එපා යලි නික්මෙන්න හිත් අහස පාළු කර
කවිකාර හිතක් ලඟින් ආදරෙන් දොඩන්නට
වරැ ගනන් ගීගැයුවා හිතේ තනි මකන්නට
ඉසිඹුවෙන් ගිම් නිවා හිතේ දුක තුනිකොට
පෙම් මැඳුරැ ඉඳිවුනා ආදරෙන් නුඹ නමට
සඳතරැත් හිනැහිලා නිවාලන ගිණි කතර
ජිවිතේ සුව මැඳුරැ හද තුටින් ගෙන නිතර
සොඳුරැ හැඟුමකට හිරවෙච්ච පද අතර
පැතුම් මල් කවිවුනා ආදරේ මඟ සසර
කළු වළාවන් එලිය කර පාය ආ සුපුන් සඳ
අහස් කුස සරසලා හිතේ දුක නිමාකර
සෙනෙහසයි පෙම් බැන්ඳේ ආදරේ සරසන්න
එපා යලි නික්මෙන්න හිත් අහස පාළු කර
කළුවර හීනය
No comments:
Post a Comment
කලුවර හීනය එළිය කරන්න... නුඹේ හීනය තියා යනවාද?