එපා යලි නික්මෙන්න හිත් අහස පාළු කර

කවිකාර හිතක් ලඟින් ආදරෙන් දොඩන්නට
වරැ ගනන් ගීගැයුවා හිතේ තනි මකන්නට
ඉසිඹුවෙන් ගිම් නිවා හිතේ දුක තුනිකොට
පෙම් මැඳුරැ ඉඳිවුනා ආදරෙන් නුඹ නමට

සඳතරැත් හිනැහිලා නිවාලන ගිණි කතර
ජිවිතේ සුව මැඳුරැ හද තුටින් ගෙන නිතර
සොඳුරැ හැඟුමකට හිරවෙච්ච පද අතර
පැතුම් මල් කවිවුනා ⁣ආදරේ මඟ සසර

කළු වළාවන් එලිය කර පාය ආ සුපුන් සඳ
අහස් කුස සරසලා හිතේ දුක නිමාකර
සෙනෙහසයි පෙම් බැන්ඳේ ආදරේ සරසන්න
එපා යලි නික්මෙන්න හිත් අහස පාළු කර

කළුවර හීනය

ආදරේ සිල් සුවඳ

ඉර බසින ගොම්මමෙ සඳ සිසිල විඳගන්න
තරැ ඇවිත් හිනැහුනා රතු අහස සරසන්න
මතකයන් ලඟ හිදන් නුඹ'ව්ත් දොඩමළුව
සිනහමල් කවි වුණා ආදරේ සරසන්න

අමාවක රෑ අහසේ ගණඅඳුර දුරලන්න
තරැ‍ වැලක් හිනැහුනා හිත් අහස පුරාවට
නුඹ පිදු පෙම් සිතට ආදරෙන් ලංවෙන්න
පිං පිරුවා සංසාරේ නුඹේ හදේ රැදෙන්නට

කළුවර හීනය