ඇතුලගත් තව සුසුමන් හෙලයි නුඹ ඇවිත් ගිය පෙර මඟ දෙස බලා

බිනර වැස්සේ තෙමි රහසේම මතක සුවඳක පැටලිලා
වැටුනු වැහිබිදු පිරි පෙම් ගඟ යයි තවත් දෙගොඩම ගලා
අදත් හිනැහෙයි එදා වාගෙම ඇතුලගත් තව නොසැලිලා
ගියත් වෙන්වි  මතක සුවඳත් අරන් රහසේ පිටවෙලා

ගලා වැටෙනා කඳුළු බිදුවල නුඹේ සිනහව හිනැහිලා
වලා පටකින් නුවන් පිරා සොයන දෙසවන් සැඟවිලා
සලා දෙකොපුල් පුරා රැව් දුන් සිනා මල්වැල පරවෙලා
බලා සැනසෙමි නුඹේ මතකය අරන් දොතට සැනසිලා

පහන් තරුවක් පායනා සේ හදේ කොනකම නැවතිලා
එළිය කල හැටි තාම මතකයි පෙමින් හදවත නහවලා
සඳුන් සුවඳක් වගේ දැවටි පෙමින් හිත මල සරසලා
තාම මතකයි උන්නු හැටි ලඟ හදට හදවත යාවෙලා

ගලා පෙම් දිය වාන් දමනා කඳුළු ගඟකට හැඩවෙලා
රටා මවමින් දිය රැළිති උඩ ඇඳුනු මතකය හිනැහිලා
අදත් හිනැහෙයි එදා වාගෙම මතකේ හදවතේ රැව්දිලා
හමුවෙලා වෙන් වුනත් මෙලෙසින් ඇත තවත් පෙම ලියැවිලා

__ කළුවර හීනය__ 

හදේ රැව්දෙන තාලේ

නිකිණි වරුසා ඇද වැටි
කදුළු ගංඟා සේදුනි
හදෙ කොනකම මැවුනු සෙනෙහස
නුඹෙ නමටම ඉතිරුනි...

සිත වැස්සෙ තෙමි තෙමි
කදුලු මල් දම් ගොතනෙමි
හදෙ නැගෙනා රාවේ ලඟ හිද
නුඹෙ සෙනෙහස සොයනෙමි.....

පැතුම් මල් එකිනෙක පිපි
නුඹේ උණුසුම සොයනෙමි
හදෙ රැව්දෙන තාලෙ සිහිකර
නුඹේ නමටම පද අමුණමි...

__ කළුවර හීනය__

 

එන්න සවසක ගී ගයන්නට

සුවඳ තැවරු මතක අහුරක

එති පැටලි සෙමින් දවසක 

පාට හිනෙක පිපි හිනැහෙන 

නුඹයි කුමරුන් හදේ නැවතුන 

අහස් කුස සිබ සිත සවසක 

ඉගිල යන නිල් කුරුලු රැනට 

සිත සුළඟක එති හෙමිහිට 

රංචු ගැහුනා නුඹත් හිනෙට 

විහඟ ගී හඩ කෑ ගසා අද 

මගේ සියොලඟ දවන තාලෙට 

එන්න සවසක ගී ගයන්නට 

හිතේ නලියන පෙම් හැඟුම් ගෙන

නොනිමි සෙනෙහස (2) වන කොටස

නොනිමි සෙනෙහස පළමු කොටස මෙතැනින්


වෙනදා මෙන් නොව හිත තුල ඇත්තේ මහා ලොකු බරකි
විටෙක හිත හිරිවට්ටන තරම් සුවයක් ගෙන ආවාද ක්ෂණිකයෙන් ඒ සුවය පහව යන්නේ නුඹ ගැන මතකය හිත හිරිවට්ටන නිසාවෙන්මය.
අමුත්තන් වාට්ටුවෙන් පිටව යා යුතු නිසාමත් තවත් බොහො දේ නුඹ හා දොඩමළු විමට තිබු නමුත් අකමැත්තෙන් හො මම නුඹට සමු දුන්නෙමි

‘රිද්මිකා දැන් යන්න මන් කතා කරන්නම්කො ඔයාට‘

ඇය නිහඩව මුණ වත රැක්කාය

‘හම් යන්න බැ වගෙද ඒත් කමක් නැ දැන් යන්න යන්න වෙලාව හරිනේ‘

‘මන් ගිහින් එන්නම් අයියේ බුදු සරණයි‘
‘තෙරුවන් සරණයි නංඟි පරිස්සමෙන්‘

මම ඇයට සමුදුන්නෙමි

හිත තුල දහසක් සිතුවිලි බුර බුරා දැල්වෙයි නොකියා ඇගේ දෙනුවනින් පවසය ආලය මගේ හදවත තුල ලැගුම් ගත්තේ අද ඊයෙක නොවන බව නම් නොරහසකි
ඇත්තෙන්ම රිද්මිකා යනු මාගේ දිවියේ නැවතුම් පලකි
කොටින්ම කියතොත් රිද්මිකා යනු හැරවුම් ලක්ෂයකි
නමුත් තිරණයක් ගත යුතුව තිබුනත් කෙසෙහො මා එම සිතුවිලි සමුදායන් නොතෙරුනාක් සේ හදවත කොනකම රදවා හිර කර තබනුයේ ‘ආදරය‘ යන අකුරු සතර තුල ඇගේ ජිවිතයක් මගේ ජිවිතයත් එකිනෙකට අතරමන් කල නොහැකි නිසාවෙනි.

මා හුදෙක් රිද්මිකාට ඇලුම් කලේ කෝල මුසු දඟකාර වදනින් ඇගේ මුළු දිවියම පිරි තිබු නිසාවෙන් විය හැකිය
එසෙත් නැතිනම් ජිවිතය නම් මහා කටුක ගංඟාව ඉදිරි පිට ඇය නොසැලි නොවැටි සිටිමට තරම් එඩිතර වු නිසාවෙන් විය හැක 
මේ දිවිය තුල ඇයට මුහුණ පැමට ලැබු සරදම් නම් මෙතෙක් යැයි කියා නිම කල නොහැක.
අදටත් ඇය ලඟ මාගේ හදවත නතර වුයේ ඇයි දැයි කියන්නට නොදනිමි
නමුත් ලෝකයේ දහසක් රුදුරු ඇස් අප වට කොට ඇති බව යලි යලිත් මගේ හිත තුලට නැග එන සැම මොහොතකදිම මම අකමැත්තෙන් හො ආසාවන් සියල්ල හිත තුල සිර කර ගතිමි

කඳුළු දැවැවද්දම ඇ අගසට තබා මාගේන් පැතුවේ ජිවිත කාලය පුරාවටම සින්නකරයට සිනහව ඇය ලඟ තබා යන ලෙසටය
මුවින් ඇ එබවක් නොඉල්ලුවත් ඇය හා දොඩමළු වෙන සැම මොහොතකදිම ඇගේ දෙනුවන් තව තවත් මාවම ඇය  ඇයදුවාය
ඇය නොකි එකම රහස නම් එය පමණි

දෛවය යනු පුදුම සහගත දෙයකි අපි නොසිතු වෙලාවක නොසිතු අයුරින් අප ජිවිතයට නොයෙක් ආකාරයේ පුද්ගලයන් මුණ ගස්වයි
සමහරු අකමැත්තෙන් වුවද ජිවිතයේ අතර මඟ නතර කර දමා යන අතර තවත් සමහරු කොතරම් අපි ලන් කර ගැනිමට උත්සහ කලද අපේ දිවිය හැර යන්නේ නොසිතන අයරකින්ය
රිද්මිකා යනු තවත් මගේ දිවියට හමුවු එවැනිම චරිතයකි
කොරම් ඇ හට මා සිත ආකර්ෂනය වුවද සම්මත ලොව තුල ඇය යනු හුදෙක් මට සිහිනයක් පමණි ඒ බැව් දැන දැනත් මා ඇය වෙත ලන් විමට නොසිතා ඇගෙන් ඇත් විමට කොතරම් උත්සහා ගත්තද ඊළඟ ක්ෂනිකයෙන් ඇය මාවෙතට ඇදි එන්නේ සුළඟ බඳු වේගයකිනි

ජිවිත ගමනේ ඇය ඇගේ ඉරණම් ගමන යැමට තවත් ටික දොහයි
ඇගේ ජිවිතය තවත් නන්නදුරනා තරුණයකු හා තින්දු වි අවසන්ය
ඒ බැව් මා නොදන්නවා නොවෙයි
කඳුළු බොන අතිතයක පැටළුනු රිද්මිකා ජානක හා ඉරණම් ගමන යැමට කොහෙත්ම සුදානම් නැත
එය ඇය වරෙක මට සහතික කර පවසා ඇත
ඇය සොයන කෙලිලොල් ජිවිතය ඔහු සතු නොවිමත් අසිමිත ලෙස ඇයට මුර කාවල් දමා ඇය ජිවිතය නැමති හුයේන් බැඳ තබා ගැනිමට වෙර දැරිමත් ජානක ඉදිරියේ රිද්මිකා ගෙන තැබු චොදනාවන්ය

‘දැන් ඉතින් කරන්න දෙයක් නැනේ දරුවො අකමැත්තෙන් වුනත් තාත්තා බලපු මනමාලයාව ඔයාට බඳින්නම වෙනවා‘

‘අයියාත් කියන්නේ මට අර මනුස්සයා බැදලා විදවන්න කියලාද
ඇයි දෙයියනේ මේ ලොකේ ඉන්න මිනිස්සුන්ට මාව තෙරුම් ගන්න බැරි‘

‘අපි හිතන පතන දේවල් අපිට ඒ විදියටම ලැබෙනවානම් ජිවිතේ කිසිම ලස්සනක් නැ නංඟි එක තෙරුම් ගන්න ඔයා එයාට අකමැති නම් එක කෙලින්ම දෙමාපියන්ට කලින් කියන්න කසාදය කියන්නේ සෙල්ලමක් නෙමෙයි දරුවො‘

මම ඇයට නොදැනි එත් කිව යුතුමයි කියා තිබු ලොකු තිරණයක් ගැනිමට උදව් කලෙමි

‘අයියාට තෙරෙන දෙවල් එ මනුස්සයාට තෙරෙන්නේ නැ එකනේ කරුමේ‘

‘හැමදේම හැමොන්ටම එකම විදියට ලැබෙන්නේ නැ එත් වුවමනාවක් තියනවානම් අපිට ඔනේම දෙයක් බලෙන් හරි ලඟා කරගන්න පුළුවන් එක තමයි ඇත්ත ‘


