අනේ දෙයි හාමුදුරුවනේ...... මට හිස උඩට වඩා නැගි දුක් කන්දරාවක් මහ බරක් ලෙස හිතට මගේ අද වද දෙනව... බොහොමක් අනේ; පිං සිද්ද වෙයි දැන...

ඉර බසින ගොම්මමෙ සඳ සිසිල විඳගන්න තරැ ඇවිත් හිනැහුනා රතු අහස සරසන්න මතකයන් ලඟ හිදන් නුඹ'ව්ත් දොඩමළුව සිනහමල් කවි වුණා ආදරේ සරසන්න ...

ජිවිතේ මහා දුකක් යැයි හැඟුනු හැම විටම කඳුළ නුඹ ඇවිත් නතර වුවා මා නෙත‘ඟ බොහෝ දුර සැරිසරා මම සිතේ දුක නිමා කර කඳුළු අතරින් හිනා වුනි...

සෙනෙහෙ හද තුල හිර කරන් කඳුළු දෑ‘සඟ ගුලි කරන් මැවෙන නුඹේ රුව හෙමින් කොඳුරයි කඳුලේ රැඳි දුක කොයි තරම් ගැහෙන පපුවට කන තියන් ...

පිපි හිනැහෙන කඳුළු මල් වල නුඹේ රුව ඇත සැඟවිලා නිවි දැල්වෙන පහන් සිල ලෙස හදේ කොනකම රැඳවිලා දැවි නොදැවෙන ගිණි පුපුරු ලෙස නුඹේ මතක...

සඳ හොරෙන් සිනාවෙන අඳුරු වු මහා රැයක නෙතුසලා සිනාවෙමි නුඹේ රුව ගෙන හදට  සිත් පහන්කර හැඟුම් පිදෙනා හැම පැයෙම  මැවි මැවි දිලිසුනා නුඹේ ...

මතක කඳුලින් දෙවු දෙනුවන් ඇස ‘ ඟ සිතල තවරලා සිතට රහසින් හෙලු කඳුලැලි මතක එකිනෙක අහුරලා ඇවිද ආ ගිය පාළු මගතොට අපේ සැමරුම් හිරවෙලා ...

          සිත කඳුලක් වැටි හෙමිහින් ඇසි දාර ලඟ හිනැහිලා මතක සුලඟක් ගතේ දැවටි නුඹෙ සෙනෙහස සිහිකලා සුසුම් අහුරක් ගලා කොපුලෙන් සෙනෙ...

සිහින් වැහිපොඳ වැටි සියොළඟ ආදරෙන් හද කිතිකවා පහන් සිතුවිලි මලානික වි කඳුළු දෙනුවන් තෙත්කලා වහන් කල සිත පෙමින් බොඳවි සුදු වලාවක සැඟවිලා...

බිනර වැස්සේ තෙමි රහසේම මතක සුවඳක පැටලිලා වැටුනු වැහිබිදු පිරි පෙම් ගඟ යයි තවත් දෙගොඩම ගලා අදත් හිනැහෙයි එදා වාගෙම ඇතුලගත් තව නොසැලිලා ග...

නිකිණි වරුසා ඇද වැටි කදුළු ගංඟා සේදුනි හදෙ කොනකම මැවුනු සෙනෙහස නුඹෙ නමටම ඉතිරුනි... සිත වැස්සෙ තෙමි තෙමි කදුලු මල් දම් ගොතනෙමි හ...