ආදරේ විඳවන තරම්

සෙනෙහෙ හද තුල හිර කරන්

කඳුළු දෑ‘සඟ ගුලි කරන්

මැවෙන නුඹේ රුව හෙමින් කොඳුරයි

කඳුලේ රැඳි දුක කොයි තරම්

ගැහෙන පපුවට කන තියන්

නැගෙන සුසුමන් අහුලමින්

ඇසෙන නුඹේ හඩ සෙමින් මුමුණයි

හිතක රැඳි දුක මොන තරම්

පාට හීනෙක දැවටෙමින්

රැඳුණු මතකය ගලපමින්

දකින නුඹේ සිත තවත් පවසයි

බිදුණු හිත හැඩවුණු තරම්

වෙන්ව ගිය හීත ඇතට මගෙන්

කඳුළු තුල හිත නහවමින්

මැරුණු නුඹේ පෙම අදත් කොඳුරයි

ආදරේ විඳවපු තරම්....

-කළුවර හීනය-

කඳුළු හිනැහෙයි සරදමට අද

නෙතු සිඹින මුතු කඳුළු පිණිකැට 

හිනැහෙවි මට සරදමට

මතක ඇවිදින් හෙමිහිටම

දෙනෙත් තෙමමින් හඩනකොට

සිත සිඹින පෙම් සිල් සුවඳ 

රිදෙන සිත තව දවන කොට

නෙතු සිඹින පුරසඳත් රාහසෙම

හිනැහෙයිද අද සරදමට මට

රෑයම නිදිවරා වෙහෙසෙන

පාරනා දෙනුවන් යටම හිඳ

කඳුළු ඇවිදින් ඉකිබඳින විට

නවාතැන විය බිඳුනු ම‘හදවත

මතකයන් ගෙන දෝතටම

කඳුළු අතරින් නුඹ සොයන විට

හිතින් සැලෙනා එකඳු සුසමෙත්

නුඹෙ පෙම ඇත සැඟව රහසෙම

අඳුරු අහසේ කළු වළාවක

පාව ආ සඳ එළි එකරන්නට

දෙනෙත් විවරව බලමි ගගනත

එකඳු තරුවක් ඇතිද තනියට

කළුවර හීනය