‘මන් හොයන ආදරය එයා ලඟ නැ අයියේ අඩුම තරම රුපය වත්‘

හම්ම්ම්



දිනෙන් දින ඇය මවෙතට ලන් වෙන්නට වෙර දරයි
මගේ සිත වුවද තහන්චි දමා හිර කර නොතිබුනත් මම ඇය හට මගේ හදවතේ දෙරඟුලු හැර දැමිමට කිසි විටකත් ඉඩ නොතැබිමට වඟ බලාගතිමි
ඒ සම්මත ලොකයෙන් ඇය හට අසම්මතයකට තවත් පණ නොපැනවිය යුතු නිසාවෙනි

**********
මගේ සිත මාවත් අතරමන් කරවන දැහැනක සමවැදි සිටියත් ඒ දැහැන බිඳ දැමුවේ ජන්ගමය නොනවත්වා නාද වු නිසාවෙනි

ඒ සඳලිය

‘සනු පරිස්මෙන් ගියාද‘

‘ඔව් අයියේ මේ ගෙදරට ගොඩ වුනා විතරයි හරි මහන්සි‘

‘ හරි සනු එහෙමනම් නාලා කාලා පරිස්සමනේ ඉන්න මන් රෑ වෙලා කතා කරන්නම්කො දොනි ඇන්දා එක්කත් ටිකක් කතතා කරන්න ඔනේ
 තව ටිකකින් දොස්තර එයි‘

හරි අයියේ දුව හොදටොම නිදි දැන් 
අයියාත් පරිස්සමෙන් ඉන්න ඉක්මනින්ම සනිප වෙන්න
මගේ අයියාට දළඳා සමිඳු පිහිටයි‘
‘තෙරුවන් සරණයි නංඟි‘

ජංගමය ක්‍රියා විරහිත කර මම ඇයට සමු දුන්නෙමි

බැඳිම් යනු හුදෙක් මිනිසා ජිවත් කරවන.. තවත් වරෙක මිනිසුන් ජිවිතයෙන් පරදවන අරුම පුදුම දෙයකි..

මතුසම්බන්ඳයි.....

නොනිමි සෙනෙහස

වාට්ටුව ඇතුලේ පුදුම කලබලයක්
මම ඇදෙන් හරි බරි ගැහිලා දිලා වුනේ ඔරොලොසුව දෙස නෙතු යොමමින්මයි
වෙලාව සවස 5යි
පුරුද්දට වගේ වාට්ටුවට ඇතුල් වෙන දොරටුව දිහා බැලුනේ බොඳ වෙච්ච රුවකින් හො ඇගේ මුව මට දැක ගත හැකිවෙදො කියලා බලාපොරොත්තුවෙනි

ඔරලොසුවේ වෙලාව කැරකෙන්නේ බලන් ඉද්දිමයි
කටු කැරකෙන වේගයට මිනිත්තුවෙන් මිනිත්තුව ගතවෙලා යන්නේ විදුලි වේගයකිනි

ඇස් අගිස්සට කඳුළු පිරි දෙනේත් බොඳ වෙන තුරුත් මම මුළු වාට්ටුවම පිරා සෙව්වේ ඇගේ රුව දැන් හමුවේදො දැන් හමුවේදො බලාපොරොත්තුවෙනි


‘හම්ම්ම් අද එන්නේ නැ වගෙයි‘‘
මම මගෙම හිතට කොදුරගනිමින් මම ඇදේ අනිත් පැත්තට හැරුනේ දුක හිත යට රදවා ගිනිමිනුයි

‘කළණ අයියේ‘

පුදුමයෙන් මෙන් මා පිටුපස හැරුනේ සඳලි ගේ කට හඩ ඇහුනු නිසාමයි

‘නංඟි ආවාද මන් එත් හිතුවා වෙලාව පරක්කු වෙන නිසා අද එන්නේ නැති වෙයිදො කියලා‘

‘නැවිත් බැනේ අයියේ අද පාරේ හරියට ට්‍රෆික් එක එකයි ටිකක් පරක්කු වුනේ අනික දුවත් අන්තිම මෙහොතේ අඩන්න ගත්තා එයාවත් එක්කන් යන්න කියලා‘

‘අපරාදේ කෙලිව එක්කන් එන්නයි තිබ්බේ‘

‘එක්කන් ඇවිත් කොමද? ඉතින් දොස්තර මොනාද අයියේ කිවේ  කවදා දිහාවට ටිකට් කපයිද‘

‘බාගවෙලාවට හෙට අනිදාට පුළුවයි වෙයි සඳු තව රිපොට් වගයක් තියනවා එන්න‘

සඳුගෙ දෙනෙතින් ගලා එන්නේ උණු කඳුලැලි නොව එ මාගේ වේදනාවත් ඇගේ හිතේ කකියන  දහසකුත් දුක් කම්කටොලු වල එකතුවකි
ඒ වැටෙන සැම කඳුලක් කඳුලක් පසාම ආදරයක් දිවි බරත් එකතුවකින් කඳුලැලි බර විදො කියා හිතේ රුව්දෙයි
 වෙනදා මෙන් නොව දැන් දැන් එන්න එන්නම ප්‍රෂ්න කම්කොටොලු නැග එන්නේ මාගේ හදිසි අසනිප තත්වයත් සමඟින්ය
ගෙදර සියළුම කටයුතු ඇන හිටියත් පිරිමියකු සේ සියළු බර කරපටවාගෙන ඇය සියළුවම කටයුතු සමබර කරගන්නේ මගේ හිතට තවත් සහනයක් ලබා දෙමින්ය.ඇත්තනේම ඇගෙන ලැබෙන සහය මට වචනයෙන් විස්තර කල නොහැකි තරම්ය.


‘මොකද අයියේ කල්පනාවක‘

‘නැ සඳු මට මන් ගැනත් හිතන්න දැන් වෙලාවක් නැ‘

‘ඔවා හිතන්න එපා හැමදාම ලෙඩ ඇදේ නැනේ ඉක්මනින් සනිප වෙනවානේ‘

සඳලි තම අත්බැගය සකස්කිරිමට පටන් ගත්තාය

‘ඔය යන්නද‘
‘ඔව් අයියේ බස් එක අල්ල ගන්න බැරිවුනොත් මඟටම රස්තියාදුව‘
 

****

 ඇයට සමුදිමට සරසෙනවාත් සමඟින්ම ඇතින් ඇදි එන බොද වු රුව දෙස නෙතු ගියේ ඉබෙටමයි

දෙඇස් අදහා ගත නොහැකි වු විස්මයෙන් යුතුව මම එ රුව  බලා සිටියේ මා දකින්නේ පුදුමයක්දො කියා සැකෙනුයි

‘හම්මො කලණ අයියේ වාට්ටුව හොයාගන්න තිබ්බ අමාරුවක්‘

‘මන් හිතුවේ නැ රිද්මිකා එයි කියලා‘

ඇග් දඟකාරව වදන් වලට මන් ඉක්මනින්ම පිලිතුරු දුන්නේ සමුගැනිමට සැරසෙන සඳලිට කුතුහලක් හටනොගැනිමට වගලාගනිමිනුයි
මා ඇය හා දොඩමළු විය යුත්තේ කෙසෙද???
එක පසකින් සඳලිය අනෙක් පසින් හුරතල් වදනින් දොඩමළු වන රිද්මිකාය

‘අදුරගන්න මේ සඳලි... සඳු මේ රිද්මිකා මගේ යාළුවෙක්‘

හිසේ සිට පාදන්තය තෙක් නෙත් යොමා දිර්ඝ බැල්මක් හෙලු සඳලි රිද්මිකා වෙත මද සිනහවාක් පැවාය

‘අයියේ එහෙමනම් මන් යන්නම් දුව බලාගෙන ඉන්නවා මන් එන්නකන්‘

‘හොඳයි සඳු ගෙදර ගිය ගමන් කොල් එකක් දෙන්න.. පරිසමෙන් යන්න... තෙරුවන්සරණයි...‘

‘අයියාත් පරිසමෙන් ඉන්න වොවට බෙහෙත් බොන්න හදිසියක් වුනොත් කොල් එකක් දෙන්නකො
යන්නම් නංඟි‘

ඇය රිද්මිකාටත් සමුදි  මෙන් අනතුරුව මවෙතින් ඇදි ගියාය ය.

මුවින් නොකිවත් රිද්මිකාගේ නෙතෙහි රැදුනු චකිතය මට හඳුනාගැනිමට වැඩි වෙලාක් ගත වුයේ නැත නමුත් කිසිවක් නොතරුනාසේ මම ඇය වෙත හිස් බැල්මක් හෙලා

‘ඉතින් නංඟි‘

කියා ඇයෙ වෙත හැරුනේ ඇගේ දැහැන බිඳිමට සිතාගෙනයි

ඇගේ සිත තාමත් චන්චලය මට එය නොතෙරෙනවා නොවෙයි නමුත් මන් නොතෙරුන ගානට සිටින්නේ තවත් හරස් ප්‍රෂ්න වලට පිලිතුරු බැඳිමට මෙ සුදුසු අවස්ථාවක් නොවෙන නිසාමයි

‘මොකො නංඟි කල්පනාව අයියාව බලන්න ඇවිත් කතා නොකරම යන්නද හදන්නේ‘

‘නැ අයියා එහෙම දෙයක් නැ මන් මේ කල්පනා......‘

‘මන් දන්නවා හරි එවා ගැන පස්සේ කතා කරමු.. දැන් කොමද නගාගේ වැඩ කටයුත් අසනිප වුන නිසා මට එවා හොයලා බලන්නත් බැරිවුනා‘


‘හම්....‘

6 කන්සම වැදෙනවාත් සමඟ වාට්ටුවේ මෙට්‍රන් වරිය සිනුව නාද කලේ දැන් අමුත්තන්ට පිටවිමට වේවාලට හරි යන්න දැනුම් දිමටයි
දුකින් පිරි ගිය රිද්මිකාගේ මුව දෙස මා එක හෙලා බැල්මක් යෙමු කලේ
දැන් යන්න නංඟි

කියා නොකියා කිමට බැරි නිසාමයි

මතුසම්බන්ඳයි ....

