සිරුවට ඇද වැටෙන
සෝසුම් වල නඳින්
දෙකන් මගේ පිරි ඇත
හිරිවැටෙන තුරු හිතත්....
ආදරය වගුරුවා
මිරිඟුවක සේයාව
හද කොනක රඳවලා
ජිවිතේ මහා දුකක් යැයි
හිනැහිලා පවසන්න
රැගෙන මල්සමය මහදට
වඩින තුරු මම ඉන්නේ
අද එතැයි නුඹ.... හෙට එතැයි නුඹ
කියා දැන් මඟ බල බලා...
මේ දිවියෙ රුදුරැ සරතැස
නිවාගනු පිණිස
අකුරු කැට අහුලලා
මම ලීයු ගී සෑය ලග
දෙදණ තබා අයදින්නෙම්
අද හෙටත් මතු මතුත්
විඩාබර වු හද කොනට
ගෙනෙන කෙත්
සැනසුමක් හනිකට.....
පිපාසට නිවන්නට ලැබෙන
දිය බිදක් ලෙස.....
කළුවර හීනය
2018-06-28
No comments:
Post a Comment
කලුවර හීනය එළිය කරන්න... නුඹේ හීනය තියා යනවාද?