Showing posts with label හීන. Show all posts
Showing posts with label හීන. Show all posts

Friday, June 28, 2013

23ට අවසන් කව

ඔහේ තාලෙට පැද්දි පැද්දි
නුඹේ කුසයේ ගැස්සි ගැස්සි
දෙඇස් අරුමට පුදුමයෙන් මන්
මඟබැලුවා නව මසක්

පුංචි පා අඩි මං තබද්දි
වැටි වැටි හෙමිහිට දුවද්දි
මහමෙරක් තරමට සෙනෙහසක්
පැතුවා ඔය නිල් ඇස් දෙකෙන්

ඔහේ කාලය යද්දි යද්දි
දිවියේ ගැඹුරුව මට දැනෙද්දි
සුවය ලැබුමට සෙනෙහබර හිත
ලඟින් පැතුවා හැමදිනක්

නෙතින් කඳුලක් මන් සලද්දි
හිතන් සුසමන් තව වැටෙද්දි
පහන් සිතුවිලි පිරි ගිය හිත
පතනවා මං හැමදිනක්

පාළු දිවියම හඩන විටදි
කුරිරු ලෝකය මට රවද්දි
ඇසින් කඳුලක් සල සලා මම
නුඹම යැදුවා හැමදිනක්

ඇසින් කවදා නොදැක්කත් නුඹ
සිතන් සැමදා පතමි හැමදින
මෙලොව ඇස් ඇර බැලු හින්දාම
අම්මේ නුඹ මට හරි වස්තුවක්



_________________________________

මගේ දිවියේ 23 වෙනි අවුරුද්දට ලියු අවසන් කවිය
 

Friday, June 14, 2013

මඟබලා හිදිමි නුඹ එනතුරා

වළාකුළු මල් පෙති වලින්
වසා නෙතු නිල් නුවන්
මඟබලා හිදිමි මම
නුඹේ රුව එනතුරා

කඳුළු මල්  කලතා හිතින්
මතක පැන්දිය ගෙන‘තින්
දොවා සිත් මඩල මම
ඉකිගසමි හද පාරවා

හද අසිනි වැසි ඇද වැටි
සඳ දියට දුක හාදු දි
පෙම් නදිය දොගාඩම ගලයි
තුන් සිතම අද ඉරිතලා

Friday, March 22, 2013

මේ ඔහුගේ පාපොච්චාරනයයි



සැඟවුනු කතා රාෂියක් හද තෙත් කරමින් නුඹ ගැන මතකය මගේ හදවත සැරින් සැරේ පාරවයි
පිරිමි හදක් ..ගැහෙන හිතක් ...රළු පපවුක් ...උනුසුම් හිතක්...
මා දැරුවත් නුඹ ගැන අංෂුමාත්‍රයකින් හො මම නොසැලකුවත් නුඹ වෙනුවෙන් මගේ හදවත නොනැවති ගැහෙන බව නුඹ නොදන්නා බවට නම් කිසිදු රහසක් කිසිදු සැකයක් නොමැති තරම්ය...

ඔව් ඇත්තනේම නුඹ නොදන්නිය

මගේ හදවත නුඹ වෙනුවෙන් නතර වුන වාර අනන්තයි

නුඹ නොදන්නවා වුවානට නුඹට නොපන්නුවා වුනාට මම නුඹට ආදරෙයි සත්තයි

 කිසිදා නෙපෙන්නුවත් නුඹ වෙනුවෙන් මා හදවත ගැහෙන වාර මටවත් සිතා ගත නොහැකි තරම්ය

අහම්බෙන් මෙන් නුඹ මගේ දිවියට ලඟ වුයේ සිතාගත නොහැකි ඉසව්වක මාත් මගේ හිතත් අතරමං වි සිටියෙදිය..කුණාටුවක හසු නෟකාවක් වෙරළ ොයාගෙන ඔේ මුහුේ පාවෙනවා ේ ගන්ධබ්බ අවධික වුන් මේ සිතට සෙනෙේ පිනි සිසිල ගෙන ේ නුඹයි

නුඹට අේකවාරයක් පින්
  නුඹ තාමත් ඉගෙන ගන්නා පුංචි දැරිවියකි... කෙලිලොල් බවින් හා විනොදාත්මක බිවින් පිරි සරල දිවියක් ගත කරන සොදුරු තැතැන්තියකි...
නුඹ මේ දිවියම  වෙනස් කල බව නම් සත්‍යයි