***********************************

ඉරත් මළගම් ගොහින්

ඉර ඇහැරෙන විට මල් පිදෙනවා කියන්නේ බොරු
මල් පිදෙන්නේ ඉර ඇහෙරෙන නිසා නෙමෙයි
මල් පිදෙන්නේ මල් වලටත් පාට පාට ලොකේ සුවය විදින්න ඔනේ නිසයි
ඔය පිදෙන මල් කැකුළු දවසක පර වෙනවා
පරවෙලා පොළවට පස් වෙනවාම තමයි
එත් එක ඉරගේ වැරැද්ද නෙමෙයිනේ


අහසේ හරි ලස්සනට පායලා මුළු ලොකෙටම එළිය දෙන ඉරත් හවසට මළගම් යනවා යන්න අකමැති වුනත් ඉර මැකිලා යන්නේ යන්න ඔනේ නිසාමයි..ඒ රෑ අහසට සඳ ඇවිදින් එළිය බෙදන්න ඔනේ නිසයි..ඉර මළගම් යන ක්ෂිතිජ ඉමෙදි අහස පොළොවත් එක්ක හාද වෙනවා
එක කාටවත් පෙන්නේ නැනේ ...
එක කවුරුවත් දන්නේ නැනේ...



 උදාගිරෙන් ඉර පායන කොට මාත් මගේ හිතත් වලාකුලක තියලා එ දිහා බලන් ඉන්නේ කවදාහරි ඔය ඉර මුළු ලොකෙටම එලිය දෙනවා වගේ මගේ ආතමයත් එලියකරාවි කියලා හිතාගෙයි
එත්
දැන් මුළු ආත්මයම හිස් වෙලා
රෑට පායන සඳ කැකුළුවකටවත් ඒ ආත්මයට සිසිලසක් දෙන්න බැ


ජිවිතය කියන්නේ හිස් වෙච්ච පොතක්
ආත්මය කියන්නේ ඒ හිස් වෙච්ච පොතේ තින්ත ඉවර වෙච්ච පැනකින් කුරුටු ගාපු එකම එක ලියවිල්ලක්
එන් එ බොඳ වෙච්ච ලියවිල්ලට ආදරෙයි
ආත්මය මළගම් ගියත් දවසක........


*******



‘මං හොයන ආදරය ඔයා ලඟ නැ කියලා ඔයාට තෙරෙන්නේ නැතිද‘

‘හම් එත් මන් හොයන ආදරය ඔයා ලඟ තියනවා ‘

‘ආදරයට වඩා අපි අතර තියන නොගැලපිම ඔයාට තෙරෙන්නේ නැතිද‘‘



‘මේ ලොකේ ගැලපෙන ජොඩු නැ අපි තමයි ගැලපිම් නොගැලපිම් හරියට ගලපගන්න ඔනේ ‘

‘ ඔයාට කවදාක්වත් මන් කියන දේ තෙරෙන්නේ නැ තෙරෙනත් තෙරුම් ගන්න උත්සහා කරන්නේ නැ...ඔයා හුඟක් උඩ අත්තක පිපුණ මලක් එ වගෙද මම? අපි දෙන්නට දෙන්න අහස පොලව වගෙ
කවදාක්වත් එකතුවෙන්න බැ

‘ අහස පොලොව ක්ෂිතිං ඉමෙදි එකතුවෙනවාලුනේ ‘

‘ඔයාට විකාර....ඉතින් ඇයි අපි නොලැබෙන දෙවල් වලට හීන බලන්නේ‘

‘හරි එහෙමනම් අපි හිනේ අලුත් කරගමු කළුවර වෙච්චි නැති පාට පාට හිනයක්‘

‘විකාරද ඔයා හිතනවාද මන් වගෙ කෙනෙක්ට ඔයාගේ අම්ම්මා ඔයාව දෙයි කියලා‘

‘ඉතින් මට අම්මෙක් නැ නේ‘

‘හැමදේම විහිළුවකට ගන්න එපා වෙන්නේ නැති දෙවල් වලට හින මවන්න එපා‘

‘හොඳයි එහෙමනම් මන් යන්නම් බුදුසරණයි‘



_________________________





ටික දවසකින් අළුත් දෙයක් ලියන්න බැරිවුනා
හදිස්සි අනතුරකට මුණ දෙන්න වුණ නිසා මුළු දවසම ඇදට වෙලාමයි ඉන්නේ
එකම විදියට ඉන්නකොටත් එපා වෙනවා
ඉන්න බැරිම තැන ඇවිත් හිතට වද දුන්න අකුරු ටිකක් ඔහේ කුරුටු ගැවා
ඉක්මනින්ම සනිප වුන ගමන් ඇවිත් අළුතින් දෙයක් කුරුටු ගාන්නම්
 

මතක කඳුළු

ඇඟපසාරු කරගෙන නාහස් පිඩු දිගේ ඉහලට ඇදි ආ සිගරට් දුම් රොදක් වා තලයට පිට කරමින් මම ලොකු හුස්මක් පිටකලෙමි...ශරිරය ඇතුලෙන් නැග ආ වේදනාවටත් වැඩියෙන් හිත තුල දඟලන මතක ධරාවන් ගෙන එන වේදනාව හදවත පසාරු කරවයිමම දොරපියන් භාගෙට හැරදැමා කවුළුව මතින් පිටත බැළුවෙමිඑහි ඇත්තේ පුරුදු බවක් වුවද මම මටම අගන්තුක වු හැඟිමෙන් වියාජ බැල්මක් පිට කලෙමි

පුතා මේ තේක ඇල්වනවා බිලා හිටින්න

අම්මා නැවත වරක් කාමරයට එබමින් මට තේ බොන්නට ඇරයුම් කලාය
තරමත් බාගෙට දැල්වෙන සිගරට් කොටද ඇතැතිව මම අද මත වාඩි වුනෙමිමුළු කාමරය පුරාවටම නිකොටින් දුම් රැළිති නඟයි

කොයි වෙලාවේ බැලුවත් කොටේ පත්තු කරගත්ත ගමන් මොකක්ද් බන් උඹේ ජිවිතේ උම විහින් විනාස වෙන්නද හදන්නේ

අම්මාගේ කෝපය මුසු වුන වදන් මගේ දෙසවන් පාරවා ඇදි යයි

කාලය කොයි තරම් වෙගයෙන් ඇදි ගොස්දබාල විය පාසල් විය පසුකරමින් දැන් මැදි තරුනවියටද එළ‍ඹි ඇතකාලය නම් ඔරලොසුවේ වේගය හිතනවාටචත් වඩා වැඩියෙන් ගෙවි යයි නමුත් අපස්සට හැරි බලනවිට එයි ඇත්තේ පසුතැවිම් මඟ හැරිම් නොලැබිම් පමණි

මේසාත් කාලයක් ඇතුලදි මුහුණ පැ සියළුම සිදුවිම් වගකිම් මම මාගේ ගිණුමටමබැර කරගනිමිතිසරුගේ වෙන්විමත් සමඟන් මා ජිවිතයෙන් ලද පරාජය නිසාම ජිවිතයන් ලද පසුබෑම නිසාම මා විසින් මාවම අමතක කරගත් වාර සිතිමටත් නොහැකි තරම්ය

බාගෙට ඇරදමා තිබු කවුළුවෙන් සිගරට් කොටය එලියට විසිකලෙමිතේ කොප්පය හොඳටොම ඇල්වි ඇතඑක හුස්මට මට එය ගිල දමා හිස් කොප්යද ඇතැතිව කුස්සිය දෙසට ඇදුනෙමි

අම්මේ කන්න මුකුත් නැතිද

මා දසට හිස් බැල්මක් හෙලු ඇ

මෙසෙ ඉඳිආපප තියලා ඇති කාලා හිටින්

කියුවාය

මම ඉඳිආප්ප දෙක තුනක් පිගාට දාගෙන මැද සාලය වෙත ඇදනෙමි
කැමට පිරියක් නොවුවත් දින දෙකකින් හරි හමන් අහරක් කුසට නොවැටුන නිසාම ඉක්මනින් මම ඉඳිආප්ප ටික ගිල දැමිමට වෙර දැරුවද උගුරන් පහලට ඇතළුකරගැනිමට  නොහැකි වුයේ පපුව හිරවෙන තරමටම වේදනාවක් නැග ආ නිසාවෙනි
කොරම් කුසගින්නක් දැනුනද කැම පිගාර වසා දමා මම නැවත කාමරයට ආවෙමි

 තිසරු

ඔව් මුදිත
මට ඔයා එක්ක යන්න තියන්නේ හඟක් දුරගමනක් මොන දේ වුනත් ඔයා මාත් එක්ක ඉන්නවා නේද

ඔව් මුදිත මම ඔය අත අල්ල ගත්තේ අතරමඟදි දාලායන්න නෙමයි

සීතල පිණි සිසිල සිප ගන්නා සැම මොහොතකම හදතව පසාරු කරගනිමින් නුඹේ මතක ධාරාවන් හදවත ඇතුලටම කාවදින්නේ හරියට විදුලියක් කොටනවා වගෙයිඑත්රම් පුරුද සෙනෙහසක් එ තරම් පුරුදු සුවඳක් එ තරම් මා ආදරයකර යුවතියක් එතරම් මා මාවම හඳුනාගත් ආදරයක්....ජිවිතේ මැරි මැරි ඉපදුන වාර අනන්තයි ජිවිතේ මා ජිවත් වන සිටි කාලය දැන් ගෙවිගොස් අහවරයි...
අපේ හමුවිමත් අපේ වෙන්විමත් අතර කාලයක අවුරුද ගනනවක් වුවද නුඹ නොමැතිව මා මේ ගෙවන මාස කිහිප තුල මා මැරි මැරි ඉපදුන වාර අනන්තයි
මොනයම් හො හේතුවක් නිසාවත් මා අත අත්නොහරින ලෙස පොරෙන්දු දුන් නුඹටම අද මා අත අතහරිමින් මවෙතින් වෙන හදවකත් වෙත පිය නඟා අවසන්ය
මට තවමත් මේ සිදුවිම් හදුනාගත නොහැකිය තෙරුම් ගත නොහැකිය
නුඹ මගේ කුලගෙයි මනාලියවෙන්නට පෙරුම්පිරුවත් හෙට ඔහුගේ නිවසේ සිරි කත වන්නේය

‘‘මොන කරුමක්යක්ද මේක ඇයි මට මගේ පාඩුවේ ඉන්න දෙන්නේ නැත්තේ... මන් විතරද මේ ලෝකෙ කෙල්ලෙකුට ඉන්නෙ. දැන් අපි දෙන්නා අතරේ කිසිම සම්බන්ධයක් නැ එහෙම දෙයක් ආයේ ඇති වෙන්නෙත් නැ මට තවත් වද දෙන්න එන්න එපා.

