පෙම් සිත

හද සනසන නෙතු කලඹන පෙම් ස්වරය ලියැවුන
හෙමි හෙමින් සැනසෙමින් මගේ සිත ලඟම රුදුන
මතකයන් පොදි බැදන් නෙතු හෙමි හෙමින් සිඹින
පෙම් හිතක් ලඟ තිබුනාලු නුඹ නමින් සිත්තම්කරන

නෙතු සිඹින හිනයෙම පෙම් පිරුව රුව ඇඳෙන
පෙම පිරුනු පින් හිතක් තිබුනාලු මගේ ලඟම
හද බැතින් පෙම් පිරි නුවන් යුග කලබන්න
නුඹ ඇවිත් ඇවිත් හිටියාලු හිත් ගඟේ මුඵ රෑම

කඳුලක්ව ඇද හැලෙනු මගේ දිවිය සරසන්න
නුඹ ආවා ගණදුරට පහන්ක්ව ලඟ ඉන්න
හද මගේ පුබුදන්න පෙම් සිතම ඇහැරන්න
හැමදාම ලඟ ඉන්න මං ගාව මෙලෙසින්ම

පෙම්බර වදන් මිහරියි සුව මතක රැස
නුඹ රජ කරනවා තවමත් මගේ මතක තුල
කඵවර සෙවනැලි පෙනුනත් මට අතරමග
හැරයමි අදුරු පෙම උණු කදුලැලි තුරුලු කර

පෑ සෙනෙහස තාමත් මගේ මතකේ තියේ
එ රන් විමන තාමත් සුව මිහිර ගෙනේ
වෙන්වුයේ මම නුඹ වෙත යලි එන්න නොවේ
එනමුත් නුඹේ සුවඳ හද කිතිකවනවා මගේ

හිතකින් නොවේ මම නෙතු බොඳ කෙරුවේ නුඹේ
කඳුලැලි බරයි ම'යේ උහුලන්නට නොහැකි ලෙ‍සේ
සෙනෙහෙ තාමත් එලෙසම මා හද තුලම රුදේ
සතුටින් ඉහිරි හිඳිනු මැන නුඹ ඇය හා සැම කලේ