගෙන් හුඟක් ඇතට අද යන්න ගිහින් හුඟක් ඇතට....අවසානයක් නොපෙනෙන හුඟක් ඇතට.....මම අඩනවා...ඔව් මම අඩනවා... මගෙත් එක්ක හිනාවෙන්න ඔයා මගේ ලඟින් එදා හිටියා...ඒත් අද මම අඩනකොට මගෙත් එක්ක අඩන්න අද ඔයා මගේ ලඟ නැහැ...හිනහාවේ නතර වුන කඳුළු අද මම ගනන් කරන්නේ තනියම......අඩන්න මම ඉගෙන ගත්තේ තනියම...අද ඔයා මගේ ලඟ නැහැ....හැමදාමත් මේ පුරුදු විදිය මම කඳුළු මුතු වලට ලස්සනක් එකතු කරයි....මම තනියම කදුළු වලට වටිනාකමක් දෙයි

මගෙන් ඇතට යනකොට මගේ මුව අග ඔයා නතර කර ගිය හිනාවටත්....නෙත් අග ඔයා රදවලා ගියා කඳුලටත් මම හැමදාමත් ආදරෙයි ඇත්තමයි ආදරෙයි....

කාලයක් ගත වුනා තමයි
හදාගන්නට මට මගේ හිත...
තාලයක් නැතිවුනත් මට
ලස්සනයි ඒ පෙම් හිත

ජිවිතෙත් සුන්දරයි අද
නුඹ හිටියනම් මගේ ලඟ
එත් දුක නැහැ දුරින් හිද වුව
පෙම් කරමි මං නුඹටම

නවතලා දුක් සුසුම්
තිත තබමි මම අද සිට
යලි එන්න‘පා තිතතැබුවේ මම
යලි නොහැරෙන්නම

යලි පණ නොගසමි පෙම් හිත...

 

__________________________සෂි.

කවිය වද දෙයි මට හැමදිනා

විරහවත් හරිම ලස්සනයි
එකෙත් මහා අමුතුම ලස්සනක් තියෙන්නේ.....
හැමොන්ටම විරහවේ ලස්සන දකින්න බැහැ
හැමොන්ටම විරහවේ ලස්සන විදින්න බැහැ
එකටත් ලස්ස හිතක් තියෙන්න ඔනේ
මේ හැමදෙයක්ම බැඳිලා තියෙන්නේ අපේ ජිවිත වල අපි පවත්වාගෙන යන සම්බන්ඳතා එක්ක
අපේ ජිවිත වලට මිනිස්සු යනවා එනවා....සමහරු සදාකාලිකවම නවතින්න බලාගෙන එනවා
සමහරු තාවකාලිකව නවතින්න බලාගෙන එනවා
අහම්බෙන් හරි අපේ ජිවිත වලට එන හුඟක් අය හිතේ ගැඹුරුම තැනක නව

තිනවා.....කවදාක්වත් අමතක නොවෙන විදියටම....එත්
අදුරන්නැති දෙන්නෙක් විදියට හම්බ වෙලා
හොඳට අදුරන දෙන්නෙක් විදියට ඉදලා....හඳුනගෙන වෙන්වෙන්නේ
හරියට අදුරන්නේම නැති දෙන්නේක් වගේ....හම්..... එකනේ තියන දුක....
එත් අහම්බෙන් අපේ ජිවිත වලට එන අය යන්නේ අපිට අමතක කරන්න බැරි තරම් මතක හුඟක් ඉතුරු කරලා..ඒ මතක හරි සුන්දරයි.....එවා මතක් කරලා ජිවිතේ සතුටින් දකින්න පුළුවන් නම් අපි දිනුම්.....

