කිසිත් නොපතා සෙමින් බැසයන සඳත් අහසට පෙම් කලා නම් කිසිත් නොදොඩා වෙන්ව ගිය නුඹේ මතකයන් කවි පද වුණාදෙන්.... තිගැස්සෙන මගේ හද කො...

අරන් ආවෙත් නොමළ ගෙයකින් ‘ අබ මිටක් ‘ පණ දෙන්න හැකිවෙයි ‘ නුඹේ පුතුටත් ‘ මටත් කැ ගසා හඩන්නිය කිසා... තව තවත් හඩන්නීය නොමළ ගෙයක...