Showing posts with label කෙටි කතා. Show all posts
Showing posts with label කෙටි කතා. Show all posts

Friday, June 20, 2014

නුඹත්.. මමත්...

මම මොකද ගන්න ඔනේ තිරණය කියලා දැන්මම මට කියන්න තරිඳු... අපි දෙන්න මේ විදියට දෙපැත්තට වැනි වැනි ඉන්න එකේ තෙරුමක් නැ.. නිකන් කාලය නාස්ති වෙන එක විතරයි වෙන්නේ.


‘‘ මට තෙරෙනවා සෂිනි එත් මම හැම පැත්තෙන්ම තැලෙනවා..මට ඔයාවත් ඔනේ එත් ඔයා ගැන හිතලා මට මගේ අම්මාගේ හිත රිදවන්නත් බැ‘‘

‘‘ මගේ ප්‍රෂ්නය මම එයාගේ ආගමේ නොවුන එකද තරිදු.. අපි ආදරය කලේ ආගමටද..‘‘
කවදාවත් විසදුමක් නැති මේ ප්‍රස්නය විසදෙන්න ඔනේ අපි දෙපැත්තකට වෙලාද?

අපි කාලයට ඉඩ දෙමු ප්ලිස් ඔය කතාව නතර කරලා හොද ලමයා වගේ හිනා වෙන්න...

කාලය ප්‍රෂ්න වලට විසදුම් දෙනවා ඇත්ත.. එත් අපිට කාලය දෙන විසදුම වෙන්විම නම් තව අවුරුදු ගානක් ගියත් ඒ විසදුම වෙනස් වෙන්නේ නැතිනම් අපි තවත්එකට ඉන්න එකේ තෙරුමක් තියනවාද තරිදු. නැ නේද 
හොදම දේ අපි දැන්ම තිරණයක් අරන් වෙන් වෙන එක.

‘‘ මට කියන්න කිසිම දෙයක් නැ හැමදේම ඔයා කියලා ඉවරයි.. එත් ඔයාගේ තිරණය වෙනස් වෙන්නෙත් නැතිනම් මට ඔයාව බලනේ වෙනස් කරන්න ඔනේ නැ සෂිනි.. හොද විදියට හැමදේම ඉවර කරමු..


හැමදෙටම සැලෙන හිත... නුඹේ එකඳු වදනකට හො මගෙ දෙනෙත් තෙත් කර හැකි තරමටම උණු වෙන හිතක් තිබුනු මට මේ තරම් රළු තිරණයක් ගැනිමට හැකිවුයේ කෙලෙසකදැයි කියා තවමත් මම නොදන්නා තරම්ය..
එහෙත් බුද්දියට කන් දිය යුතු අවස්ථාවකදි තවතවත් හැගිම් වල වහලියක නොහැකි වු නිසාවෙන් මම තිරණයක් ගතිමි.

ඒ අප වෙන්විම සටහන් කල යුතු බවයි

අපි තිරණයක් ගමු. කවදා හෝ දවසක ඔයාගේ අම්මා මට කැමති වුනොත් අපි එදාට දෙමව්පියන්ගේ ආෂිර්වාදයත් එක්කම එක වහලක් යටට එමු. එත් අසරණ දෙමාපියන්ගේ හිත රිදවලා මට සතුටු වෙන්නේ ඔනේ නැ තරිඳු.....
ඔයාගේ තිරණ ඔයාගෙම අදහස් මට ඔයාව නතර කරන්න හයියක් නැ මොකද මම දෙපැත්තෙන්ම තැලෙනවා..හැමදේම හොද විදියට වෙයි..
සතුටින් ඉන්න.....

තොරතොන්චියක් නැතිව එකදිට කෑගහන ජංගමය දෑතට ගත්තේ නින්දත් එක්ක මා තැබු සැබැදියාවට බාධාවු නිසාවෙන් හටගත් කෙන්තියද හිතේ රඳවා ගිනිමිනි...
ඒ නොදන්නා නොම්බරයකිනි....
වරක් දෙවරක් ඇමතුමට ප්‍රතිචාර දැක්මිටමන් වැලිකි වුන් මා ඒ නොදන්නා නොම්බරයක් වුනිසාවෙනි. එහෙත් එක දිගට නොනැවති ජංගමය කෑ මොරසන් දෙන නිසාවෙන්මය...
හොලෝ...