මම ලඟදිම මැරි කරන්න ඉන්නේ අනික මට දැන් හොඳ බොයි කෙනෙක් ඉන්නවා ගෙවල් වලිනුත් දන්නවා ප්ලිස් මුදිත මට වද දන්න එපා මට තවත් ඔයා එක්ක කතා කරන්න ඔන් නැ‘‘

මම කිසිවක් නොපැසුවෙමි වචන මුවින් පිට කරිමට නොහැකි අයුරිනම් මා ගොළු වි අවසන්ය නුඹේ මුවින් ඉතාමත් ආරයෙන් එදවස් වල තෙපළුන පෙම් වදන් මෙතරම් රුද වුයේ කෙලෙසින්ද යන්න තවමත් මට පුදුමයකි නුඹේ කටකාර වදන් තුලින් මගේ හදවත හිල් වෙන කන්ම.. නුඹ තෙපළු එ වදන් තාමත් මගේ හිතට වද දෙයයි... පණටත් වඩා ආදරය කල නුඹේ හිත අද මට මෙවැනි කුරිරු වදන් වලින් පහර දන්නේ කෙසෙද යන්න මට තවමත් පුදුමයක්

හැමදේටම වැරදි මන් විතරද තිසරු මට ඔයාව දෙන්න බැරිවුන ඔයාගේ අම්මා කොමද අර කොල්ලාට ඔයාව බන්දලා දෙන්නේතිසරැ මට උත්තර දෙන්න

මොන අම්මාද කැමති තමන්ගේ එකම දරුවාව නිකමෙක්ට භාර දෙන්න

මට සල්ලි නැති එකද වරද තිසරු

අපිත් මහා ලොකු සල්ලි කාරයා නෙමෙයි මුදිත නමුත් තමුන්ට තමුන්ගේ දෙපයින්වත් නැගිටින්න බැරිනම් එහෙම කොල්කේට කවදාකවත් මොනම අම්මමෙක්වත් තමන්ගේ එකම දුවව දෙන්නේ නැ

හරි ඔයා කියන්නේ මට ඔයාට කන්න බොන්න දෙන්න බැ කියලාද බලාගන්නබැ කියලාදතිසරු මාත් මිනිහෙක් මටත් නැගිටින්න පුවවන්

ඔව් අවුරුදු 7ක් තිස්සේ තාම නැගිටිනවානේ ඔයාට නැගිටින්න පුවවන් වෙන්නේ නාකි වුනාම තමයි මට මගේ ජිවිතේ හදාගන්න ඔනේ කරුනාකරලා මගෙන් ඇත්වෙලා යන්න

මට තව එක අවස්තාවක් දෙන්න බැරිද තිසරු

අවස්තාවක් දිලා මට මගේ ජිවිතෙ විනාස කරගන්න බැ මුදිත වෙඩින් එකට හැමදේම ලැහැත්තිඔයා වෙනුවෙන් මගෙ හිත තෙත් නොවෙනවා නෙමෙයිමම තාමත් ඔයාට ආදරෙයි කවදාකවත් ඔයාව මගෙ හිතින් අතරින්න බැ එහෙම පුළුවන් කියනවානම් එක අමුලික බොරුවක් අදටත් මට ඔයාව ඔනේ නමුත් අපි දෙන්නට එකට අත් අල්ලන් මේ ගමන් යන්න බැ මුදිත මට අද යන්නම ඔනේ මගේ ගමනේ අවසානය ඔයා ලඟ නෙමෙයි මුදිත මම එක දන්නවා

මට කියන්න කිසිදෙයක් ඉතුරුවෙලා නැ තිසරු ඔයා හැමදේම කියලාමට මගේ ලඟ ඉන්න පුළුවන්ද විතරයි අහන්න පුවවන් නමුත් එකටත් ඔයා උත්තරය දිලා ඉවරයි


************************

දින සති මාස ගෙවි ගොස් අහවරය කාලය නැමති ඔරලොසුව ගෙවියන්නේ හිතනවාටත් වඩා වෙගයෙනි ඇහිපිය හෙලවනවාටත් වඩා වෙගයනිනුඹ හා පෙම් කරපු සුන්දර අතිතය දොඩමළු වුන අතිතය කාල ගෙවු අතිතය මගේ ජිවිතයේ මා මනුස්සයකු කල අතිතය මට ජිවත් වෙන්න අකුරු කියාදුන් නුමට අද ජිවිතෙන් පැනයන්න පාර හදාදිලා හුඟක් දුරකොට ගොස් අහවරයිනුඹ මගේ ඈතටම ගොස් අහවරයි

කඳුලින් දෙනුවන් තෙමනා මාවන් පෙම්වතුන් තවත් ලොකයේ මුල්ලක සිටිය හැක ප්‍රථම ප්‍රේමයනේ වෙනත් භාගිර සාධකයක් නිසාම පැරදනු පෙම්වතුන් තවත් කොනක සිටිය හැකනමුත් ධෛයිවය මට සරදම් කර අවසානයිමටත නොදැනිම සිගරට් කොටයට මත් විදුරුවට මම දැන් ඇළුම් කරමිනුඹ මාගෙන් වෙන්වු දා පටන් මගේ දුක ඇසුවේ ඇයයි
වෙන්වි යැමට අවැසි නම් නුඹට වෙන්වි යා හැක
මගේ මනාලිය විමට පෙරුමන් පිරු නුඹ කෙදිනක හො ඔහුගේ කුල කුමරිය වෙයි


මගේ ජීවිතයේ තවත් වැරදීමට කිසිවක් නැති වග ඔබ මට කියා අවසන් ය...බැලු බැලු අත ඔබ ගේ සෙවණැලත් ගන්නා සෑම හුස්මකම ඔබගේ සුවඳත් අද මෙන්ම මට හෙටත් දැනෙනු නියතය....ඒ සෑම මොහොතකම මා තව තවත් අසරණු වනු ඔබට නොදැනෙනු ඇත.මා වෙත ජීවිතය රැගෙන ආ ඔබ ඔබගේ ලෝකය තනා ගැනීමට මා අමතක කොට යන්නේ මගේ මුළු ජීවිතමය වන්දිය ලෙස මිට මොලවා ගෙන බැව් ඔබ නොදන්නවා විය නොහැක.අද මෙන්ම හෙටත් මතුත් මේ කඳුළු සුස්ම් හා කැටි වූ ඔබේ ඡායාවත් සුවඳත් සමග මා ජීවත් වෙමි...ඒත් ඔබට මගේ සබෑ ආදරය වැටහුණ දාට ඔබ ට ආපසු හැරෙන්නට නොහැකි බැව් පසක් වනු ඇද්ද???

ඉතින් ඇතිවෙනකම් කොනිත්තපන්

තව කොනිත්තපන්
හයියෙන්ම කොනිත්තපන්
තැලෙනවා පොඩි වෙනවා
රිදෙනවා ඇඩෙනවා කියලා
දැන දැනත් තවත් හයියෙන් කොනිත්තපන්

ඇස් වලින් කඳුළු වෙනුවට
ලේ පනිනකන්ම
හයියෙන්ම කොනිත්තපන්
ඇට මස් ලේ නහර පසාරු කරගෙන
වේදනවා පිට දෙනකම්
තවත් හයියෙන්ම කොනිත්තපන්

මට පුළුවන් එතකොට උඹ කොනිත්තන
මගේ හදවත ඇතුලෙන්ම එක
සිතුවිලි අකුරු වලට පටලන්න
වෙනදාටත් වැඩියෙන් ලස්සනට තව ලියන්න

ඉතින් කොනිත්තපන්
දෙපාරක් හිතන්නේ නැතිවම
හැබැයි
උඹටත් දවසක එපා වෙවි
එ එපාවුන දවසට හිතපන්
උඹට වගෙම මටත් තිබ්බේ ආදරෙන් පරාද වුන
හදවතක් බව

තෙරුම් ගත්තොත් එදාට මට කතාකරපන්
නොවැරිදම....
එදාට නුඹ වෙනුවෙන් මම
අමුණපු අකුර පද කැලි දෙන්නම්
කියවන්න
උඹටත් ඇස් වලින් කඳුළු පනිනකම්ම

23ට අවසන් කව

ඔහේ තාලෙට පැද්දි පැද්දි
නුඹේ කුසයේ ගැස්සි ගැස්සි
දෙඇස් අරුමට පුදුමයෙන් මන්
මඟබැලුවා නව මසක්

පුංචි පා අඩි මං තබද්දි
වැටි වැටි හෙමිහිට දුවද්දි
මහමෙරක් තරමට සෙනෙහසක්
පැතුවා ඔය නිල් ඇස් දෙකෙන්

ඔහේ කාලය යද්දි යද්දි
දිවියේ ගැඹුරුව මට දැනෙද්දි
සුවය ලැබුමට සෙනෙහබර හිත
ලඟින් පැතුවා හැමදිනක්

නෙතින් කඳුලක් මන් සලද්දි
හිතන් සුසමන් තව වැටෙද්දි
පහන් සිතුවිලි පිරි ගිය හිත
පතනවා මං හැමදිනක්

පාළු දිවියම හඩන විටදි
කුරිරු ලෝකය මට රවද්දි
ඇසින් කඳුලක් සල සලා මම
නුඹම යැදුවා හැමදිනක්

ඇසින් කවදා නොදැක්කත් නුඹ
සිතන් සැමදා පතමි හැමදින
මෙලොව ඇස් ඇර බැලු හින්දාම
අම්මේ නුඹ මට හරි වස්තුවක්

_________________________________

මගේ දිවියේ 23 වෙනි අවුරුද්දට ලියු අවසන් කවිය

 

සිල් සුවඳ

වැඩේ හරි අපුරුවට ඉවර වුනා නේද දරුවො

එහෙමයි හාමුදුරුවනේ හිතුවාටත් වඩා හොඳින් ඉවර කරගන්න පුළුවන් වුනා

සමාලි දක්ස නිසා තමයි මම කිසිම බයක් නැතිව මේ වැඩේ ඔය දරුවාටම බාර කලේ

***********************

දහම් පාසල් වාර්ෂික විවිද ප්‍රසංගය අවසානයේ හිතට දැනුනේ පුදුම නිදහස් බවක්..
මම හාමුදුරුවන්ට සමුදිමෙන් අනතුරුව පන්සල් භුමියෙන් එලියට ආවේ පුදුම සතුටකින්..