 

_____________________________________

හිතට වද දෙන අකිකරු කවි
හිත ඇතුලේ තව ලියැවිලා
ඔහේ විසිකර දමා ගිය නුඹේ
මතකයක් ලඟ නැවතිලා

යන්න හදනා නුඹේ හිත ලඟ
මාත් තනිවම දොඩමළු වෙලා
යන්න දෙන්නට හිතක් නැහැ තව
නුඹේ හිත ගැන ලොබ වෙලා

ඔහේ පාවි අකිකරු වුන
මගේ කවි මාවම දවා
නුඹට යන්නැයි කියයි කවිහිත
මගෙන් සමුගෙන වෙන්විලා

ලියා නැලවෙන දහක් සිතුවිලි
හිතට වද දි නැවතිලා
අකිකරු වුන මගේ හිත අද
නුඹට පුදදෙමි සතුටිනා

කවිය වද දෙයි මට හැමදිනා

කළුවර හිනය

මගේ බ්ලොග් එක හැඩ වුනේ ඔයාගේ මේ ලස්සන පින්තුර නිසා...
මගේ කළුවර හිනය හරියටම දැක්කේ ඔයා...මේ පින්තුරය මගේ බ්ලොග් පිටුව ලස්සන කලා....කළුවර හිනයට ගැලපෙනම පින්තුරයක් මේක....ඔයාගේ ඇහින් දැක්ක මගේ කළුවර හිකයට මම ආදරෙයි...ඒත් මට කළුවර හිනය ලස්සන කරන්න උදව් කරලා ඔයා කොහොදේ ඇතකට ගිහින්.....මම දකින මගේ කළුවර හිනයේ ලස්සන බලන්න අද ඔයා මගේ ලඟ නැහැ
මට තියන දුකත් එකමයි...

ජිවිතයේ සුව දැනේන වියේ ඔබ මා හැරදා ඇයිද ගියේ.....

වැටෙන කඳුලින් ගෙනෙයිනම් සුව
හද ගැහෙන ඒ රාවයේ නද
නුඹ දුටුව මගේ හිනයේ තුල
මං නොසිටියේ ඇයිද කියන් මට

කළුවරයි මගේ හිනයත් තව
නුඹයි හිනේට දුන්නේ ලස්සන
නොඑයිනම් තව නුඹ මසිත් අහසට
හින පෙනුනේ කොහොමදෝ මට

පෙනෙනෙ නොපෙනෙන හිත ඇතුලේ මම
හින දකිනව රෑයමේ කළුවර
ආදරෙයි මම ඒ නොදුටු හිනේට
මගේ නොවුනත් කළුවරයි තව මට

සිත තාමත් නුඹව සොයනවා

හිත නිරතුරුව තවම නුඹේ සිතුවිලි විමසනවා
නෙතු නිරතුරුම තාමත් නුඹේ රුවම සොයනවා
හද නිරතුරුව තාමත් නුඹේ පෙමම සොයනවා
මම නිරතුරුම තාමත් නුඹේ සෙනෙහෙ පතනවා

යලි කවදා කෙහෙදි අපි මුණ ගැහෙවිදෝ
හිත හැමදා ඒ පැතුමන් එක් කරාවිදෝ
නුඹ සැමදා සතුටින් සිනහා වෙවිදෝ
මගේ හැගුමන් කෙදිනකහෝ නුඹ දකිවිදෝ

නොලියෙනා කවිය

කඳුළු කවි කම් හිත දවයි නම්

නුඹ එන්නෙපා යලි කවි ලියන්නට

තවම නොලියෙන අපේ කවි පෙළ

 හිත දවයි නම්... නුඹ එන්නේපා

මගේ  හිත දකින්නට.....

යන්න යන්නම යලි නොඑන්නම

නුඹ එන්නපො මගේ ලොව දකින්නට

වෙන්නව ඉමු අපි අපේ ලෝකේක

කවිය නැ තව හිත හදන්නේ

                       අපේ කවි නැහැ අපි දකින්නේ.

ආදරණිය කඳුල...

ආදරණිය කඳුල...

