කඳුළු කවිකම්

හින පෙන්නන හින කතන්දර
ඔනේ නැ මට මගේ නෙත් අගිස්සට
මට පුරුදු මගේ පුරුදු පාළුව
හෑමදා මගේ ලඟ රැදෙනකොට

රැට පිපනො තරු කැකුළු ගෙන
මාල අමුනන්නට ඔනේ නැ මට
රැට තරු පිපි පාළු අහසම
මගේ තනිකම මකයි නම් අද

හිතට දුක විත් පුරුදු පරිදිම
කඳුළු කවිකම් ගොතයි නම් තව
මගෙ හිනෙට කඳුළු නැහැ දැන්
නුඹ මගේ ලඟ‘විත් රැදෙනවිට

මම මියැදෙමි නුඹේ මතක ඉසව්වෙන්

වරදින් නුඹ මා හමුවුනු මේ භවයේ
දුක සුසුමන් හද කොන රැදිලා තිබුනා
නුඹේ අත ගන්නට පින් කෙරු තරමට
වෙන් වෙන්නම් දුක හද ලඟ තනිකරලා

සිතකින් සිතකට දුක උරුමයි දැන්
නෙතකින් නෙතකට කඳුලැලි වැටිලා
හදින් දරාගෙන වෙන්වි යන්නම්
දුක් කඳුලැලි දැන් හද මගේ රිදවාලා

නොසිතා ලතැවි හද හැඟුමන් දැන්
මසිතින් දුරගොස් කඳුලැලි උනලා
තනිකම තනියට නෙතු හඩවයිනම්
මම මියැදෙමි නුඹේ මතකය මකලා