අහම්බෙන් මෙන්  නුඹ මගේ දිනයට පැමිණි දා පටන් අප දැන හදුනා ගත්තේ කෙටි පණිවිඩ වලිනි දවසට කෙටි පණිවිඩ දෙකක් තුනක් හුවමාරු වුනත් සමහර දාට හුවමාරු නොවි තිබු දිනයන්ද නොතිබුනාම නොවෙයි..නුඹ මේ පාසල් කාේ මගෙත් එක්කම සිටි ොඳම මිතුරෙකුේ ලඟම මිතරියක්ය..නුඹ පිලිබඳව මේ සිත අේක වාරයක් විමසිලිමත් වුනත් එය පිටතට ොපෙන්වා සිටිමට මම මහත් උත්සහායක් දැරුබවට නම් සතයයි.
නුඹ සමඟ මොහොතක් කතා කරන්න ඔය කටහඩ මොහොත් අහන්න මට වුවමානව තිබුනාත් දුරකතන අංකය ඉල්ලිමට තරම් මගේ හිත එඩිතර නොවුයේ  ඇයිදැයි කියන්නට මම තවමත් නොදනිමි
එත් අහම්බෙන් මෙන් දිනයක
අයියේ මටත් මාකටින් කරන්න ඔනේ විස්තර කියන්න පුළුවන්ද
කියලා මගෙන් අහලා එවපු  කෙටි පණිවිඩයත් සමඟ නුඹ හා දොඩමළු වන්නට අවස්ථාවක් ලඟා කරගැනිමේ අදිටනින් මම නුඹෙන් දුරකතන අංකය ඉල්ලුවෙමි
ලැබුනු පිළිතුරු පණිවුඩයත් සමඟන් මට චකිතයක් ඇති කලත් නුඹෙන් ඇමතුමක් ලැබෙතැයි බලාපොරොත්තුවෙන් මම පසුවුනෙ බලාපොරොත්තුවේ  දැස් දල්වාගෙන...
කිසිදා නුඹ හැබැහින් දැක නොතිබුනත් ඇයි මම නුඹ ඉස්සරහා මෙතරම් නැවුනේ
අදටත් ප්‍රෂ්නයක්

පැය භාගයකට විතර පසු ජංගමය නාද විය
ඒ නුඹම විය යුතුය

චකිතය මැඩ පවත්වාගෙන ජන්ගමයට පිළිතුරුදුන් මා
හිනැහි කතා කරපු නුඹේ හඩ ස්වරයට ඇහුම්කන් දුන්නේ හරිම ආසාවෙනි
ටික වෙලාවක් සන්වාදයේ යෙදුනත් නුඹ මා අතර ඇති ආගන්තුක කම පහව ගියේ ඇයි දැයි කියන්නට නොදනිමි
ජිවිතේ පළමුවතාවට නුඹ හා කතා කලත් කිසිදා නුඹ මා දැන නොසිටියත් කිසිම නුහුරුදු නුපුරුදු බවක් මට නොනැගුනේ ඇයිදැයි කියන්නට මම තවමත් නොදනිමි

නුඹටත් එසෙමැයි මම විෂ්වාස කරමි
ජීවිතයේ මුල්ම වරට නුඹ  මගේ දුරකතනයට ඇමතුවේ සොයුරියක ලෙසින් ඉතා වැදගත් යමක් මගෙන්  පැහැදිලි කර ගැනිමටයි. නමුදු ඉතා දඟකාර හා කෙළිලොල් ලෙස වචන හසුරවමින් නුඹ මා හා කතා කළේ හුරු පුරුදු තැනැත්තියක මෙනි. එහිදී මීට පෙරත් මා ඇය හා කතා කර නැති බව ඇය මට මතක් කර දුන්නේ තවමත් නොමළ මිනිසුන් වූ අපට සියල්ල අමතක කළ නොහැකි බැවු පසක් කර දෙමින් විය යුතුය. ගිරවියක මෙන් කතා කරන ඇය දුරකතනයෙන් වුවද මා ගැන සියල්ල දන්නා අයෙකු විලසින් කතා කිරිම මට තවමත් පුදුමයකි.
 සමහර විට නුඹට පෙම්වතෙකු නැතිවා විය හැකිය.
මද වෙලාවක සන්වාදයකින් පසුව ඇමතුම විසන්දි වුවත් නුඹ මගේ හදවතටකතා කර අවසන්ය
ඉන් පසු දින කිහිපයක් අපි දුරකතනයෙන් අදහස් හුවමාරු කරගත්තත් නුඹ හා තවදුරටත් කතා කිරිමට ලද ආසාව හා කැමැත්ත නිසාම දවසේ වැඩිහරියක්ම මම නුඹ හා කල් ගෙව්වෙමි
කාලායාගේ ඇවැමෙන්  නුඹ මාගේ ලඟම මිතුරිය වෙයි හොඳම විස්වාසවන්තිය වෙයි
නුඹ මගේ හදවට කතා කරන වාර ගනන් කල නොහැකි තරම්ය
කාලයගේ ඇවැමෙන්ම මම නුඹේ පෙම්වතා වෙයි