සෙනෙහෙසිතින් ලියමි මම නුඹට....

නෙත් කෙවින් බොඳ කරන් නුඹ හිරි අපුරුවට මගේ දෙනෙත් අද්දර නුඹ දඟ කරපු ඒ සොඳුරු අතිතය....කොහොම නම් අමතක කරන්න්ද....දුක් තැවුල් බෝමයක් වුනත් ඒ අතිතයට මම ආදරය කරන්නේමි....මක්නිසාද යත් මට අඩන්නට කඳුළු ඇති බව පසක් කර දුන්නේ නුඹයි සිතල කඳුල..නුඹයි...ආදරෙයි මම තවත් ඒ කඳුළු පිරිණු අතිතයට......කඳුළු වැටෙයි හැමදාම හැම රෑම මගේ තනියට දුකත් සමඟින් සිටියේ නුඹයි මගේ හිතමිතුරු කඳුල

කාත් කවුරුවත් නැති මාග් මගේ පාළු හිතටත්  දුක බෙදාගන්නට මගේ ලඟින් කවුරුවත්ම  නැති වෙලාවේ නුඹයි මගේ ලඟින් හිදන් මගේ හිත සිරුවට පිරිමඳිමින් මගේ තැවුනු රිදුනු මුළු හිතම සැහැල්ලු කරගන්නට මගේ ලඟින් හිටියේ නුඹයි....ඇත්තමයි කඳුල..නුඹයි මගේ හොඳම මිතුරිය....ඒ මිතුදමට දැන් අවුරුද්දකුත් මාස කිහිපයකුත් ගතවෙලා....හැමදාම නුඹ මගේ ලඟ හිටියේ මගේම මිතුරියක් වගේ එක කුස උපන් සොහොයුරියක් වගේ....ඇත්තමයි නෙත් බොඳ වෙන හැමදාම මම හිතුවේ නුඹ මාත් එක්කම මම ඉපදුන දවසේ මෙලොවට බිහිවුන අයෙකු ලෙසිනි...මගේම සොහොරියක් ලෙසිනි.....එතරම් නුඹ මට ලෙංගතුයි කඳුල....

          කාලය ගත වෙලා.....හැමදේම වෙනස් වෙලා කඳුල ඇත්තමයි හැමදේම වෙනස් වෙලා...මගේ ලඟින් මගේ තනියට මගේම මිතුරියක් විදියට හැමදේම බෙදාගන්න මගේ ලඟින් උන් නුඹත් වෙනස් වෙලා....දැන් ඉඳ හිටවත් මගේ නෙත් අතරට නුඹ එන්නේ නැහැ...හිත් තැවුල් ඇති වුනත් නුඹ මගේ සැප දුක් හොයන්නේ නැහැ...

ඇයි ඒ? 

ඇත්තටම ඇයි ඒ?

මම දන්නවා කඳුල දැන් මම අඩන්නේ නැහැ
මගේ නෙත් බොඳ වෙන්නේ නැහැ ඉස්සර වගේම

දැනු නුඹට මගේ ලඟට එන්න කියලා එහෙමටම හේතුවක් නැහැ
සෝ සුසුම් හිත් තැවුල් නැහැ
එත් මම වෙනස් වෙලත් නැහැ
හැමදාමත් මම ආදරෙයි
මම මට මගේ ලඟින් හිටපු ඒ සිතලම සිතලම කඳුළු බිංදුවට ආදරෙයි පණ වගේ...මොකඳු කඳුල මට කවදාග්වත් ඔයාව අමතක කරන්න බැහැ මගේ හැමදේටම මගේ ලඟින් හිටියේ ඔයයි....
        කෑ ගහලා කියන්නම් මම මුළු ලෝකයටම ඇහෙන්නට ඇත්තමයි මම දැන් හිනාවෙන්නම්..හිනිවෙනවා...මම දැන් හිනාවෙනවා...කඳුළු පිරිණු ඇස් දැන් මගේ ලඟපාතකවත් නැහැ.....
ස්තුතියි කඳුල...මගේ ලඟින් හිටියාට කවදාකවත් වෙනස් වෙන්නැතුවම....නුඹේ මිතුදම මට හුඟක් වටිනවා...........
 