සෂිනි.....
කවුද මේ...
සෂිනි මම තරිඳු..

ටික වෙලාවක් එක එල්ලේ හුස්ම අල්ලා ගෙන වුන් මා වදන් පිට කරගැනිමට නොහැකි වුයේ තවමත් මා සිටින්නේ හිනයක හිර විදැයි කියලා හිතා ගැනිමට නොහැකි වු නිසාවෙනි

ත...ත.. රි..ඳු... ඔයා මේ වෙලාවේ

ඔව් මට මිට කලින් ඔයා එක්ක කතා කරන්න වුවමනාවක් තිබ්බාත් එත් එකට කාලය ඉඩ දුන්නේ නැ සෂිනි..එත් මට ටිකක් ඔයා එක්ක කතා කරන්න ඔනේ.. කොටින්ම කියතොත් මට ඔයාව හම්බවෙන්න ඔනේ.. මේ හිත ඇතුලේ කියන්න හුගක් දෙවල් තියනවා සෂිනි
කියන්න හුගත් දෙවල් තියනවා.. ඒ මොනාද තරිඳු තවත් අපි කතා කරන්න ඉතුරු වෙලා තියෙන්නේ

ම්ම්ම්ම්.... එවා මෙහෙම කියන්න බැ සෂිනි..... වෙලාවක මම ඇවිදින් හමබවෙන්නද ඔයාව..කොටින්ම කියුවොත් මට  ආයෙත් අපි හිටය ඒ ලස්සන අතිතයට ගිහින් නවතින්න ආසයි සෂිනි...



මොහොතකට මට ආවෙ තරහක්. අතීතය එක ක්ෂ්ණීකයෙන් විදුලියක් වගේ හිත පුරා ඇඳිලා ගියා. අහස ඉරි තලාගෙන ඇඳිලා යන අකුණක් වගේ, මගේ හිත පුරාවට ඇදූනු අතීත මතකය හිත රිදෙව්වා. මට ආයෙමත් වතාවක් මම ගැනම දුක හිතුණා.කියාගන්න බැරි ආත්මානුකම්පාවකින් හිත පිරුණා. ..

අපි මොනවා කතා කරන්නද ආයෙත් තරිඳු.. හැමදේම කතා කරලා අපි විසඳුමක් අරගත්තානේ.. ඇරත් හැමදේම ඉවර වෙලා අවුරුදු 2කකට පස්සේ අපිට තවත් මොනවාද කතා කරන්න තියෙන්නේ...
ආදරෙයි වෛරයයි අතරේ තියෙන්නෙ කෙස් ගහක පරතරයක් වුනත්, මම ඒ පරතරය හැමදාම රැකගත්තා..මහ ගොඩාක් ආදරේ කරපු හිතින් වෛරයක් ගැන හිතාගන්නවත් බැරි නිසා ,හැමදේම වෙනස් වුනාටත් පස්සෙත් මම ආදරේම කළා. අවසානෙදි හති වැටිලා වැටිලා මොහොතකට නැවතුණා. මෙච්චර කාලයක් දිව්වෙ මිරිඟුවක් පස්සෙ කියලා තේරුම්ගත්තාට පස්සෙ, මට වැරදුණා කියලා තේරුම්ගත්තාට පස්සෙ, මම හිත හදාගත්තා.අන්තිමේදි ජීවිතේට මූණ දෙන්න ධෛර්‍ය ගත්තා. එහෙම හදාගත්තු හිත ආයෙමත් දෙදරවලා ගියපු මේ කෝල් එක ගැන මට ඇතිවුනේ නොරිස්සුමක්.

නැ මට ඔයාව හම්බවනේන එනේ නැ අපි හැමදේටම තිත තියලා ඉවරයි... තවත් කාලය නාස්ති කරලා ඔයා ඔයාගේ හිත පාරගන්න එපා


බුදු සරණයි...