හිත පුරා දගපාන දහසක් සිතුවිලි වලින් කැලඹිනු මගේ හිත අද හොදටොම නිදහස් වෙලා.

සිනහා මුවින් සරසාගෙන මම හනික ගෙපැලට ගොඩ වුනේ අත්තාමා කොහෙදැයි සොයමින්.

ආත්තම්මේ.. ආත්තම්මේ

දෙවතාවක් උස් හඩින් ආත්තාම්මා ඇමතුවද ඇගෙන් කිසිදු ප්‍රතිචාරයක් නොලැබුනු නිසාම මම කුස්සය දෙසට ඇදුනෙමි.

අත්තාම්මා ලිප තුලට මුව හොවාගෙන දුම් පිබිමින් ලිප ගිනි මෙලවිමට මහත් වෙරක් දරයි.

ඇය දුටු විගසින් හදවත කඩා වැටුනාක් බදුවු හැගිමක් ඇතිවුවද මම හෙමින් ඇගෙ අසලින් බංකුවක වාඩු වුනෙමි.

ආත්තම්මේ මොකො මේ දුම් ලිපට මුණ ඔබාගෙන

උඹ ආවාද කෙල්ලේ මම මේ තෙ කහට ටිකක් වත් කරන්න වතුර ටිකක් ලිපේ තිබ්බා
උත්සවේ හොඳින් ඉවර වුනැයි

ඔව් අත්තාම්මේ
පන්සලේ පොඩි හාමුදුරුවන්ටත් හරිම සතුටුයි
හිතුවාටත් වඩා හොදින් ඉවරකරගන්න පුළුවන් වුනා

තුරුණුවන්ගේ පිහිටෙන් ඇස්වහක් කටහක් වදින්න එපා මයෙ කෙල්ලට
උඹ කොමත් දක්සයා මන් එක නොදන්නවා නොවෙයි

ආත්තම්මා හිටින්න මන් තෙ කහට එක වක්කරන්නම්

තේ කහට සදා ඉතිරි උනු වතුර ටික මම බෙසටමක දමා ඇල් වතුර කලවම් කලේ අත්තාමාට ඇඟ සොදාගැනිමටයි.

අත්තාම්මේ මේ තෙ එක බිලා ඇග ටිකක් සොදා ගත්තානම් තව රෑ වෙන්න කලින්.

______

ඇඟට හරිම ආමරුයි කෙල්ලේ මන් දැන් කොයිවෙලෙදෙ කියන්නැ
ඇස් පියාගන්න කලියෙන් මට උමව පෙලවහක් කරන්නට වුනානම් එ ඇති

හරි හරි ආත්තම්මේ එවා පස්සට බලාගමුකො දැන් නාගෙන හිටින්න

අම්මා නැතිවුන දාපටන් මා  හැදුනේ ආත්තම්මාගේ තුරුලේය.
පිය සෙනෙහස තියා පිය සුවඳක ඡායාරුපයක්වත් නෙත නොගැටුනු බාල වියේ සිට මව් උණුසුම අහිමි වු දා පටන් මට මවත් පියාත් වුයේ මාගේ මිත්තනියය.
එබැයිවින් ජිවමාන මව් තොමො ඕ වුවාය.

******************

දිනෙන් දින වියපත් වන ආත්තම්මා දැන් හොදටොම දුරුවලය. දැන් ඇ ලෙඩ ඇඳට විත් සතියකුත් දින කිහිපයකුත් ගත වි අවසන්ය.
ඇ මෙතෙක් හො ජිවත් ව සිටින්නේ ඇගේ හිතේ බලයට වගෙම වෙද මහත්තායාගෙන් ලැබුනු බෙහතේ තෙල් වල බලයට යයි කිවොත් මා නිවැරදි වන්නෙය.

දෙතුන් වතාවක්ම පන්සලේ පොඩි හාමුදුරුවන් ගෙදරට වැඩම කරවා ආත්තම්මා සනසනු වස් පිරිත් සජ්ජායනය කළ අතර ඇය ඉන් ද මදක් හෝ සහහනයක් ලබා ගත් බව නම් කිව යුතුවම ඇත.

පොඩි හාමුදුරුවෝ ආත්තම්මාට ඇමතුවේ මහත් කරුණාවකිනි..

එහෙනං ආත්තම්මෙ මං ගිහිං එන්නම්.. සමාලිට කියලා පිරිත් පොත එහෙම ටිකක් කියව ගන්නවා හොඳයි..

කියන්නේ අප නිවසින් පන්සලට වඩින්නට සූදානම්වය..
මා මැටි පොළොවේ දණ බිම ගසා වඳිද්දී.. ඉක්මණටම "සුවපත් වේවා" කියා කියන්නේ "දණ ගහන්ට එපා" කියා කියන්නාක් මෙනි.. කඩුල්ල අසලට යන තෙක් පසු ගමන් යන මට..

මං හෙටත් එන්නම්කො දරුවො එහෙනම්..

කියා උන්වහන්සේ පවසන්නේ මහත් දයාවකිනි..

කඩුල්ල අතරින් පොඩි හාමුදුරුවන්ගේ රුව බොඳවි යන තෙක් මම බලා උන්නෙමි.
මම ගෙපැල තුලට කඩිමුඩියේ දුව ආවේ ආත්තම්මා ගේ කෙඳිරිලි සද්දය වැඩිවු නිසාමයි.

දුවේ තමවනම් ඉවසන්න බැදුවේ පපුව රි.....දෙ......නවාාා වතු.....ර ටිකක්....

මම වහා කුසිය තුලට දිව ගොස් මැටි කළයෙන් වතුට පුවා විත් ආත්තමාගේ මවුට ලං කලෙමි.
ඇය හුස්ම අල්ලන්නේ ඉතා අමාරුවෙනි
කල යුත්තේ කුමක්දැයි මට සිතා ගත නොහැකි.

හිටින්න අත්තම්මේ මම උඩ ගෙදර කළු නැන්දට කතා කරන්නම්

කළු නැන්දාත් සුවාරිස් මමත් ලහි ලහියේ අත්තම්මා ඉස්පිරිතාලය වෙත රැගෙන ගියොය
අත්තම්මා වුන්නේ ජිවයත් මරණයත් අතර බව දැන උන්නද එය සිතට පිලිගත නොහැකි තරම්ය. කෙලිලොල් විදියෙදි බාලවියෙදි සිට මා ඇති දැඩි වුයේ ඕ සමඟින්ය.
මා හුරතල් වුයේ ඇගේ ඇකයේය.
සිදුවන්නේ කිමැක්දැයි මට සිතාගත නොහැකි තරම්ය

කළු නැන්දත් සුවාරිස් මාමත් බිරන්තට්ටු වු මුහුණින් යුතුව මා ඉදරිපිට ඇදෙදිද් මා මගෙ දෙනතේ තෙත් වුයේ ඉබෙටමයි.

උන්දැ ගෙනා ආයුස ඔච්චරයි කෙල්ලේ උඹ හිතහදා ගනින්

අනේ නැන්දේ..............................

මා විලාප දුන්නා නොවෙයි. මුළු ඉස්පිරිතාල භුමියම දෙදුරුම් දෙන හඩින් මා කැගැසුවේ ආත්තම්මා මා අතැහැර ගිය දුක දරාගත නොහැකි වුනිසාවෙයි.


උඩහ ගෙදර කළු නැන්දා ඇතුළු ගමේ අහල පහල උදවියගේ උදව් පදව් ඇතිව අත්තම්මාගේ අවසන් කටයුතු චාමෙට නිමකරන ලදි.
සුදුවට සුදුවේ සකසා අවසන් කරන ලද අත්තම්මාගේ සැය ගිනිගෙන අළුවි යන්නට මහා වෙලාවක් ගත වුයේ නැත.
මා කලයුත්තේ කුමක් දැයි සිතා ගත නොහැකිව දුක පිරුණු බිරන්තට්ටු වු මුහුනෙන් ඇගේ ගිනිගන්නා  චිතකය දෙස බලා වුයේ තවත් මා කරිමට කිසිම දෙයක් ඉතිරිවි නොතිබුනු නිසාවෙනිදෙනෙතින් රුරා ගලන කඳුළු බිදු වුවද දැන් මට කියන්නේ ඇති ‘සමාලි  ඔය ඇඩුවා ඇති ඇය ගෙනා ආයුස ඉවරයි උඹ හිතාගනනින් කියාය
නමුත් මා ආත්තම්මා මා හැරගිය බව පිලිගන්නේ කෙසෙද.
දැන් මා හුරතල් වන්නේ කා සමඟද.
ජිවිතේ අතරමඟ නැවතුවාක් බඳු විය.

ඇතින් මවෙතට ඇදි එන පන්සලේ පොඩි හාමුදුරුවෙන්ගේ රැව දුටු මම ක්ෂනිකයෙන් කඳුළු පිස දමා වැද නමස්කාර කර හාමුදුරුවන්ට කතා කිරිමට සැරසුනි

තෙරුවන්සරණයි නැගිටින්න
දැන් ඉතින් මේ දරුවා මොකක්ද කරන්න හිතන් ඉන්නේ

අනේ මන්දා හාමුදුරුවනේ මට තවම හිතාගන්න බැ

හම් මේ දරුවා දැන් කිසිදෙයක් වැඩිය ඔවවට නොගෙන ගෙදර යන්න තව මලගමේ වැඩත් අහවර නැහැනේ
මකත බණ පින්කම් අවසන් වුනාම අපි කතා කරමු මොකද කරන්න පුළුවන් කියලා
දැන් මේදරුවාගේ ආරාක්සාවට උඩහ ගෙදර කළු හාමිනෙයි සුවරිස් අප්පුයි ඉන්නවාන්

එහෙමයි හාමුදුරුවනේ

හොඳයි මන් ගොහින් එන්නම් පුළුවන් වෙලාවක පන්සල පැත්තේ ඇවිත් යන්න එන්නකො මාත් හැකි විදියට මේ ලමයාට උදව් පදව් කරන්නම්කො

හත් දොහෙ මතක බණ පින්කමත් මා උඩහ ගෙදර කළු නැන්දා හා සුවාරිස් මාමාගේ ගේ උදව් පදව් ඇතිව අවසන් කරන ලදි.
ඉඳහිටකත් මා තනිවන මොහොතක දෙනෙතට කඳුළු ගලන්නේ ආත්තම්මාගේ මතකය හදවත තුල සැරිසරන නිසාවෙනි.
මා මෙලොව දැන් කාත් කවුරුත් නොමැති තනිවුවෙකු යයැි මට හැගෙන්නේ ඇයි දැයි කියන්නට නොදනිමි.