ආදරෙයි මම හැමදාම..නුඹට...
නුඹේ මිතුදමට...

එත්
නැවත මුණ නොගැසෙමු අපි.....

මිට
නුඹේම ලැබැඳි මිතුරිය

 

කළුවර හිනය

තරු තාම නුඹ සොයනවා

සුදු සඳක් පායා ඇවිත්
රෑ අහසම එළි කලා
එ සදේ රැලි තුලින්
නුඹේ රුව සිත්තම් කලා

එළිය දෙන සිසි ලඟින්
තරු ඇවිත් රෑ සැනසුනා
දිදුලනා තරු කැටෙන්
සඳ තවත් හිනැහුනා

පාළු රෑ අහස ලඟ
සඳු මෙහෙම හිනැහුනා
තරු නොකි පෙම් පුවත
සඳු ඇවිත් කෙදිරුවා

සුදු සදේ රැළි මැවු
නුඹේ වත සිහිවුනා
තරු ලඟින් එළිය දෙන
නුඹේ නුවන් කැලඹුනා

හැමදාම රෑ මම ඇවිත්
අහස් කුස පිරලා
සඳු නොමැති රෑ ලඟින්
තරු නුවන් සොයනවා

පෙරුම් පිරු අහස ලඟ
තරු යලිත් තනිවුනා
හැමදාම රෑ පුරාවට
සඳක් වි නුඹ ඇවිත් තිබුනා

______________________________ _________-

මගේම මිතුරියගේ වෙලා නුඹ

මටත් හිමි නැති
පෙමක් ඇත තව
හද කොනක දැන්
සැඟවිලා

නිමක් නොපෙනෙන
අරුම සෙනෙහස
ඇත මසිත තුල
තෙරපිලා

ලෙවට නොපෙනෙන
අසම්මත පෙම
ඇත කොනක හද
රැදවිලා

මටද හිමි නැති
නුඹත් හිමි නැති
පෙමක් හද තුල
ගුලිවෙලා

අහිම සඳ නුඹ
හිතින් පෙම් කර
හිදිමි මම මෙහි
නැවතිලා

අරුත නොපෙනුන
නුඹයි මගේ පෙම
එත් නුඹේ හිත
අන්සතු වෙලා......

මගෙම මිතුරියගේ වෙලා.....

නොලියෙනා කවිය තව නුඹ

හිරුවට සිරුවෙන්
අකුරු එකිනෙක් අහිදන්
පද හතර එළිවැටත්
එකිනෙකට ගලපන්
නුඹ නමට මම ගෙතුව
කිවි මුතුත් ඇහිදන්
පිටුපිරෙන්නට කවි ලිවා
නුඹේ සෙනෙහෙ දවටන්

කාමරේ මුලකට

මම ගිහින් හෙමිහින්
දුක හිතෙන පද අතර
නුඹේ රුපේ ඇහිදන්
ලීව පද අරුත ගෙන
නුඹේ පෙමට මිහිදන්
කඳුළු කැට මිණි වුනා
කවි අතර හැබැහින්

හිත් කොනේ දඟලනා
නුඹේ සෙහෙසෙ ලඟකින්
මම මැව්ව පෙම් හින
බොඳ වෙලා දැන් දැන්
ගෙතුව කවි නුඹ නමට
හිතට මගේ රහසින්
නොලියෙනා බව දැනන්
හිත හඩයි තව හයියෙන්

 

_______________________________

අපේ මතකය කඳුළු වුවා...