අමාරුවෙන් වුනත් හිත ගලක් කරගෙන මම ඒ වදන් පිට කරගේ තවත් මසිත රිඳුම් වුවමනා නොවු නිසාවෙනි... තව තවත් නුඹ වෙනුවෙන් බාපොරොත්තුවක අංශුමාත්‍රයක් හො හිත තුල හටතතහොත් මම තවත් තවත් නුඹට ලෝබ කම් පා තව තවත් නුඹව යැදිමට නොහැකිය... නමුත් ධෛවයේ සරදමි නුඹ මා එකම මනුසත් කුලයේ උපදුනත් දෙආගමක සරණ ලබනා අපි දෙදනාට ‍එක සෙවණක විමට තරම් පිං නොකල නිසාවෙන්ම සියළුම බැඳිම් වලට තිත තබා මම මගේ හිත ගලක් කරගත්තේ හුදෙක් නුඹෙත් මගෙත් නොව අප දෙදෙනාගෙම දෙමාපිය හිත් රිදවිමට තිබු අකමැත්ත නිසාවෙනි..


මොහොතින් මොහොත පැයෙන් පැය දවිසන් දවස වෙනස් වුන මගේ ජිවිතේ තවත් වෙනස් වෙන්න වත් තවත් නොලැබෙන්නවත් දෙයක් නැ.. කාලයත් එක්ක සටන් කරලා මම මටම ආවේනික වුන සතුට හොයාගන්න හති දමමින් ජිවිතය පස්සේ දිව ගිය කාලය මෙතෙක් කියලා මැනලා පෙන්නන් බැරි වුනත් ඒ දිගු කාලයේ මම සතුටින් හිටි විරාමටට වඩා තනිකමත් එක්ක ඇති කරගත්ත බැඳිම දැන් විනාස කරලා දාලා ආයෙත් නුඹත් එක්ක ඒ යටගිය සබැඳියාවට අලුතෙන් ජිවත් දෙන්නට මටවත් මගේ හිතටත් දැන් වුවමනාවක් නොහැකි තරම්ය...


පන්සලක් වගේ පිරිසිදු සිතින් ඔය හිත වෙත ආදරය මම ජුජා කලේ අමාවක දාටවත් ඔය හිත අතරමග දාලා යන්න නෙමෙයි. ඒත් අපි අපිටම අයිති නැති තරමටම ධෛවය අපිට සරදම් කරද්දි පන්සලක් තරම් පිවිතුරු වුනත් මගේ පෙම නුඹ වෙනුවෙන්.. අපේ දෙමාපියන් වෙනුවන් හිත ගලක් කරගත්තේ නුපුරුදු බැඳිමට වඩා සුපුරුදු තනිකම මට අයිති වු නිසාවෙනි ඒ තනිකමට මම ආදරය කල නිසාවෙනි..


ගැහි ගැහි පණ අදින ජිවිතේට ආයෙත් අමාරුවන් හරි උස්ම පොදක් වටෙන්න ගත්තේ ඔය සුමුදු කට හඩ මගේ දෙසවන් සරසපු මොහොතෙයි. එත් හැඟිම් වල වහලියක් වෙලා තවත් මට නුඹෙත් මගෙත් ජිවිතේ සොඳුරු දවස් විනාස කරන්නට වුවමනාවක් නැ... නමුත් ජිවිතේ කෙදිනකවත් හමු නොවෙන ඉසව්වක නතර වුන නුඹත් මමත්... වෙනුවෙන් මම මගේ හිත ගලක් කරගත්තත් අද මටත් නොදැනිම මම තවත් පසකින් දුරුවල වි අවසානයි...










                *********** කළුවර හීනය*************









Friday, February 14, 2014

මනමාලි......

කුස්සියේ වැඩ ඉවර කරනවාත් සමඟින් කිරි තේ කොප්පයක් සදාගෙන මම කාමරය වෙත ඇඳුනෙමි

නදිර තවමත් නින්දෙය... ඇහැරවන්නට ලෝබ කමක් හට ගත්තද තවත් ඔහු නින්දෙහි පසුවුවොත් ප්‍රමාද වෙන නිසාවෙන්ම මම ඔහු කුද්දන්නට සැරසුනෙමි

‘‘ නැගිටින්න මේ තේ එකත් ඇල් වෙනවා... තවත් නිදාගත්තොත් පරක්කු වෙයි‘‘

 වේලාව කියද?? 