නුඹ මට මහමෙරක් තරම් ආදරය රැගෙන මගේ හදවට පැමැණි අයුරු මට තමත් හීනයක් ගෙයි

නුඹ ලඟ මගේ සිත නැවතුනු හැටි තාමත් පුදුමයි
වරක් ප්‍රේමයෙන් ලද පරාජය නිසාම තව ලඳක් වෙනුවෙන් සිතේ නොපයිපදුන සෙනෙහස අන් ලඳක් ලඟ නොනැවතුනු මගේ හිත නුඹ නුඹ ඉදිරියේ නතර විමට හේතුව අදටත් මම නොදනිමි
සමහර විට එ නුඹ හුදෙක් සරල ජිවිතයක් ගත කර දඟකාර යුවතියක් විම නිසාවෙන්න ඇති
නැතහොත් නුඹත් මමත් සිතන පතන අයුරු එක හා සමාන වු නිසා වන්නටත් ඇති කෙසෙවෙතත් මම නුඹට පෙම් කරපු වගනම් සතයයි
ජිවිතේ දෙවනි පුණරාගමනය
නුඹ වෙනුවෙන් මගේ හද නැවතුන බව නම් සතයයි
ප්‍රේම ආරාධනාව ස්ථිර විමත් සමඟ දෙමැපියන්ගේ කැමැත්තද ඇතිව අපි අපේ ලොක්ය ගොඩ නැගුව බව මතක් වෙන විට තවමත් නෙත සැලෙයි
නමුත් කාලායාගේ ඇවැමෙන් මට වැටහුනු එක දෙයක් වෙයි
එනම් මා නුඹට ඇත්තටම පෙම් නොකරන බවයි හේතු කාරනා කොපමන සිතුවත් නුඹ වෙනුවෙන් ආදරයක් බලෙන් හො උපද්දවා ගන්නට සිතුනත් එය කොපමණ උත්සහ කලත් මගේ හිත මටම පරාජය විය
නුඹ හුදෙක් මට සොහොයුරියකි මිතුරියකි
නුම වෙනුවෙන් මගේ හදවත නැවතුනත් ආදරයක ඡායාවක් හැටගැනුනත් නුඹ මා පෙම්වතිය කරගැනිමට තරම් මම පොහොතක් නොවිමි..වසානවාන්ත නොවිමි...
එයට හේතුව අදටත් මා නොදනිමි
දිනෙන් දින මම නුඹේන් ඇත්වන්නට උත්සාහා කලේ නුඹ ඇති ආදරය අඩු නිසා නෙවිය හැක
නුඹ දුක්විහිදුනු මට බලාසිටිය නොහැක
වරක් නුඹත් ප්‍රේමයක් වෙනුවෙන් කඳුළු සැලු යුවතියකි
එ බැව් දැන දැනත් තවත් නුඹව දුකටම ඇද දැමිමට මට නොහැක
නමුත් ම කිසියම් වු හුදකලා හැඟිමක් නොමැතිව නුඹ වෙනුවෙන් මගේ ජිවිතයද කැප කල නොහැක මේතිරණයක් ගතයුතු හොඳම වෙලාවය

තමබු අපි විරාමයක්
අපේ ආදර කතාවට
කිසිදාක ඉටුනොවෙන
අපේ ආදර කතාවට

එම නිසාම දෙවරක් නොසිතා මම නුඹෙන් ඇත් වුයේ තවදුරටත් නුඹ දුක ඇදදැමිමට නොහැකි නිසාමය

හදවත කියන දේ නොසිතා බුද්දියටම කන් දුනිමි

මම මගේ හදවතටම සාප කලෙමි
නුඹ උහුලන දුක මට නොදැනෙනවා නෙවෙයි
නමුත් ජිවිත කාලයම දුක් වෙනවාට වඩා තවකාලික දුකකින් සිත සුවපත් වෙ යැයි මගේ එකම අදහස විය
එමනිසාම මම මගේ හදවත ගලක් කර ගනිතිමි
නුඹට නෙදැනුනත් මම නුඹට පෙම් කිරිමට උත්සහා කල බව නම් සතයයි
නුඹේ මගේ කර ගැනිමට ම දැරු තැත ගැන ම කියන්නට උත්සහාකරන්නේ නැත
නමුත් මා අදටත් දුක් වෙන යම් දෙයක් වෙයි
එනම් නුඹ වෙනුවෙනවන් දෙපාර්ෂවයෙම දෙමාපිය ආෂිර්වාදය පැතිමයි
කෙසෙවෙතත් මා නුඹට පෙම් කර බල සතයයි
නුඹ වෙනුවෙන් කිසිදු හැඟිමක් මාතුල ඇති නොවන්නේ මන්දැයි පැවසිමට මම අදටත් නොදනිමි
එය මාගේ අවාසනාව විය හැක
නුඹ වන් පෙමවතියකගේ ආදරය නොලැබිමට තරම් මා අවසානාවන්ත විය හැක

සියල්ල සිදුවි හමාරය
සියල්ල කාලයා විසින් විසදා හමාරය
මට පැවසිම ඇත්තේ මෙපමණයි
තව දුරටත් මාවෙනුවෙන් කඳුළු නොසලන්න
නමුත් මා නොදන්නවා නෙවෙයි කොපමණ මා නූඹට කිවත් හදවතට අවනතව එය සිදු කල නොහැකි බව
අවසාන වෂයෙන්

මට සමාවෙනු මැනවි



මේ ඔහුගේ පාපොච්චාරනයයි

 -----

මතක සැමරුම් ලියා තැබුවත්
සමරු පොත පිටු ගිලිහිලා
අහම්බෙන්වත් මගේ පිටුවක්
ඇතිද බලපන් පෙරලිලා

නුඹව දකිනට එකම මොහොතක්
සිත මෙන්ම නෙත පෙම් කලත්
නෙතග කඳුළට ඉඩක් තැබුවේ
නුඹයි දුරකට නික්මිලා

සුළඟ පවසන සොඳුරු රහසක්
උයන් තෙර හිඳ විමසලා
විවර කර හද බලා ඉන්නම්
දිනෙක ඔබ යලි එන තුරා


ප.ලි - මෙ ඔහුගේ පාපොච්චාරණයයි කලින් වතාවේ මම ලියපු  මේ ඇගේ පාපොච්චාරනයයි ලිපියට  ඔහු ලියන පිලිතුරු ලිපියයි.
පිරිමි හිතකට ගිහින් ලියන්න හදපු පුංචි මගේ ලොකු උත්සහයයක් කොයි තරම් සාර්තකද කියන්න දන්නේ නැ (ගැණු හිතකින් පිරිමි හිතක් හිතන්න බැනේ )
මේ කවියක් ඒ ලිපියේ මම ලියපු කවියට මම නොලියපු එත් එ කවියට මට ලැබුනු පිලිතුරු කවියක්



Thursday, November 8, 2012

විදුහල අප මාතා විශාඛා සැරදේ සව් සිරිනි......