දුවේ  ගෙපැලේ ලාම්පු නිවා දාලා කළුවර වැටෙන්න කලින් එහෙට වරෙන්
උඹ දැන් කාත් කවුරුත් නැති එකියක් කියලා හිතන්න එපා

මට තෙරෙන්නේ නැ නැන්දේ නැන්දාවත් නොහිටින්න මාත් වහ කුප්පියක් බිලා ආච්චිගේ සැයටම පැනලහා මෙලහකට

කට කැඩුනු කතා කියන්නට එපා උඹ තනිවෙලා නැනේ අපි ඉන්නවානේ හා හා හනික ආවානම් තව කරුවල වැටෙන්න කලියෙන්

**************

ඉරිදා දහම්පාසල් නිසාමත් මාවිසින් වගකිම් සහිත ගුරුවරියක් වු නිසාමත් මා පන්සල වෙත ඇදුනේ නොයා බැරිකමටමයි

ඉගැන්විම් කටයුතු අහවර වෙනවාත් සමඟ මා සුදානම් වුයේ පන්සලෙන් පිටවි යැමයි
මා ආවාස ගෙය දෙසට ඇදුනේ හාමුදරුවන් මුණ ගැසිම සුදුසු යැයි සිතුන නිසාම ය
ආවාස ගෙය දෙසට පියවර මිනිනවාත් සමඟින්ම මා නෙත ගැටුනේ පන්සලේ පොඩි හාමුදුරුවන්ය

‘හාමුදුරුවනේ‘  මා උන්වහන්සෙට වැද නමස්කාර කට පසෙකට වුනෙමි

සමාලි අද දහම් පාසල් ආවාද මන් හිතුවේ තව සතියකටවත් නොඑයි කියා
දැන් ඔය දරුවා මොකද කරන්න හිතන් ඉන්නේ

කරන්න දෙයක් හිතාගන්න බැ හාමුදුරුවනේ

හාමුදුරුවන්ගේ මුනෙනවු බයාදු පෙනුම මා උන්වහන්සේ ඉදිරිපිටදි මා තවත් අසරණ කරන ලදි

මට හැකි විදයකට මාත් මේ දරුවාට උදව් කරන්නම්

මා කිසිත් නොකියා බිම බලාගෙන උන්නෙමි

දැන් සමාලිගේ  කල වයසත්  යන නිසා පෙලවහක් කරගත්තොත් නරකද

හාමුදුරවනේ මේ එකට සුදුසු කාලය නොවෙයි

එහෙමයි කියලා හැමදාමත් සමාලිට ඔහොම ඉන්න බැහැනේ


මම දන්නවා හාමුදුරුවනේ එත්....

එත් කියන්නේ
මා ගැන විස්සොප වෙන්න වුවමනා නැ මට වුනත් සිවුරේ තව වැඩි දොහක් ඉන්න එතරම් කැමැත්තක් නැ මම සිවුර පොරව ගත්තාට මට මහන දම් රකින්න බැහැ සමාලි මට සසුන අතැර යන හිතුන වාර අනන්තයි
සමාලිගේ අකමැත්තක් නැතිනම් මට පුළුවනි සමාලිට උදව් කරන්න සමාලි කැමතිනම් ටිකක් හිතලා බලන්න

හාමුදුරුව............නේ

මා විස්මයෙන් යුතුවුව කැගැසුවේ කුමක් කියම්දැයි කියා සිතා ගත නොහැකි නිසාමයි






මේ නිමාවක් නොවෙයි 

යලිත් නොඑනු මැන

පාරවණ හද මතක පොද - වැටෙන කඳුලැලි හෙමින් පිස
ආදරය පිදු තරමටම - තනි මැකුව මගේ කඳුළු බිඳ
ජිවතය සොයා මම - ඇවිද යමි තව බො දුර තනිව
හිතුමතේ මගේ සිතත් අද - පුරුදු තනිකම රැගෙන දොතට

මිහිරි කඳුලක් හදින් ගෙන - දොවා හිත ම‘හැර තනිකම
නොයේ නම් යලි මගේ හද වෙත - කඳුලු නොසලන්නෙමි මම
ලඟින් හිද හද තනි මකන්නට -තනිකමත් ලඟ නොමැති සවසක
ඇවිත් යන්නට එපා දැන් නුඹ - හද පාරවන පැන් අරන් දෝතට

කඳුළු පිසලා මතක පැන් ගෙන - දිවිය විදිනෙමි පුදුරු පරිදිම
ලඟන් සැනසෙන මගේ තනිකම - වැටෙන කඳුලැල් පිසින ලස්සන
නුඹම ඇවිදින් හද කුටිය වෙත - ඉක්මනින් යයි යලි කිසිත් නොකියම
යලිත් නොඑනු මැන එදා වාගෙම - මතක පැන් අද හිදි තනියට

 

 

 

තවත් පෙම් කවි ඇයිද නුඹටම

උහුලගන්නට බැරිම මොහොතක
දෙඇස් දියවි කඳුළු වෙන බව
මිසෙක යලි මල් පෙති සිඹින්නට
එපා සමනල් රැල මේ ඉසව්වට

අහිමි සඳ ලඟ තබා හිත මම
පෙමින් එක්කර දෙඅත් ලඟටම
නුඹට - මම හිමි නොමැති බව දැන
පෙම් කලා තව තවත් රහසෙම

සොයමි මම නුඹ පාළු රැයම
දෙඇස් විහිදා පාළු අහසේම
දුරයි නුඹ මගේ හිතට හොදටම
තවත් පෙම් කවි ඇයිද නුඹටම

මඟබලා හිදිමි නුඹ එනතුරා

වළාකුළු මල් පෙති වලින්
වසා නෙතු නිල් නුවන්
මඟබලා හිදිමි මම
නුඹේ රුව එනතුරා

කඳුළු මල්  කලතා හිතින්
මතක පැන්දිය ගෙන‘තින්
දොවා සිත් මඩල මම
ඉකිගසමි හද පාරවා

හද අසිනි වැසි ඇද වැටි
සඳ දියට දුක හාදු දි
පෙම් නදිය දොගාඩම ගලයි
තුන් සිතම අද ඉරිතලා

හද සොයන නුඹේ රුව

පබළු වැහි බිඳු ඇද වැටි
මගේ සියොලඟ රැඳි රැඳි
නුඹේ සෙනෙහස පතන විට මම
සිනහා හසරැල් මුව‘ගෙහි රැඳි

සුවඳ මල් කැකුලක් සැලි
මගේ හිත ලඟ පිපි පිපි
නුඹේ සුවඳක් සොයන විට හද
හැඟුම් සිහිනෙක සැරසෙති
 
ලියු කවි සිත කලතමි
මතක හැඟුමන් මැවි මැවි
නුඹේ සෙනෙහස් ගඟුල ලඟ මම
ඇවිත් පෙම් සිත සොයනෙමි

පියාපත් ලදිමි...

වෙලාව හතරයි දහයයි
උදාර තාම නැ
මම ඇතින් එන වාහන දිහා බලාගෙන හිටියේ උදාරගේ ඡායාවක් මතුවෙයිදො කියලයි..පෙනෙන තෙක් මානයකවත් උදාරගේ රුපයෙ නෙතිබුන නිසාම දෙතුන් වතාවක් ඔහුව සම්බන්ඳ කරගන්න ජංගමයට ඇමතුවක් එයිනුත් කිසිම වැඩක්වුනේ නැ..
උදාර එන්නේ නැතිද..
මගේ හිතේ වැඩ කරන දහක් ප්‍රෂ්න මදිවට මෙකත් දැන් ප්‍රෂ්නයක් වෙලා කරන කියන කිසි දෙයක් තෙරෙන්නේ නැ..
ඔළුව නිකන් යකාගේ කම්මල වගෙයි...

උදාර ෆොන් ආනසර් කරන්නේ නැත්තේ ඩ්‍රයිවි කරන නිසාවත්ද ...සමහර විට මග එනගමන් වෙන්න ඇති
 නුගේගොඩ KFC එක ඉස්සරහා හිටගෙන මහ දවාලාක පාර පුරාවට උදාරගේ රැපය බල බල මම හිටියේ තොන්දු මාන්දු වෙච්ච හිතින්....

ඇගට ලේ ටිකක් ඉනුවේ ඇතින් එන උදාරව දැක්කාට පස්සෙයි

‘‘හුඟක් වෙලාද කෙල්ලේ ඇවිත් සොරි ටිකක් ලේට් වුනා ඔෆිස් එකේ වැඩ හුඟක් හිර වුනා‘‘

‘‘එකට කමක් නැ උදාර ඉක්මන්ට යමු මට ඔයා එක්ක ලොකු ප්‍රෂ්නයක් තියනවා කතා කරගන්න‘‘
_----------------------------------------------------------------


අපි KFCඑක ඇතුලට ගිහින් තියන කෙලවරෙම මේසෙට ගියේ මට හිතේ තියන හැදෙම එයාට කියන්න පුළුවන් කියලා හිතපු නිසා
කොහෙන්ද පටන් ගන්නේ කොහෙන්ද ඉවර කරන්නේ මට තාම අගක් මුලක් තෙරෙන්නේ නැ
එත් මම දන්නවා මගේ කතාව අහන්න පුළුවන් එකම කෙනා උදාර ඔව් උදාර විතරයි