හයයි කාලයි දැන් නිදාගත්තා ඇති නැගිටින්න

ඔහු කිසිත් නොකියාම ඇඳෙන් බැස ගියේය

පෙර දා රාත්‍රිෙය් මවිසින් ස්ත්‍රික්ක කර පිලියෙල කර තිබු සුදුවට හුරු කමිසය හා කළු කලිසමත් ඊට ගැලපෙන ටයි පටියත් ඇඳ උඩට තබා මම නැවතත් කුස්සිය දෙසට ඇදුනේ නදිරගේ කෑම පෙට්ටිය සැකසිම සදහායි

  ‘‘කෑම එක මේසය උඩින් තිබ්බා .....අදත් එන්න පරක්කු වෙනවාද‘‘

‘‘කියන්න බැ‘‘

පුළුවන් නම් කලින් එන්න බලන්න අද සවසට සුදු අම්මලා එනවා කියුවා


‘‘බලමු එත් ෂුවර් කරන්න එපා ඔෆිස් එකේ වැඩ හෝගාලා‘‘


මම කිසිත් නොකියුවෙමි... ඒ ඔහුගේ සියළු වුවමනාවන් වලට වඩා ප්‍රමුඛ ස්ථානය ඔහුගේ රජාකාරි කටයුතු වලට ඔහු ලබා දෙන බව මා දන්නා නිසාවෙනි

තවමත් ඔහු ඇත්තේ පෙරදා රාත්‍රිෙය් අපර අතර ඇති වු බහින් බස් විම නිසා හට ගත් කෝපයෙන් විය යුතුය.. කිසිදු වෙනසක් නොපෙන්වා මම

හම්ම්ම් එන්න බලන්නකො .....



කාරය පණ නන්වන හඩ ඇසෙනවාත් සමඟන් හදවත පතුලෙන් විදුලියක් කොටන්නාක් මෙන් දැනුනේ වෙනදා නලලත සරසන ඔහුගේ උණුහුම් හාදුව පවා අද ඔහු අමතක කල නිසාවෙනි
හිත තුල ච්ංචල සිතුවිලි සමුදායක් පැන නැගුනට මටත් හොරෙන් මගේ දෙනුවන් සිතල වුයේ මේ වරක් දෙවරක් නොව කිහිප වතාවකටත් වැඩි වාරයක් සිදුවු නිසාවෙයි

මෙවැනි සිදුවිමක් වු පළමු අවස්ථාව නොවුනද මේ මෙවැනිම සිදුවිම් වෙන අසවන් ආවස්ථාවද නොවනු ඇත....මිට පෙර කිහිප වරක්ම ඔහු හා මා අතර මෙවැනිම සිදුවිම් රාෂියක් සිදුවුද මෙය තවත් එකක් පමණක් යැයි සිතා මම හැම විටම හිතා හදා ගන්නට උත්සහා කලෙමි...

ඔහු වෙනස්වි අවසන්ය... මම එය පිලිගනිමි සියල්ල ඉවසා සිටිනා ස්වාමි දියිණයක් විමට මට තවත් නොහැකිය.. යම් ගැහැණියකු අසිමිතව ඉවසයි ද ඒ ඇයගේ ඇති හුදෙක් පති භක්තිය මිස ඇය ජිවිතය හමුවේ තම ස්වාමියා හමුවේ පහත් වුවෙකු නොවනු බව ඔහු පිලිගතයුතුමය

නමුත් දිනෙන් දින සිදුවන අඩදඹර හමුවේ මාගේ ඉවසිමේ වුවද යම්තාක් සිමාවක් ඇති බව මම මසිතටම දැන් දැන් තෙරුම් කරදෙන්නෙමි....


මංගල තැලි රන් පේරු අස්ව කරත්ත බරට ම මඟුල් ගෙන ගමට ආරාධනා කර හරි උජාරුවට පති කුලයට පිවිසුනත් ජිවිතේ යම් යම් අවස්ථා හමුවෙ සැලෙන සිත නොසැලෙන අයුරින් මා මසිතටම යම් යම් තහන්චි දමා සිටින්නේ මගේ ජිවිතයට එක ඉරිතැලිමක් හො පැමිණෙනවාට ඇති අකමැත්ත නිසාමය...