මම ආසයි අර ඉස්සොරම වගේ උදෙ පාන්දරින් නැඟිටලා රැළි සුදු ගව්මත් ඇඳගෙන කොණ්ඩේ කරල් දෙකක් බැඳලා පොත් මිටියත් තුරුළු කරන් ආපහු ඉස්කොලේ යන්න...ස්කොලේ ගියපු කාලය කොච්චර සුන්දරද
කවමදාකවත් කොනක්ගේ ජිවිතයකට දෙපාරක් එන්නේ නැති එකම එක සුන්දරම කාලය තමයි පාසල් කාලය...මටත් තියෙනවා මතක් කරලා සතුටු වෙන්න පුළුවන් විදිහේ හුඟක් සුන්දර සිදුවිම ගොඩාක් එකතු කරපු ලස්සනම ලස්සන පාසල් කාලයක්....ඒ කාලේ කොච්චර ලස්සනද....කොච්චර සුන්දරද...

මම ඇතුළුම මගේ පහේ කණ්ඩායම ඒ කියන්නේ මා මිතුරියන්ගේ සමාගම......අපි පස්දෙනයි...මම සෂි මගේ හොඳම යාළුවා පියුමි චමු ඉස්සි මල්ලි..කොහෙ ගියත් අපි පස්දෙනා එකටමයි....සමහරු අපිට කතා කලේ පහේ කල්ලිය කියලා ඉස්කොලේ හයේ පන්තියේ ඉඳන් ඔලෙවල් කරනකම්ම අපි පස්දෙනා එකටමයි හිටයේ එත්
උපෙළ කරන්න ආවාට පස්සේ පස් දෙනා පන්ති පහකට වැටුනා....එවුනාට මිතුරු කමට නම් එක බාධාවක් වුනේ නැ...
අපි පස්දෙනාට ලොක පහක් තිබ්බාට අපි අපේ ලොකය සරස ගන්න හැමදේම කලේ එකට හරියට එක කුසින් ආප සහොදරියෝ වගේ මිතුරු කමකටත් එහා ගියපු බැඳිමක් අපි අතරේ තිබුනා
අපි හිනු වුනේ එකට ඇඩුවේ එකට
දුක සතුට බෙදාගත්තේ එකට....හැමදේම එකට
අදටත් ඒ මිතුරු කම තාමත් ඒ විදියටම තියෙනවා මොන දේට වුනත් අපි ඉන්නේ එකට අපි පස්දෙනාට අපි පස්දෙනා

 මේ අපේ ස්කොලේ වැඩ ඉන්න බො සමිඳු....
විසාඛා බෝ සමිදු ඉස්සර අපි මෙතනට ගිහන් අපෙ හිතේ තියන හැමදේම කියනවා මම නම් ෆරි පිරියඩ් එකක් ලැබුනොත් යන්නේම මෙතෙනට හිතට හරිම සැනසිල්ලයි මෙතන ඉන්නකොට....වෙලාව යනවා දැනේන්නේවත් නැ....








මතක් වෙනකොටත් ඒ කාලය ගැන හරිම දුකයි ...එත් සුන්ද මතක හුඟක් එක්ක ගෙවුනු ඒ කාලේ හරිම සුන්දරයි
සතුටුයි
ඇත්තමයි

ආපහු තව එක පාරක් හරි ඒ සුදු ගවුම අදින්න තියෙනවානම්
කොණ්ඩේ කරල් දෙකක් බැඳලා  නිල් පාට ටයි එකයි හවුස් බැජ් එකයි ඇඳගෙන ඉස්කොලේ යන්න තියෙනවානම්
අර ඉස්සොරම වගේ පන්තියෙ මුල්ලකට වෙලා ඉගෙන ගන්න තියෙනවානම්
ආයෙමත් ආපස්සට ගෙනියන්න බැරි ලස්සන හිනයක් එක
කවදාත්වත් අපිට ඒ හිනේට යන්න බැ
එත් ඒ හිනේ ජිවත් වෙන්න පුවවන්
මට මතක්වෙනවා එක සැරයක් අපිට ඔලෙවල් පන්තියෙදි විදයාව උගන්නපු මිස් කියුවා ඔය ළමයින් දැන් මේ දෙවල් තෙරෙන්නේ නැ එත් ඉස්කොලෙන් අයින් වෙලා කාලායක් ගියාට පස්සේ ඉස්ලෝ කාලමෙතක් වෙනකොට ඇස් වලට කඳළුත් උනයි කියලා
ඇත්තමයි

ඒ කතාව 100% ඇත්ත..අදටත් ඒ කාලේ මතක් වෙනකොට ඇස්වලට කඳුළු උනනා මටත් රහසින්ම

 _____________________________________________________________________________
මං ආසයි
සුදු රැලි ගවුම ඇඳන්
කොණ්ඩ කරල් දෙකක් බැඳලා
පොත් මිටියත් තුරුළු කරන්
ආපහු ස්කොලේ යන්න


මං මාරම ආසයි
අර හැමදාමත්
අපි එකතුවුන
පුංචි බංකුව උඩ ඉඳගෙන
පහේ කල්ලියේ අපි
කතා කරපු..හින මවපු
පුංචි පුංචි හින කතන්දර
ආපහු කියන්න...