ඇත දිනක නුඹ
මැත සඳ වී
මගේ ලඟ
ආදරෙන් උන්නා......
පාළු හිත ලඟ
සෙනෙහෙස ගඟ සේ
නුඹේ හිත
පෙම් සිසිල දුන්නා....


හින කතන්නදර
කෝල නුවන් ලඟ 
නුඹ ඇවිත් 
ඉඟි බිඟිද පැවා.........
නුඹට මං හිමි
මටද නුඹ හිමි 
සොඳුරු ලෝකය
අපේම වුවා....

සඳුගේ තනියට
තරුත් ඇවිදින්
අහස් ගැබ
මල්වරද වුවා
අපේ පෙම ලඟ
නුඹද මට විය මටද නුඹවිය
හිත් තැවුල් ලඟ
නැතුව තුබුනා

අහස එළි කල
සුපුන් සුදු සඳ
කිසිත් නොකියම
දුරක ඇදුනා
නුඹට හිමි නැති
මටත් හිමි නැති
අපේ ලෝකය
කඳුළු වුවා

නුඹත් හිමිනැ
මටත් මං නැහැ
කඳුළු පමණක්
මතක වුවා

අපේ මතකය කඳුළු වුවා.....

______________________________________සෂි-.

නුඹ තවම දන්නේ නැහැ.....නුඹට වැටහෙන්නේ නැහැ

සිහිල් පොද පින්න
තෙමයි මගේ හිතම අද
නුඹට පෙම් බැන්ද අරුමය
පින්න තව දන්නේ නැහැ...
පිනි සිසිල තව දන්නේ නැහැ...

වැටෙන පිනි දියර බිද
නිවයි ගත විඩාබර
ඒත් මම පෙම් බැන්ද හැටි තව
පින්න තව දන්න දන්නේ නහැ
පිණ සිසිල තව දන්නේ නැහැ...

නොතෙමෙන්නට හිතම මගේ
පින්න ඇද වැටෙයි හෙමිහිට
එත් ඒ වැටෙන පොදයට
ආදරය කරමි මම
නුඹට පෙම් බැන්ද අරුමය
පින්න තව දන්නේ නැහැ
පිණි සිසිල තව දන්නේ නැහැ....

නොතෙරෙන හැඟුම් පොදි
දඟ කරන හැඟුම් ලඟ
ආදරය ඉතිරෙනා හැටි
නුඹේ හිත හඳුනන්නේ නැහැ
නුඹට පෙම් බැන්ද අරුමය
තවම වැටහෙන්නේ නැහැ
නුඹට වැටහෙන්නේ නැහැ.....

 

 

_____________________________________(සෂි)-.

නුඹයි මගේ ආදරය හැමදාම මම පතන

නුඹයි මගේ ආදරය හැමදාම මම පතන.......
 
 මෙහෙම කියුවට මම වැරදි නැහැ....මොකද මේක තමයි ඇත්ත... ඔනේම කෙල්ලෙක්ගේ හිතේ අහිංසක බලාපොරොත්තුවක් තියනවා....එක ආදරය සම්බන්ඳයෙන් වෙන්න පුළුවන් නැත්තම් වෙන මොකක් හරි දෙයක් සම්බන්ඳයෙන් වෙන්න පුළුවන්......
හැමදාම මම බලාපොරොත්තු වුන ආදරයක් මගේ හිතේ තිබ්බා.....එත් අපි හිතන දෙවල් අපිට ලැබෙලවා අඩුයි....නැත්තම් ලැබුනත් ඒ හුඟ කාලයක් ජිවිතේ එක එක සරදම් වලට ලක් වෙලා....එක එක අත්දැකිම් වලට මුහුණ දිලා ඉවර වෙලා...නමුත් පරක්කු වෙලා හරි තමන් හොයන දේ ලැබුනානම්...ඒ තරම් සතුටක් තවත් නැහැ....
හරියට මගේ ආදර කතාව වගේ......