සල්ලි යාන වහාන අතට පයඩ වැඩකාරයො යස ඉසුරු තිබුනත් සිනහාව වියැකි ජිය ජිවිතය මිලක් නියම කිරිමට කාසි කොලවට නොහැකි බව මම තෙරුම් ගත්තත් එය නදිරට තෙරුම් ගැනිමට නම් තවත් බෝහො කාලයක් ගත වනු ඇති....වරක් දෙවරක් නොව කිහිප වරක්ම අතර ඇති වු අඩ දඹර වලට මුලික හේතුව ඒය වුනිසාම කොතෙක් ඔහුට එය වටහා දිමට මා උත්සහා කලත් එය ඵලක් නොවන්නක් මට මට පසක් වු නිසාම දැන් දැන් කුමක් සිදුවුද ‘පෙරලෙන අත සැපයි‘ යැයි සිතා මා ඉවසා සිටින්නේ කිසිවක් කිරිමට නොහැකි නිසාම නොව මවිසින් උඩ බලාගෙන කෙළගසා ගත්හොය ම‘ මුවම තෙත කරන බව මා දන්නා නිසාවෙනි.....





Thursday, January 23, 2014

මනමාලි.......

‘‘කැම ටික කාල ඉන්න සීතල වෙනවා‘‘
        ‘‘හම්මම් තව ටිකකින් කන්නම්‘‘
 ‘‘වේලාව රෑ 10ත් පහුවෙලා ඉක්මන්ට කාලා හිටියනම් මට අස්කරන්න තිබ්බා‘‘
        ‘‘මට කෑමට වඩා වැදගත් වැඩ හුඟක් තියනවා ඉවර කරන්න කරුනාකරලා මට මේ වැඩ ටික ඉවර කරනන්න දෙන්න‘‘

        ඹහුගේ රළු වදන්   පපුව දෙකෙඩ පලා යනන්නාක් මෙන් විදුලියක් ශරිරය තුලින් ගලා ආවත් මම වදන් ගොළු කරනමින් කාමරය වෙත ඇදි ආවේ සුපුරුදු දුකම හිත කොනක රඳාවාගෙනය...
         දෙනෙත් කඳුලැලි හා හාදවි හිස පුපුරා යන තරමින් වේදනාවක් ගෙන ආවත් ඒ වේදනාව මැඩ ගෙන මා නිදි යහන වෙතට සිත සදා ගත්තේ හිසට සහානයක් ලබාගැනිමට මොහොතක් හො හාන්සිය වියයුතුයි සිතුනු නිසාමෙනි... නින්දත් නොනින්දත් අතර දොලනය වෙන මගේ හිත එහෙ මෙහෙ දුවයයි... සැනින් අතීතයෙ නතර වුවත් එසැනිනම් මාසිත මාහට තරයේ පවසන්නේ ‘නුඹ දැන් විවාහකයි‘ 
      මගේ දිවියේ සොඳුරු සමනල් වයස නුඹ හා අතිනත ගෙන කුලගෙදරට පමැණිදා..... එදා මා නුඹ වෙනුවෙන් ජිවිතය නොයැද්දත් නුඹේ කුලගෙයි පතිනිය විමේ වසානාව මා ලද නිසාම මම සතුටුවුවෙමි... මම සිනහා වුවෙමි.... ඔව් තවත් මා ඒ සමනල් වසන්ත වෙත පෙම් කරමි....
ම ලද මේ ජිවිතය දිනෙන් දින  ජිවිතේ එකාකාරි  වුවද වේලාවක් කලාවක් නෙමැතිව මුදල් පසුපස හඹා යන මේ දිවිය විටෙක සැනසුමක් ගෙන ආවාද එය බොහො විට කඳුලත් සුසුමත් සමඟින් පොර බඳන තවත් එක ජිවිත කතාවක් පවට පත් වි හමාරය... 