මං තාමත් ආසයි
හැමදාමත් වගේ
උදෙන්ම ඇවිත්
විසාඛා බෝසමඳු ලඟට ගිහින්
මුළු ලොකෙම කැරකෙන මොහොතක
එකම එක තත්පරයක් හරි නවත්තලා
දොහොත් මුදුන් දි වැඳලා
හිතින් පුංචිම පුංචි ප්‍රාර්ථනාවක් කරන්න

මං ඔය ඔක්කටම වඩා ආසයි

 ආපහු ඔය මතක් කරපු
අපේ ඒ පුංචිම පුංචි
හින පිරුන ඒ පාට පාට ලොකෙට
මොහොතකට හරි ගිහින්
ඇවිත් ඒ ලොකේ ලස්සන ආපහු විඳින්න
ඒ සුදු ගවුම ආපහු අඳින්
ඒ නිල් ටයි එක ආපහු දාන්න
ඒ පොත් මිටිය ආපහු තුරුළු කරගන්න...




Friday, October 26, 2012

පුංචි පුංචි හින මගේ

මම ආසයි....

මුවහත් පුංචි
බ්ලේඩ් තලයකින්
මගේ
අත කපාගෙන
අතින් ගලනා
රතුම රතු පාට
ලේ බිඳිති දිහා බලන්
ඒ ලේ බිඳිති වලින්
මට ඔය සුදු මුහුණ
බලන්න....
ඔය සුදු මුහුණ දකින...

මම ඊටත් වඩා අසයි

හයියෙන් ගැටහපු
කඹයක් වහලයෙන් ඇදලා
මගේ පුංචි බෙල්ල
එකෙන් හිර කරන්
දෙපැත්තට පැද්දිලා
ඔන්චිලි
පදින්න...

මම ඔය ඔක්කටම වඩා අසයි

රසම රස
වහ බෝතලයක් අරන්
රස කර කර බිලා
එ රසයෙන් තියෙන
මිහිරි බව
සති ගනන් වුනත්
මතක් කරන්න

මේ ඔක්කටම වඩා මම ආසයි

මහා රෑට
පාළු සොහොනක් ලඟට ගිහින්
අපේ ආදරය මරලා වළදාපු
ඒ සොහොන් කොත
ලඟට ගිහින්
මළ ගී වැල් කියන්න...
අපේ ආදරේ වෙනුවෙන්
මැරිච්ච හීන මවන්න...

අනේ මගේ මේ පුංචි
ආසාවල්
ඉෂ්ට වෙන්න
තව කොච්චරක් නම් කල් යයිද .....
______________________________________

රටා මවන ඔය රතැගිලිවලට පෙම් කරමි මම

දිගු සුසිනිදු සියුම් රතැගිලි අතර
සිතුම් මවනවා නුඹ නුඹට රහසේම
හද ගැහෙන ඒ සුපෙම් රූපේම
සියුම් හිතක් ඇත නුඹත් නොදකින

පාට මුසුවුන සියුම් කොලයක

කොල රූ මවන පින්සල් දිගට
රැලි රැලි සියුම් රුපෙන් එපිට
ලොවක් අඳිනවා නුඹ නුඹට රහසේම

රටා මවන ඔය රතැගිලි වලට

රුප අඳින ඔය සියුමැලි අතට
ලෝභ නෙවෙයි මම තාමත් මටම
අහිමි හිතක් ඇතිදෝ ඔය හිත ලඟ

සිතින් හිනැහි පෙම් කරමි තව මම

ලඟින් සැනසි හිදින්නට බැරි කල
නුඹෙන් මැවෙනා සියුම් රුපෙට
හිතින් පෙම් කරනවා මම මටත් රහසේම
 
_________________________.

Wednesday, October 24, 2012

නුඹ එනවාද හැමදමත් මගේ තනිය මකන්න

මල් පිපිලා සුවඳ හමන
සොඳුරු සවස විඳින්න
මම තවතමත් සිහින මවමි
නුඹ සමඟින් රැදෙන්න

හැන්දැවට සිත සුළං
මිහිර තනිව විඳින්න
මං තාමත් තනියෙම හිද
දුක කියනවා හැඩෙන්න

හිතරිදවන සොඳුරු මතක
තාමත් මෙහි දකින්න
මතකය හද දවනා විට
නුඹ එනවද ලඟ රැදෙන්න

මොර සුරන වැසි වැටෙවි
අපේ මතක වැහෙන්න
පුරුදු පරිදි නුඹ එනවද
මගේ හිතට හඩන්න

මතක ඇවිත් හනිකට යලි
නුඹේ රුවම මැකෙන්න
එපා යලිත් කෙදිනකවත්
අපිට අපිව ලැබෙන්න...