‘‘මොනාද බොන්නේ කෙල්ලේ‘‘

‘‘මුකුත් එපා උදාර මට ඔනේ ඔයා එක්ක ටිකක් කතා කරන්නයි‘‘

‘‘හම් එකත් එහෙමද ‘‘

‘‘හරි දැන් කියමු බලන්න ප්‍රෂ්නේ‘‘

‘‘මෙකයි උදාර ඔයා දන්නවානේ හසිතයි මායි අතරේ සම්බන්ඳයක් තියනවා කියලා‘‘

‘‘ඔව් මම දන්නවා ඉතින් දැන් මොකකද එකේ තියන ප්‍රෂ්නය‘‘

‘‘අපි දෙන්නා අතර වයස පරතරයකුත් තියනවා කියලා දන්නවානේ‘‘

‘‘ඔව් කෙල්ලේ මම එකත් දන්නවා ඉතින් කෙකරබාන්නේ නැතිව ප්‍රෂ්නය කියමුකො‘‘

‘‘දැන් හසිත මාව මඟඅරිනවා උදාර මට තෙරෙන්නේ නැ මොකද කරන්නේ කියලා ඔක්කටම වඩා මට එක ලොකු ප්‍රෂ්නයක් වෙලා‘‘

හම්ම් එකත් එහෙමද මොකක්ද ප්‍රෂ්නය එක කියලා ඉමු මුල ඉඳන්ම එතකොට පුළුවන් වෙයි මම උදව් කරන්න

‘‘ඔයාට මතකද ගිය මාසෙ ඔයයි මායි සයුරියි හසිතයි කොෆි බීන් ගියා‘

‘ඔව් මට මතකයි ඉතින්‘

‘‘එදා ඔයාලා එක්ක ඉඳලා අපි කෙලින්ම ගියේ කොටුවේ ස්ටෙෂන් එකට නුවර යන්න ටිකට් බුක් කරන්න දන්නවානේ අපි මෙ මාසේ අන්තිම නුවර යන්න හිතන් හිටියේ‘‘

‘‘ඔව් මට හසියා කියලා තිබ්බා ඉතින් දැන් එකද ප්‍රෂ්නේ‘‘

‘‘නැ නැ උදාර ටිකට් බුක් කරලා අපි දෙන්නා පොඩ්ඩක් එලියට ගියා ඔයාට ඉතින් කියන්න ඔනේ නැ ඉතුර ටික‘‘

‘‘හරි මට හිතාගතැකි
ඉතින්‘‘

‘එදා ටිකක් අපි දුර ගියා වැඩියි උදාර අපි දෙන්නා අතර හුඟක් දෙවල් වුනා මට හසිතට එපා කියා නවත්තන්නත් බැහැ එත් මම එයාට ඉඩ දුන්නා

‘‘ඉතින් දරුවො ටිකක් කල්පනා කරලා වැඩ කරන්න එපැයි මොඩියෙක් නොවි එත් ඉතින් දැන් මොක කරන්නද ඔවා දෙන්නාගෙම කැමැත්තෙන් වුන දෙවල්නේ... දැන් මොකක්ද ප්‍රෂ්නේ‘‘

‘‘එදායින් පස්සේ ඉඳන් හසිත මාව මඟහරිනවා මට තෙරෙන්නේ නැ උදාර මොකද කරන්නේ කියලා කොල් කලාට ආනස්ර් කරන්නේ නැ මෙසෙජ්වලට රිප්ලයි නැ කොයි වෙතේ බිසි කියනවා මට තෙරෙන්නේ නැ
මට නොකියා කියන්නේ මෙක නතර කරමු වයස ප්‍රෂ්නය නිසා කවදාකවත් මෙක වෙන්නේ නැ කියලා
ඉතින් උදාර එයාට වයස මතක් වෙන්නේ හැමදේම වුනැයින් පස්සේද මට නිකන් පිස්සු වගෙයි උදාර‘‘

‘‘හම් මට ඔයාගේ තත්ත්වය තෙරෙනවා කෙල්ලේ දැන් මගෙන් මොකක්ද වෙන්න ඔනේ‘‘

‘‘ඔයා ටිකක් හසිතට කතා කරන්න මට තෙරෙන්නේ නැ මෙ ප්‍රෂ්න වලට උත්තර හොයන්නේ කොමද කියලා‘‘

‘‘හරි  මම කතා කරන්නම් කො එත් මම කතා කරයි කියලා මිනිහා වෙනස් වෙයිද
එකක් කෙල්ලේ මට මිනිහාගේහිත වෙනස් කරන්න බැ
 ඔයාම දන්නවානේ හසියාගේ ඩයල් එක මොකක්ද කියලා මට වඩා හොඳට‘‘

‘‘මට තෙරෙනවා උදාර මම දන්නවා හොඳට නමුත් මේ ප්‍රෂ්නය කතා කරන්න පුළුවන් එකම කනාට ඉන්නේ ඔයා විතරයි ඔයා එකත් හොඳටම දන්නවානේ
මට උදව් කරන්න ප්ලිස් උදාර‘

මම උදාරට සමුදුන්නේ හිතේ බර හැමදෙයක්ම අකුරක් නෑර උදාර එක්ක බෙදාගෙන.. උදාර නොසිටින්න මට මගේ හිතේ තියන දෙවල් කියන්න කෙනෙක් නැ
වැලහින්නක් වගේ අඩනවා හැරෙන්න මට කරන්න දෙයකුත් නැ
හැමදෙම වචනයෙන් පිට කරාට පස්සේ හිතට දැනුනේ පුදුම සහනයක් සැනසිල්ලක්
 _______________________________________________

‘‘මචන් හිසියා උඹ කෙහෙද බන් ඉන්නේ ‘‘

‘‘ගෙදර බන් කියපන්‘‘
‘‘මචන් මට අද හංසි ව හම්බවුනා
පව් බන් එකි දැන් උඹ මොකක්ද එකිට කරන්න යන්නේ‘‘

‘‘මොනා කරන්නද බන් අතැරලා දානවා‘‘

‘‘උඹට එච්චර ලොසියෙන් මඟ හැරලා යන්න බැරි වෙයි පුතො එකි වැලහින්න වගෙ අඩනවා පව් බන් එකි‘

‘කරන්න දෙයක් නැ බන් මම එකිට එන්න කියලා බල කලෙත් නැ හැමදෙම වුනේ අපේ කැමැත්තෙන් අනික බන් මට වඩා වැඩිමල් එකියක් කරගහ ගන්න මට බැ අම්මා වුනත් කැමති වෙන්නේ නැ මම එක ෂුවර් එකටම දන්නවා‘‘

‘‘එහෙමයි කියලා උඹට එකිව අතරින්න බැනේ පොඩ්ඩක් කතා කරපන් පව් එකි
අද උඹ ඔහොම එකිව මඟහැරලා යයි හෙට තව එකෙක් ටිකක් හිතපන් උඹටත් අක්කා කෙනෙක්නේ ඉන්නේ‘‘

‘‘මට කරන්න දෙයක් නැ බන්‘‘

‘‘උඹට ඔය තිරණය එහෙම නම් ගන්න තිබ්බේ මොනාහරි වෙන්න කලින් දැන් උඹ හැමදේම කරගෙන එකිව මඟහරින එක වැරදි
උඹ එකිට කතා කරපන් එච්චරයි
______________________________________-


ඔළුව පැලෙන්න තරම් රිදෙනවා
මම දෙපාරක් නොහිතා උදාරට කොල් කලේ හසිත මොකද කියුවේ බලන්න

‘හලො උදාර ඔයා හසිට කතා කලාද‘

‘‘හම් ඔව් කෙල්ලේ කතා කලා ඌ ඔයාට කතා කරන එකක් නැ සමහර විට මට කියන්න බැ ඔයාට හසියාව අමතක කරන්න කියලා එත් මට කියන්න තියෙන්නේ පුළුවන් නම් මිනිස්සු තෙරැම් ගන්න.. ඔහොම දෙකින් අතරිනවා කියන්නේ මගේ යාළුවා වුනත් බල්ලෙක් පුළුවන් නම් ඌව අමතක කරපන් කෙල්ලේ‘‘
‘‘හිත හදාගන්න අමාරුයි තමයිඑත් කොම හරි හිත හදාගනින්‘‘

‘‘අනේ උදාර
මම කොමද දෙයියනේ රටේ ලොකෙට මුහුණ දෙන්නේ මම කොමද හිත හදාගන්නේ‘‘
කරන්න දෙයක් නැ කෙල්ලේ හිත හදාගනින් කොම හරි දාලා යන එකෙක්ව බලනේ තියාගත්තත් මුළු ජිවිත කාලයම විඳවන එකම තමයි වෙන්නේ ඊ වඩා හොදයින්නේ බන් යන එකාට යන්න දිලා හිත හදාගන්නවා රටේ ලොකේ ඔනේ තරම් හොඳ කොල්ලො ඉන්නේ

‘‘කොල්ලො ඉන්නවානම් තමයි උදාර එත් දෙයියනේ මම ආදරය කලේ හසිතට නම් මොනතරම් කෝල්ලො හිටියත් වැඩක් නැනේ‘‘

‘‘මට නොතෙරෙනවා නෙමෙයි හැඟිම් නෙමෙයි ඔළුවන් වැඩ කරන්න.. ඔනේ වෙලාවකමට කතා කරන්න ඔනේම දෙයකට‘‘
 මම හෙටත් ඔයාට දවල් වෙලා කතා කරන්නම්කො‘‘


කදුළු බින්දු හයියෙන් හයියෙන් දෙකෙම්බුල් මතින් බෙරිලා ඇදගෙන වැටුනා
ඇස් ගෙඩි දෙක ලොවි ගෙඩි දෙකක වගේ අඩලා අඩලා ඇස් ඇරගන්න බැ මට හසිගේ පස්සෙන් යන්න බැ ලොකෙට මුහුණ දෙන්නත් බැ එහෙයි කියලා හිත හදාගන්නත් බැ‘
----------------------------------------


දවසට දෙතුන් වතාවක් දුරකතනයෙන් උදාර මට කතා කලේ මගේ හිත හදන්න මම එක නොදන්නවා නෙමෙයි ඔයාගේ යාළුවා වුනත් කරපු වැඩේ වැරදි කියලා උදාර මගෙත් එක දෙතුන් වතාවක් කියුවාත් එයාට වුනත් මගේ ප්‍රෂ්නෙට විසදුමක් දෙන්න බැ

________

දවසට දෙතුන් වතාවක් කතා කරපු උදාර මගේ හිතේ ගිනි නිව්ව උදාර මගේ හිතට එබිකම් කරනවාදො කියලා මට නොසිතුනාම නෙමෙයි..සමහර වෙලාවල් වලට මම උදාරව මඟ හැරියත් එයා මට කරපු උදව් මතක් වෙනකොට මට පිටුපන්න බැරි කම නිසාම මම අසරණ වන වාර අනන්තයි එ නිසාම  දෙපාරක් නොහිතා මම උදාර එක්ක කතා කලා