-------------------------------------------------------------------------------------------

මේ ඇගේ කතාවයි
කඳුලත් සතුටත් සමඟින් පොර බඳිමින් ජිවිතය සොයන්නියකගේ කඳුළු කතාවයි
මුදත් සැමනසුමත් සමඟින් ජිවිතය යදින ඇගේ කතාවයි
කුල ගෙයයි සැනසුමයි සමඟින් දිවිය සොය අපේ කාලයේ පතිනියකගේ කතාවයි
අසිමිත සැප සම්පත් හමුවේ දිවියේ සදා සැනසුම උකස් කර යලිත් ජිවිතය තුලින් ජිවිතය සොයන කළු සුදු ජිවිත කතාවක උරුමකම් කියන අපේ කාලයේ කුලකුමරියකගේ කතාවයි

මේ එක්තරා හඳුන්වාදිමක්ම නෙවෙයි... කාලෙකින් අකුරු අමුණලා කෙටි කතාවක් ලියන්න වත් බැරි කරම් කාරයය බහුල වුන නිසාම කෙටි කතා වලින් ටිකක් ඇත්වෙලයි තිබ්බේ... එත් මේ දවස් වල හිතේ නලිනය කතාවක් බොහොම අමාරුවෙන් වෙලාවක් හොයන් පද වලට හැරෙව්වා

කොටස් කිහිපයකින් ලියා අවසන් කරන්න බලාපොරොත්තුවෙන ඇගේ කතාව කියවන්න ආයෙමත් මේ පැත්තට එනන කියලා සතුටින් ආරාධනා කරනවා......




Monday, July 8, 2013

මතක කඳුළු

ඇඟපසාරු කරගෙන නාහස් පිඩු දිගේ ඉහලට ඇදි ආ සිගරට් දුම් රොදක් වා තලයට පිට කරමින් මම ලොකු හුස්මක් පිටකලෙමි...ශරිරය ඇතුලෙන් නැග ආ වේදනාවටත් වැඩියෙන් හිත තුල දඟලන මතක ධරාවන් ගෙන එන වේදනාව හදවත පසාරු කරවයිමම දොරපියන් භාගෙට හැරදැමා කවුළුව මතින් පිටත බැළුවෙමිඑහි ඇත්තේ පුරුදු බවක් වුවද මම මටම අගන්තුක වු හැඟිමෙන් වියාජ බැල්මක් පිට කලෙමි

පුතා මේ තේක ඇල්වනවා බිලා හිටින්

අම්මා නැවත වරක් කාමරයට එබමින් මට තේ බොන්නට ඇරයුම් කලාය
තරමත් බාගෙට දැල්වෙන සිගරට් කොටද ඇතැතිව මම අද මත වාඩි වුනෙමිමුළු කාමරය පුරාවටම නිකොටින් දුම් රැළිති නඟයි

කොයි වෙලාවේ බැලුවත් කොටේ පත්තු කරගත්ත ගමන් මොකක්ද් බන් උඹේ ජිවිතේ උම විහින් විනාස වෙන්නද හදන්නේ

අම්මාගේ කෝපය මුසු වුන වදන් මගේ දෙසවන් පාරවා ඇදි යයි

කාලය කොයි තරම් වෙගයෙන් ඇදි ගොස්දබාල විය පාසල් විය පසුකරමින් දැන් මැදි තරුනවියටද එළ‍ඹි ඇතකාලය නම් ඔරලොසුවේ වේගය හිතනවාටචත් වඩා වැඩියෙන් ගෙවි යයි නමුත් අපස්සට හැරි බලනවිට එයි ඇත්තේ පසුතැවිම් මඟ හැරිම් නොලැබිම් පමණි

මේසාත් කාලයක් ඇතුලදි මුහුණ පැ සියළුම සිදුවිම් වගකිම් මම මාගේ ගිණුමටමබැර කරගනිමිතිසරුගේ වෙන්විමත් සමඟන් මා ජිවිතයෙන් ලද පරාජය නිසාම ජිවිතයන් ලද පසුබෑම නිසාම මා විසින් මාවම අමතක කරගත් වාර සිතිමටත් නොහැකි තරම්ය

බාගෙට ඇරදමා තිබු කවුළුවෙන් සිගරට් කොටය එලියට විසිකලෙමිතේ කොප්පය හොඳටොම ඇල්වි ඇතඑක හුස්මට මට එය ගිල දමා හිස් කොප්යද ඇතැතිව කුස්සිය දෙසට ඇදුනෙමි