Saturday, October 20, 2012

අවසාන කතාව(එක්තරා කතාවක්ම නොවේ) _________________


කඳුළුත් එක්ක ගණුදෙනු කරලා හිනාව මගේ ජිවිතේ ඇතටම ගිහින් තිබ්බ කාලේක හිතන්නෙත් නැති විදියට ඔයා මගේ ජිවිතේට ඇවිත් හිනාවේ තියන ලස්සන හුරුබුහුටි කම මට හරි ලස්සනට කියලා දුන්නේ ඔයයි වෙන කවුරුවත්ම නෙමෙයි ඒ ඔයයි.... ටිකෙන් ටික හුස්ම ගැහෙන රාවයත් එක්කම මම ඔයත් එක්ක හිනාවෙලා මම මගේ ජිවිතය වින්දා ජිවිතයේ ලස්සන දැක්කා...කාලයත් එක්කම මට මගේ ජිවිතේ දැනේන ගත්තා හැමවෙලෙමෙ මගේ ලඟ හෙවනැල්ල වගේ ඉදන් ජිවිතේ ලස්සන මට කියලා දුන්නේ ඔයයි ඒ ඔයයි...ජිවිත පොතේ ආදරය කියන...හිනාව කියන ලස්සනම ලස්සන පරිච්චේද වලට අකුරු කරන්න අයනු ආයනු කියා දුන්නේ ඔයයි....ඒ තරම් හිනාහවේ ලස්සන මට ජිවිතේ ට දැනුනා ඔයත් එක්ක මම ඒ සුවය වින්දා.....මම හිනා වුනා ඇත්තමයි හදවතින්ම මම හිනවුනා කාටත් නොතෙරෙන හැඟුම් ගොඩක් ලඟ මම ඔය හිතත් එක්ක හිනාවුනා....
ජිවිතේ මගේන් ඇත්වුන හිනහව මට ඔයා ලගාකරලා මගෙන් ඇතට ගියේ මට හිතන්නවත් බැරි හයියෙන්...තමත් මම නැවතුනු තැනම බලන් ඉන්නවා..ඇස් අඟ ඔයා ඉතිරි කරලා ගිය හිනාහවේ වියැළිච්ච කඳුලකුත් එක්ක... මට ජිවිතේට සතුටු වෙන්න උගන්නලා ඇස් අග කඳුලක් ඉතිරි කරලා ඔයා මගෙන් හුඟක් ඇතට අද යන්න ගිහින් හුඟක් ඇතට....අවසානයක් නොපෙනෙන හුඟක් ඇතට.....මම අඩනවා...ඔව් මම අඩනවා... මගෙත් එක්ක හිනාවෙන්න ඔයා මගේ ලඟින් එදා හිටියා...ඒත් අද මම අඩනකොට මගෙත් එක්ක අඩන්න අද ඔයා මගේ ලඟ නැහැ...හිනහාවේ නතර වුන කඳුළු අද මම ගනන් කරන්නේ තනියම......අඩන්න මම ඉගෙන ගත්තේ තනියම...අද ඔයා මගේ ලඟ නැහැ....හැමදාමත් මේ පුරුදු විදිය මම කඳුළු මුතු වලට ලස්සනක් එකතු කරයි....මම තනියම කදුළු වලට වටිනාකමක් දෙයි

මගෙන් ඇතට යනකොට මගේ මුව අග ඔයා නතර කර ගිය හිනාවටත්....නෙත් අග ඔයා රදවලා ගියා කඳුලටත් මම හැමදාමත් ආදරෙයි ඇත්තමයි ආදරෙයි....


කාලයක් ගත වුනා තමයි
හදාගන්නට මට මගේ හිත...
තාලයක් නැතිවුනත් මට
ලස්සනයි ඒ පෙම් හිත

ජිවිතෙත් සුන්දරයි අද
නුඹ හිටියනම් මගේ ලඟ
එත් දුක නැහැ දුරින් හිද වුව
පෙම් කරමි මං නුඹටම

නවතලා දුක් සුසුම්
තිත තබමි මම අද සිට
යලි එන්න‘පා තිතතැබුවේ මම
යලි නොහැරෙන්නම

යලි පණ නොගසමි පෙම් හිත...
 
__________________________සෂි.

Friday, October 19, 2012

කවිය වද දෙයි මට හැමදිනා

විරහවත් හරිම ලස්සනයි
එකෙත් මහා අමුතුම ලස්සනක් තියෙන්නේ.....
හැමොන්ටම විරහවේ ලස්සන දකින්න බැහැ
හැමොන්ටම විරහවේ ලස්සන විදින්න බැහැ
එකටත් ලස්ස හිතක් තියෙන්න ඔනේ
මේ හැමදෙයක්ම බැඳිලා තියෙන්නේ අපේ ජිවිත වල අපි පවත්වාගෙන යන සම්බන්ඳතා එක්ක
අපේ ජිවිත වලට මිනිස්සු යනවා එනවා....සමහරු සදාකාලිකවම නවතින්න බලාගෙන එනවා
සමහරු තාවකාලිකව නවතින්න බලාගෙන එනවා
අහම්බෙන් හරි අපේ ජිවිත වලට එන හුඟක් අය හිතේ ගැඹුරුම තැනක නව
තිනවා.....කවදාක්වත් අමතක නොවෙන විදියටම....එත්
අදුරන්නැති දෙන්නෙක් විදියට හම්බ වෙලා
හොඳට අදුරන දෙන්නෙක් විදියට ඉදලා....හඳුනගෙන වෙන්වෙන්නේ
හරියට අදුරන්නේම නැති දෙන්නේක් වගේ....හම්..... එකනේ තියන දුක....
එත් අහම්බෙන් අපේ ජිවිත වලට එන අය යන්නේ අපිට අමතක කරන්න බැරි තරම් මතක හුඟක් ඉතුරු කරලා..ඒ මතක හරි සුන්දරයි.....එවා මතක් කරලා ජිවිතේ සතුටින් දකින්න පුළුවන් නම් අපි දිනුම්.....