මට උදාරව මඟ හරින්න බැ මම ප්‍රෂ්නෙක හිටිය වෙලෙ මට උදව් කලේ එයා නමුත් උදාරට මගේ ජිවිතේට එන්න දෙන්නත් බැ


පිරිමි පහසක් ලැබු මගේ හිතට මට තවත් එක පිරිමි පහසක් අවෂය නැ කොතරම් දැඩි තිරණයක් හිටියත් මාට මාව පාලනය කරගන්න බැරිවුන හිතට උදාර එබිකම් කරලා ඉවරයි


කාලායාගේ ඇවැමෙන් මගේ හිතට එබි කම් කරපු උදාර දැන් මගේ ජිවිතේ වැදගත් භුමිකාවක් රඟපානවා මගේ ජිවිතේ හැමදේම හසිට පස්සේ දැනන් හිටිය එකම කෙනා මාව තෙරුම් ගත්ත කෙනා
මඟ වැරදිලා වැලහින්න වගේ අඩපු කාලේ මගේ ඇහේ කදුළු පිස දැම්ම කෙනා
තවත් කඳුළු කතාවකට ඉඩ නැහැ කියපු කෙනා..... මගේ ජිවිතේ වැදගත්ම  භුමුකාව රඟපානව
කඳුළු කතා අහවරයි
මගේ ජිවිතේ සමනළ වසන්තයඇත්තමයි මේ හිතින් දුක් වුන වාර අනන්තයි කරුමක්කාර ආදරයක අඳුරු සෙවනැලි එක්කරපු හසිත වෙනුවෙන් කැප කරපු මගේ ආත්මය ඇයි මට උදාර වෙනුවෙන් කැප කරන්න බැරි වුනේ

පමාවි පිපෙන මල් සුවඳයි

ඇත්ත මගේ ජිවිතේට ආව සුවඳ මල් කැකුල
එත් එ සුවඳ තැවරිලා තිබුනේ කියෙන් කි දවසද වැඩිම වුනොත් අවුරුදු 3ක් වෙයි
මහ හෙණ ඇදහැලෙන මොර සුරන වරුසාවක් ඇදහැලෙනවා වගෙ මගේ ජිවිතේ එබි කම් කරපු උදාරගේම යාළුවා හසිත නැවතත් මගේ ජිවිතේට ඇස් යොමන්න ගත්ත දවසෙයි
මම දවසක් හරි ආදරය කරපු කනා නිසාමත් මගේ ආත්මය පුද කරපු කෙනා නිසාමත් මම එ හිතට නැවතත් ලන් වුනා
එහෙමන නොවෙනවානම් ඇත්තටම එ පුදුම සහගත දෙයක්
නමුත් මගේ අවාසනාව මැරිලා ඉපදුන මට ආයෙමත් මරණ මංපෙත් පැදිලා

නොසිතු මොහොතක නොසිතු වෙලාවක මගේ හිතට ආයෙම එබිකම් කරපු හසිතගේ අදුරු සෙවනැල්ල මටම සාපයක් වෙලා
 මට තාම මතකයි අද වගෙම හසිතයි මායි ඇවිදන් ආපු නිදහස් චතුරශ්‍ර මාවතේ අපේ ඉස්සරහාට ඇවිදන් එන උදාරව
පිපිරිලා බිඳි පොඩි වෙලා  ගිය අසරණ කමින් පිරිච්ච මුණෙන් මන් දිහා බලපු උදාරව..
දෙයියනේ මම මේ කරපු පාපයට මට කවදාක්වත්ම සමාවක් නැ
දෙවියෙක් වගේ මගේ ජිවිතේට උදව් කරපු එ අහින්සක මනුස්සයාට මම කරපු ද්‍රොහි කමට මටම සාප වෙයි


-------------------------------------------------
අද ඒ පින්වන්ත හිත දුර ගිහින්
 හුඟක් දුර ගිහින්
කෙටින්ම කියුවෙත් මම වැටුන වලෙන් මට නැගිටින්න උදව් කරලා මම තවත් වලකට ඒ සෙනහෙවන්ත හිත ඇද දාලා......

‘‘මගේ යාළුවත් එක්ක බුදිය ගත්ත ගැනිට තවත් කොල්ලෙක් එක්ක බුදිය ගන්න බැරි කමක්  නැ‘‘
තාමත් මගේ කණ් දෙක පුරාවට රැව් පිලි රැව් දෙන්නේ උදාරගේ මේ ගොරොසු වචන ටික


මෙ හැමදේම වෙලා දැන් අවුරුදු ගානක් වෙනවා
තාමත් රිදුම් දෙන මතකය රිදුම් දෙන අතිතය මට කඳුළු පාර පෙන්නන්නේ මගෙම මෝඩ කම් නිසාම පමණයි
පිරිමි යනු හුඳෙක් අවස්ථාවිදියෙක්යය කඳුළු පිසදමින් හිතකට ලන් වි තවත් කඳුළු කතාවකට ඇරඹුමක් දෙන තවත් එක්තරා විදියක අවස්ථාවාදියෙක්ය... තවත් වරෙකට ගැහැනියකගේ දුර්වල හිතකින් ප්‍රෙයාජන ගන්න හදනා කුරුරි ජිවිතයක්ය....



--

මෙ කතාව මෙතනින් ඉවරයි නමුත් අපි අතර ඔනේ තම් අවස්ථාවිදි හිසිත ලා උදාරලා අසරණ වෙන හංසිලා දුකට පිහිට වෙන්න එන  උදාරලා  ඔනේ තරම් ඉන්නවා මේ සැබැ ලොකේ අපිට හම්බ වෙන සැබැ චරිත 3ක් එත් කවදා හරි හංසිටත් අනාගතයක් තියයි මැරෙන්න මොහොතකට කලින් කලි හංසිටත් හසිටත් එවගෙම උදාරටත් තෙරෙයි තමන් කරපු කියපු දෙවල් වල බැරැරුම් කම

ආදරේ හද දුක් ගිනි නිවාලයි....

සුළඟ තාලෙට සැලෙනා
මොනාවදො හෙමිහිට
ලඟට විත් පවසා
හෙමි හෙමින් නුඹ ඇවිත්
මගේ සවසනත
  ආදරෙන් සරසා

ආදරේ හද දුක් නිවාලයි
ආදරේ දුක් නිවාලයි.....

ප්‍රේම ගගුලේ කිමිඳි
හෙමි හෙමින් නුඹ‘විත්
මගේ හද ගැබ
ආදරෙන් නහවා
ජිවිතේ මා සනසවාලයි

ආදරේ හද දුක් නිවාලයි
ආදරේ දුක් නිවාලයි....

කඳුළු මල් පරවි
සිනහ කැන් පිරි
මගේ නෙතු අග
නුඹ ඇවිත් හිනැහි
සිහින ගඟුලක
සෙනෙහසින් මා සරසවයි

ආදරේ හද දුක්නිවාලයි
ආදරේ දුක් නිවාලයි



_______________________________________________________

බ්ලොග් එක ටිකක් වෙනස් කලා හොඳද බලන්නකො :) 

සුභ පැතුම් :)

කවදාවත් නැතුව
ඔයා........
මට හුඟක් ලංවෙද්දි,
මගේ ජිවිතේ වැදගත්ම තැන අරගද්දි
මං හිතුවේ
ඔයා මගේ වෙයි කියල
මගේම විතරක් වෙයි කියලා
එත්....
එහෙම වෙන්නෙ නෑ කියල
මට තේරෙනකොට,
ආපහු හැරෙන්න බැරි තරම් දුරක්
මං ඇවිල්ල ඉවරයි
අමාරුවෙන් හරි හිත හදාගෙන
ආයෙත් හැරිලා යන්නේ
ඔයාව එපා නිසා නෙවෙයි
ඔයා මගේ වෙන්නෙ නෑ කියලා
ඔයාම කියපු හින්දයි
දන්නවාද
මට අද හුඟක් සතුටුයි
වෙන මුකුත් නිසා නෙමෙයි
‘ඔයා තව කෙනෙක්ගේ වෙලා‘ කියලා
මට වටින් පිටින් ආරංචි වෙනකොට
මගේහිතේ ඉතිරුන සතටු ගලපන්න
 මට වචන නැති තරම්
හිතට දුකක් නැතුව මත් නෙමෙයි
එකයි අඳටත් ඇස් වල 
පොඩි හරි කඳුළු බින්දුවක් රැඳෙන්නේ
එත් මට සතුටුයි
ඒ ඇයි දන්නවාද
අච්චර මම ඔයාට  කරපු මගේ ආදරය
නොදැනුනු ඔයාට එයාගේ ආදරය දැනෙනවා කියලා
මට හැඟෙන කොට
ඉතින් මට සතුටුයි.....
වෙන මොකක් වත් නිසා නෙමෙයි
අද මම දුකින් හිටියත් ‘ඔයා‘ නිසාම
එයා නිසා ඔයා අද සතුටින්
මට ඒ හොඳටොම ඇති
හිනාවෙලා ඉන්න...
ඔයා වෙනුවෙන් සතට වෙන්න
ඉතින්
‘සුබ පැතුම්‘
පිලිගන්න මගෙන්
ඔබ දෙනෙනාටම
දිගු ගමනක් යන්නට
‘ආදරයෙන්‘

__________________________________-
අපි ආදරය කරන අය අපි ලඟම රැඳිය යුතුයි කියලා නියමයක් නැ.නමුත් ඔවන් කොහොහො තැනක සතුටින් ඉන්නවානම් අපිට ඒ සතුට දිහා බලලා හිනාවෙන්න පුළුවන් නම් එකයි ආදරය
මම ඔයාට හුඟක් ආදරය කලා.ඒ ආදරය නිසාම ආනෙක වාරයක් සතුටු වුණා හුඟක් ඇඩුවා...
එත් අද ඔයා සතුටින් කියලා දැනෙන කොට මට එ තරම් තවත් සතුටක් නැ

ඉතින් මේ කළුවර හීනය වෙනස් වෙන්න කාලයයි
 හැමදාම කවවර හීනය හැඩ වුනේ අපේ ආදර කතාවෙන් ඔයාගෙයි මගෙයි කඳුළු ආදර කතාවෙන්
ඉතින් මේ වෙනසකට හොඳම කාලයයි