කවිකාර හිතක් ලඟින් ආදරෙන් දොඩන්නට වරැ ගනන් ගීගැයුවා හිතේ තනි මකන්නට ඉසිඹුවෙන් ගිම් නිවා හිතේ දුක තුනිකොට පෙම් මැඳුරැ ඉඳිවුනා ආදරෙන් නුඹ...

ජිවිතේ මහා දුකක් යැයි හැඟුනු හැම විටම කඳුළ නුඹ ඇවිත් නතර වුවා මා නෙත‘ඟ බොහෝ දුර සැරිසරා මම සිතේ දුක නිමා කර කඳුළු අතරින් හිනා වුනි...

නින්ද නොයන පාළු රැයක නුඹ ඇවිදින් මගේ සිතවෙත ඉතින් කියන් පාළු කඳුල දුක අතහැර යන්නේ කොහොම වැටෙන වැටෙන හැම කඳුලම ද...

ආදරේ තාලයෙන් නලවලා හිත හෙමි හෙමින් ගලප ගලපාලා ලිව කවියක දකිමි හැමදා නුඹේ නුවන් කලතලා පෙම් හිත හෙමින් සනසලා හදවත තවත් ක...

සුවඳ තැවරු මතක අහුරක එති පැටලි සෙමින් දවසක  පාට හිනෙක පිපි හිනැහෙන  නුඹයි කුමරුන් හදේ නැවතුන  අහස් කුස සිබ සිත සවසක  ඉගි...

පායපු පුන් සඳ එ සඳ වටා විහිදෙන කහා සුදු එළිය සඳ දිහා බලන් ඉන්න මොහොතක් පසා මගේ හිත වෙනමම ලෝකයකට ගෙනියනවා වෙනමම දැහැනකට හිත පටවනවා ඇත්තම ...

සැඟවුනු කතා රාෂියක් හද තෙත් කරමින් නුඹ ගැන මතකය මගේ හදවත සැරින් සැරේ පාරවයි පිරිමි හදක් ..ගැහෙන හිතක් ...රළු පපවුක් ...උනුසුම් හිතක්....

කඳුලැලි පුරවපු ආදර පන්හිද කඳුළු වගුරවා මතක ලියන කොට පොතක් පුරාව දඟපෑ මතකය පිටුවෙන් පිටුවට රහස් කියනවිට තුන් රෑ මැදියම හීන දකි...

කඳුළු බින්දු හීන් සිරුවට දෙකම්මුල් තෙමමින් ඇදගෙන වැටෙනවා...සිතලම සිතල කඳුළු බින්දු උනුහුම් මගේ හිත සැනසුමක් ගෙනත්දෙන්නේ ඒ සිතල කඳුළු ...