 
_____________________________________
හිතට වද දෙන අකිකරු කවි
හිත ඇතුලේ තව ලියැවිලා
ඔහේ විසිකර දමා ගිය නුඹේ
මතකයක් ලඟ නැවතිලා

යන්න හදනා නුඹේ හිත ලඟ
මාත් තනිවම දොඩමළු වෙලා
යන්න දෙන්නට හිතක් නැහැ තව
නුඹේ හිත ගැන ලොබ වෙලා
ඔහේ පාවි අකිකරු වුන
මගේ කවි මාවම දවා
නුඹට යන්නැයි කියයි කවිහිත
මගෙන් සමුගෙන වෙන්විලා

ලියා නැලවෙන දහක් සිතුවිලි
හිතට වද දි නැවතිලා
අකිකරු වුන මගේ හිත අද
නුඹට පුදදෙමි සතුටිනා

කවිය වද දෙයි මට හැමදිනා

Wednesday, October 17, 2012

කළුවර හිනය

මගේ බ්ලොග් එක හැඩ වුනේ ඔයාගේ මේ ලස්සන පින්තුර නිසා...
මගේ කළුවර හිනය හරියටම දැක්කේ ඔයා...මේ පින්තුරය මගේ බ්ලොග් පිටුව ලස්සන කලා....කළුවර හිනයට ගැලපෙනම පින්තුරයක් මේක....ඔයාගේ ඇහින් දැක්ක මගේ කළුවර හිකයට මම ආදරෙයි...ඒත් මට කළුවර හිනය ලස්සන කරන්න උදව් කරලා ඔයා කොහොදේ ඇතකට ගිහින්.....මම දකින මගේ කළුවර හිනයේ ලස්සන බලන්න අද ඔයා මගේ ලඟ නැහැ
මට තියන දුකත් එකමයි...

ජිවිතයේ සුව දැනේන වියේ ඔබ මා හැරදා ඇයිද ගියේ.....

වැටෙන කඳුලින් ගෙනෙයිනම් සුව
හද ගැහෙන ඒ රාවයේ නද
නුඹ දුටුව මගේ හිනයේ තුල
මං නොසිටියේ ඇයිද කියන් මට

කළුවරයි මගේ හිනයත් තව
නුඹයි හිනේට දුන්නේ ලස්සන
නොඑයිනම් තව නුඹ මසිත් අහසට
හින පෙනුනේ කොහොමදෝ මට

පෙනෙනෙ නොපෙනෙන හිත ඇතුලේ මම
හින දකිනව රෑයමේ කළුවර
ආදරෙයි මම ඒ නොදුටු හිනේට
මගේ නොවුනත් කළුවරයි තව මට

Tuesday, October 16, 2012

සිත තාමත් නුඹව සොයනවා



හිත නිරතුරුව තවම නුඹේ සිතුවිලි විමසනවා
නෙතු නිරතුරුම තාමත් නුඹේ රුවම සොයනවා
හද නිරතුරුව තාමත් නුඹේ පෙමම සොයනවා
මම නිරතුරුම තාමත් නුඹේ සෙනෙහෙ පතනවා

යලි කවදා කෙහෙදි අපි මුණ ගැහෙවිදෝ
හිත හැමදා ඒ පැතුමන් එක් කරාවිදෝ
නුඹ සැමදා සතුටින් සිනහා වෙවිදෝ
මගේ හැගුමන් කෙදිනකහෝ නුඹ දකිවිදෝ

Monday, October 15, 2012

නොලියෙනා කවිය


කඳුළු කවි කම් හිත දවයි නම්
නුඹ එන්නෙපා යලි කවි ලියන්නට
තවම නොලියෙන අපේ කවි පෙළ
 හිත දවයි නම්... නුඹ එන්නේපා
මගේ  හිත දකින්නට.....
යන්න යන්නම යලි නොඑන්නම
නුඹ එන්නපො මගේ ලොව දකින්නට
වෙන්නව ඉමු අපි අපේ ලෝකේක
කවිය නැ තව හිත හදන්නේ
                       අපේ කවි නැහැ අපි දකින්නේ.

Sunday, August 19, 2012

නොකියු පෙම නුඹ

රෝස මල් පෙති මත ඉහිරුන
සුමුදු සුසිනිඳු සුවඳ
තවම සිත කිතිකවනවා ලඟ....

නොලියමින් ලතැවෙන දහක් පදවැල් අතර
හිතට ඉඟිබිගිපාන
දහසකුත් සිතුවිලි
තවම දඟ කරනවා ලඟ......

දිනෙන් දින ලං වෙමින්
නුඹට මට අතපාන සෙනෙහස...
තවම කිතිකවනවා මගේ සියොලඟම
පවසනා තෙක් සිත‘රැදි සෙනෙහෙස

ආදරෙයි නොකියුවත්
පෙම් වදන් නොදෙඩුවත්
දිනෙන් දින ලං වෙන අපේ පෙම් සිත්තරය
තවම මඟ සොයනවා හිත ලඟ

ඒත් අසරණයි මම

ඒ හිත අසලින්ම.......