 ඔය අත් දෙකින් අල්ලන් මං මාවත් වල ඇවිදන් යන්න...
හයියෙන් හිනා වෙලා හැම දේම බෙදා ගන්න....
 ඔයාගේ පපුවට තුරුල් වෙලා ලොකෙම තියන හැමදේම .....තත්පර ගානකට හරි අමතක කරා හිනාවෙලා ඉන්න..සතුටින් ඉන්න...
මුළු ජිවිත කාලය පුරාවට ඔය හිතට තුරුල් වෙලා සතුටින් ඉන්න
කොටින්ම කිය්වොත් හැමදාම හිනාවෙලා ඉන්න....
මං හුඟක් ආසයි.......හුඟක් ආසයි...
ඔය අතින් මං අල්ල ගත්තේ...ඔය හිතට මං පෙම් කරන්නේ.....ජිවිතේ අතර මඟදි දාලායන්න නම් නෙමයි.....
අදුරු වළාවන් රජ කරපු මගේ හිතට ඉරයි ...සඳුයි දෙකම ගෙනාවේ ඔයා... ඔය හිතට මං හුඟක් ආදරෙයි.....හුඟක්....

ඔය උර මඩලේ හිස සඟවාගෙන

ඉන්නට ඇතිනම් තව මොහොතක්

ලොවම නැති වුනත් මට තනියක් නැහැ

ඔය සනෙහස මට මහොගයක්

හිතුවාට වැඩියෙන් -හරි ලස්සනට ලියැවුන
නුඹේ සිත කවියක්ය- ආදරෙන් ඉතිරුන
හැමදාම ළඟ ඉඳින්- හිත ලඟම තනිරකින
ආදරේ සොඳුරුයි- නුඹේ නමට මම පුදන

පද අකුරු එකිනෙකට - කැල්මකින් ලියැවිච්ච
සුන්දරම හැඟුමක්ය - නුඹේ හිතේ තෙරපිච්ච
නෙතුලඟින් හැමරෑම - මම ඔහේ හිනැහිච්ච
ආදරේ සොඳුරුයි - ඔය හිතේ ගුලිවෙච්ච

හද පුරුදු රුව වරුණ -හිත් කොනක නුඹ මවන
නෙතු සොයන රූ දසුන - හද මලම කලඹවන
සිහිනෙකින් හෝ - ලඟ ඉන්න පින්කරන
නුඹයි මගේ ආදරය - හැමදාම මම පතන

.

.

.

.

.

.

.

.

.

...............................

මේ ඇස් දිහා බලන් දැන් වත් කියන්න මගේ රත්තන්....

ඔබ මගේ ද?

__________________________________________සෂි_.

මම මගෙමයි නුඹ නුඹේමයි අපි අපේ නොවෙනදා

හිනාවන්නම් මම  - නුඹේ නිල් නෙතු දිහා බලන්

නොහඩා ඉන්නම් - නුඹේ හසරැල් ලඟක තියන්

සෙනෙහෙ පතන්නම් - නුඹේ සිතුවම් ලඟින් ඉදන්

දිවි ගෙවන්නම් - නුඹේ වන්නට හැමදාම ඉතින්

හිත් රිදුම් සෝතැවුල් - දවයි මසිතම දැන්

නුඹ දුරයි සිත හඩයි - කඳුළු නැහැනේ දැන්

මගේ සුසුම් මා දවයි - නුඹ ලඟින් නැති නම්

තැවෙනු ඇයි රිදෙනු ඇයි -නුඹ මගෙමයි නම්

අපිට හිමි නැති පොලොතලයේ මසිත හඩවා

දුර ගියා නුඹ ඉණු කඳුලින් මගේ හිත දොවලා

හඩනු කෙලෙසද මගේ කඳුලැලි වියැකුනු දා

මම මගෙමයි - නුඹ නුඹේමයි-  අපි අපේ නොවෙනදා