Friday, January 11, 2013

ඉක්මන් සනිප වෙන්න අම්මේ...........


කඳුලු ඇවිත් දෙනෙත් තෙමමින්
හදේ ගැඹුරුම තැනට රහසින්
නුඹෙන් වැටෙනා කඳුලු දකිමින්
හිතින් සරදම් විදිමි රහසින් 
පාරවයි මගේ හිතම නෙතඟින්
නුඹේ කඳුලැලි මගේ හිතඟින්
වැටෙන බිඳු බිඳු සිසිල සමඟින්
මමත් විදවමි නුඹත් සමඟින්

තවත් රිදවුම් දවයි හදකින්
නුඹේ කඳුලැලි වැටෙන සැනෙකින්
උහුල ගන්නට නොහැකි හිතකින්
පතමි සුව මම නුඹට යෙහෙකින්


Tuesday, January 8, 2013

(නො)ලියවෙනා අකුරු


හිතට වද දෙන අකිකරු අකුරු පාවි පාවි ඇතට යනවා
ඇතට හුඟක් ඇතට
හිතන්නවත් බැරි තරම් ඇතට
තදින් අල්ලන් ලඟින් තියාගන්න කොච්චර උත්සාහ කලාත්
 මටවත් අවනත නැති මගේ හිත අකිකුරු අකුරු වැල් ඇතටම පාකරලා යනවා
හිතන් අඩයි මම
දුක් වෙයි
මටම මාව බොඳවෙන තරමටම
මට මාවම නොපෙනන තරමටම මම අඩයි
කඳුළු රස බලයි මම
හිතන් විඳියි
විඳවයි
රසය සොයයි
තවත් හොයයි
මටත් නොතෙරෙන තරමටම මම ඒ අකුරු පසුපසම හඹායයි
කුරුටු ගායි මම
තවතවත් කුරුටු ගායි
හිතේ ආවේගෙටම පැනත් තද කරමින් කොළයටත් රිදෙන තරමටම මම කුරුටු ගායි
හදවත් ගැහෙයි
හයියෙන් ගැහෙයි
හද ගැහෙන වෙටෙත් වැඩියෙන් මම අකුරු කරුටු ගායි
එත් ඒ අකිකරු අකුරු ඇතට යයි
ඇතටම යයි හුඟක් ඇතට
මට මාවත් නෙපෙනෙන තරමටම
මාවත් පහු කරන් ඇතට යයි
අකුරු වැරදිලාවත්ද මට
අකුරු කොහෙද නුඹ
සොයයි මම
හඩ හඩා සෙයයි මම
වරු ගනන් සෙයයි මට
දුක තුනි වෙන තරමටම කඳුළුත් එක්ක අකුර නුඹ සොයයි මම

අද නුඹ කොතැනද
මම කොතැනද
අකිකරු අකුරු කොතැනද
මගේ කවිකම කොතැනද
ලියන්නේ තව මොනවාදෝ මම
තවත් ඒ දෙස බලන්නේ කොහොමදො මම
නිරුවත් දැසකින් අවයජ හැඟුමකින්
බලන්නේ කොහොමදෝ මම
මටම වදදි නොලියෙනා මගේම අකුරු  දෙස තවත් මොහොතක්...