Thursday, July 26, 2012

දම් පාට සඳ

ඉර බහින හැන්දෑවේ
සද ඇවිත් මගේ පාඵ අහසට
හිටයා වගේ මතකයි
මගේ ලඟ තනි නොතනියට

මතකයම හද දවාවි

හිත ඉකි ගසා හඩාවි
කවුරුවත් ලඟ නැති පාලු රැයම
සඳම විතරක් තනි මකාවි

දම් පාට සද බැහැලා යාවි
යලිත් හිරු නැගලා ඒවි
දෙනොදහකට එළිය දුන් සඳ
කිසිත් නොකියම යන්න යාවි

Saturday, July 21, 2012

ඔය දැසෙන් කියනා සතුටු කතාවක් තවමත් ලියැවෙනවා
මා දැසෙන් මැවෙනා ප්‍රේම කතාවක් තවමත් හිනැහෙනවා
ආදරයේ සුව රහස් කතාවක් අපි වට තව ලියැවෙනවා
සිහින අසපුවෙන් බැස මම අද නුඹේ ලොව සැනසෙනවා


මම නුඹෙයි කියා නුඹෙන් ඇසෙන වාරයක් පුරා
නුඹ ලගින් ඉන්න මම පෙරමි පුරන කාලයක් සරා
හිත සනස ගන්න මම නුඹේ ලඟ සුසුම්ලන නිසා
මම නුඹේ වෙන්න හින මවයි මුඵ රැයක් පුරා

මේ සුසුම් බරයි ඉඩ හිත නැහැ දරන්නට තවත්‍
ලඟින් නොමැතිනම් බැහැ සැනසෙන්න මට තවත්
හිතක් නොමැතිනම් බැහැ කවි මවනු මට තවත්
ගොලු වු හදක් ලග මුනිවත රකිනු බැහැ මට තවත්

පෙම් මළගම

ලඟදිම දවසක් මළ ගෙයක් තියෙවි
නුඹ ඇවිත් ඉන්වාද තනිය මකන්නට
ලඟදිම දවසක හැමොන්ගෙම ඇත් වි යාවි
ඒ දවසට නුඹටත් මගේ පාඵව දැනේවිද
ලඟදිම දවසක
සුදු කොඩි එල්ලාවි...
හෙවිසි වයාවි....
මහ සෙනඟ මැත්දෙන්
මගේ මළ ගම තියෙවි
නුඹ එනවාද එදිනට
මගේ ලඟ තනිය මකන්නට
ලඟදිම දවසක මේ සියල්ල අත්හැර
මාත් වෙන්ව යාවි
එදිනවටත් සැනසිම ලැබෙවි
එදිනට මං වෙනුවෙන් හඩන්නට
එකම එක කඳුලක්
ඔය නෙතේ ඉතුරු කර ගනු මැනවි.


Saturday, July 14, 2012

ලඟ නැති සඳ නුඹ

රෑයම පිපෙන සුදු සඳ වට දිලෙන
පුංවි තරුකැට තුලින් සැමදා සොයමි නුඹ
තිනිකම තුරුලු කරගෙන මම පපුතුරට
නෙපෙනෙන දුරක හිද තාමත් පතමි නුඹ

ඇස් අග හිනැහුන කදුලු කැටි හැම තරුලු කර
තනිවම මවනවා නුඹේ රුව මම කඳුඵ තුල
නොලැබෙන සෙනෙහෙ තමත් හද තුරුලු කර
දින සති ගෙවනවා මම තනිවම නිරන්තර

දුරින් හිද හිනැහෙන නුඹ මසිතට සුපුන් සඳ
ලන්වෙන්න නොහැකි ලෙස තාමත් දුරයි මට
ඒත සඳ ලඟ දිලෙන පුංචි තරුකැටය ලෙස
තාමත් පෙම් කරනවා නොලැබෙන ඔය හිතට

Friday, July 13, 2012

පෙම් සිහින දහසක් මවෙතින් ගෙනා
සිත මගේ නුඔ ලඟ රහසේම නැවතිලා
අරුතක් නොපෙනන ලොවේ මා තනි වෙලා
අහිමි ආදරේ සුවඳ මා සුවපත් කලා

ආලෙන් වෙලි මා හද පුරා

ඇවිදින් ලංව සිටි කාලය පුරා
ප්‍රේමය සුවයි මා ජිවය පුරා
වැලලි ගිහින් ඒ ප්‍රේමය නුරා

මිහිරි දුකත් ප්‍රේමය මගේ

තනිකම ලඟයි තනියට මගේ
සෙනෙහෙ දුරයි මසිතට නුඹේ
මිහිදන් වෙලා සිත ලඟ ප්‍රේමය නුඹේ

වැස්ස නුඹ..........




සඳ තරැ පිස දමා බිම වැටෙන
                   මේ වැස්ස නුඹ් හිතයි...
ඇහැරේන්න පෙර ඵ් හිතට
                    ඇඵම් කල තණ පත මමයි...

සඳ  තරැ තරම් මා සතුව
                   හිනවත් ඇත්දැයි සැකයි...
නමුදු සිත යටට වි නුඹ
                   නෙතු ලඟද උන්නා වගෙයි..

සඳත් තරැවත් පසුකරන්
ඵන්න නම් මට බැරි හැඞයි...
පිබිදෙන්න පෙර ඵ් හිතම
                   වසාගත් වැහි බිඳ නුඹයි....

මගේ සිත යටට වි නුඹ
                   නෙතු කඳුඵ සැලුවි වගේයි
වැස්ස නුඹ වැටියන් ...හේදිලා යන තුරැම
                   මමයි මගේ අසරණ හිතයි......

සිහින කුමරා

නිදන නෙතු ලඟට ඇවිඳන්
අපේ සැමරුම් ඳග කරන්
නුඹ මගේ හිනයේ තව
සිහින කුමරා ලෙස ඇවිත්

නෙතු පියන් ලඟ ඉඳන්

ඉඟිපාන මගේ සිහින
තවම සුව ගෙනෙනවා මට
නුඹ නොමැති මගේ ලොවට

තනිකරේ කිමද නුඹ

හැරදාමා මා මෙලස
නුඹ දුන්න හිනයේ හැඩ
තවම ලෙන්ගතුයි මසිතට