අම්මේ කන්න මුකුත් නැතිද

මා දසට හිස් බැල්මක් හෙලු ඇ
මෙසෙ ඉඳිආපප තියලා ඇති කාලා හිටින්
කියුවාය

මම ඉඳිආප්ප දෙක තුනක් පිගාට දාගෙන මැද සාලය වෙත ඇදනෙමි
කැමට පිරියක් නොවුවත් දින දෙකකින් හරි හමන් අහරක් කුසට නොවැටුන නිසාම ඉක්මනින් මම ඉඳිආප්ප ටික ගිල දැමිමට වෙර දැරුවද උගුරන් පහලට ඇතළුකරගැනිමට  නොහැකි වුයේ පපුව හිරවෙන තරමටම වේදනාවක් නැග ආ නිසාවෙනි
කොරම් කුසගින්නක් දැනුනද කැම පිගාර වසා දමා මම නැවත කාමරයට ආවෙමි

 තිසරු
ඔව් මුදිත
මට ඔයා එක්ක යන්න තියන්නේ හඟක් දුරගමනක් මොන දේ වුනත් ඔයා මාත් එක්ක ඉන්නවා නේද
ඔව් මුදිත මම ඔය අත අල්ල ගත්තේ අතරමඟදි දාලායන්න නෙමයි

සීතල පිණි සිසිල සිප ගන්නා සැම මොහොතකම හදතව පසාරු කරගනිමින් නුඹේ මතක ධාරාවන් හදවත ඇතුලටම කාවදින්නේ හරියට විදුලියක් කොටනවා වගෙයිඑත්රම් පුරුද සෙනෙහසක් එ තරම් පුරුදු සුවඳක් එ තරම් මා ආදරයකර යුවතියක් එතරම් මා මාවම හඳුනාගත් ආදරයක්....ජිවිතේ මැරි මැරි ඉපදුන වාර අනන්තයි ජිවිතේ මා ජිවත් වන සිටි කාලය දැන් ගෙවිගොස් අහවරයි...
අපේ හමුවිමත් අපේ වෙන්විමත් අතර කාලයක අවුරුද ගනනවක් වුවද නුඹ නොමැතිව මා මේ ගෙවන මාස කිහිප තුල මා මැරි මැරි ඉපදුන වාර අනන්තයි
මොනයම් හො හේතුවක් නිසාවත් මා අත අත්නොහරින ලෙස පොරෙන්දු දුන් නුඹටම අද මා අත අතහරිමින් මවෙතින් වෙන හදවකත් වෙත පිය නඟා අවසන්ය
මට තවමත් මේ සිදුවිම් හදුනාගත නොහැකිය තෙරුම් ගත නොහැකිය
නුඹ මගේ කුලගෙයි මනාලියවෙන්නට පෙරුම්පිරුවත් හෙට ඔහුගේ නිවසේ සිරි කත වන්නේය


‘‘මොන කරුමක්යක්ද මේක ඇයි මට මගේ පාඩුවේ ඉන්න දෙන්නේ නැත්තේ... මන් විතරද මේ ලෝකෙ කෙල්ලෙකුට ඉන්නෙ. දැන් අපි දෙන්නා අතරේ කිසිම සම්බන්ධයක් නැ එහෙම දෙයක් ආයේ ඇති වෙන්නෙත් නැ මට තවත් වද දෙන්න එන්න එපා.
මම ලඟදිම මැරි කරන්න ඉන්නේ අනික මට දැන් හොඳ බොයි කෙනෙක් ඉන්නවා ගෙවල් වලිනුත් දන්නවා ප්ලිස් මුදිත මට වද දන්න එපා මට තවත් ඔයා එක්ක කතා කරන්න ඔන් නැ‘
මම කිසිවක් නොපැසුවෙමි වචන මුවින් පිට කරිමට නොහැකි අයුරිනම් මා ගොළු වි අවසන්ය නුඹේ මුවින් ඉතාමත් ආරයෙන් එදවස් වල තෙපළුන පෙම් වදන් මෙතරම් රුද වුයේ කෙලෙසින්ද යන්න තවමත් මට පුදුමයකි නුඹේ කටකාර වදන් තුලින් මගේ හදවත හිල් වෙන කන්ම.. නුඹ තෙපළු එ වදන් තාමත් මගේ හිතට වද දෙයයි... පණටත් වඩා ආදරය කල නුඹේ හිත අද මට මෙවැනි කුරිරු වදන් වලින් පහර දන්නේ කෙසෙද යන්න මට තවමත් පුදුමයක්

