ඉර බසින ගොම්මමෙ සඳ සිසිල විඳගන්න තරැ ඇවිත් හිනැහුනා රතු අහස සරසන්න මතකයන් ලඟ හිදන් නුඹ'ව්ත් දොඩමළුව සිනහමල් කවි වුණා ආදරේ සරසන්න ...

ජිවිතේ මහා දුකක් යැයි හැඟුනු හැම විටම කඳුළ නුඹ ඇවිත් නතර වුවා මා නෙත‘ඟ බොහෝ දුර සැරිසරා මම සිතේ දුක නිමා කර කඳුළු අතරින් හිනා වුනි...