හැමදේටම වැරදි මන් විතරද තිසරු මට ඔයාව දෙන්න බැරිවුන ඔයාගේ අම්මා කොමද අර කොල්ලාට ඔයාව බන්දලා දෙන්නේතිසරැ මට උත්තර දෙන්න
මොන අම්මාද කැමති තමන්ගේ එකම දරුවාව නිකමෙක්ට භාර දෙන්න
මට සල්ලි නැති එකද වරද තිසරු
අපිත් මහා ලොකු සල්ලි කාරයා නෙමෙයි මුදිත නමුත් තමුන්ට තමුන්ගේ දෙපයින්වත් නැගිටින්න බැරිනම් එහෙම කොල්කේට කවදාකවත් මොනම අම්මමෙක්වත් තමන්ගේ එකම දුවව දෙන්නේ නැ
හරි ඔයා කියන්නේ මට ඔයාට කන්න බොන්න දෙන්න බැ කියලාද බලාගන්නබැ කියලාදතිසරු මාත් මිනිහෙක් මටත් නැගිටින්න පුවවන්
ඔව් අවුරුදු 7ක් තිස්සේ තාම නැගිටිනවානේ ඔයාට නැගිටින්න පුවවන් වෙන්නේ නාකි වුනාම තමයි මට මගේ ජිවිතේ හදාගන්න ඔනේ කරුනාකරලා මගෙන් ඇත්වෙලා යන්න

මට තව එක අවස්තාවක් දෙන්න බැරිද තිසරු
අවස්තාවක් දිලා මට මගේ ජිවිතෙ විනාස කරගන්න බැ මුදිත වෙඩින් එකට හැමදේම ලැහැත්තිඔයා වෙනුවෙන් මගෙ හිත තෙත් නොවෙනවා නෙමෙයිමම තාමත් ඔයාට ආදරෙයි කවදාකවත් ඔයාව මගෙ හිතින් අතරින්න බැ එහෙම පුළුවන් කියනවානම් එක අමුලික බොරුවක් අදටත් මට ඔයාව ඔනේ නමුත් අපි දෙන්නට එකට අත් අල්ලන් මේ ගමන් යන්න බැ මුදිත මට අද යන්නම ඔනේ මගේ ගමනේ අවසානය ඔයා ලඟ නෙමෙයි මුදිත මම එක දන්නවා

මට කියන්න කිසිදෙයක් ඉතුරුවෙලා නැ තිසරු ඔයා හැමදේම කියලාමට මගේ ලඟ ඉන්න පුළුවන්ද විතරයි අහන්න පුවවන් නමුත් එකටත් ඔයා උත්තරය දිලා ඉවරයි


************************

දින සති මාස ගෙවි ගොස් අහවරය කාලය නැමති ඔරලොසුව ගෙවියන්නේ හිතනවාටත් වඩා වෙගයෙනි ඇහිපිය හෙලවනවාටත් වඩා වෙගයනිනුඹ හා පෙම් කරපු සුන්දර අතිතය දොඩමළු වුන අතිතය කාල ගෙවු අතිතය මගේ ජිවිතයේ මා මනුස්සයකු කල අතිතය මට ජිවත් වෙන්න අකුරු කියාදුන් නුමට අද ජිවිතෙන් පැනයන්න පාර හදාදිලා හුඟක් දුරකොට ගොස් අහවරයිනුඹ මගේ ඈතටම ගොස් අහවරයි

කඳුලින් දෙනුවන් තෙමනා මාවන් පෙම්වතුන් තවත් ලොකයේ මුල්ලක සිටිය හැක ප්‍රථම ප්‍රේමයනේ වෙනත් භාගිර සාධකයක් නිසාම පැරදනු පෙම්වතුන් තවත් කොනක සිටිය හැකනමුත් ධෛයිවය මට සරදම් කර අවසානයිමටත නොදැනිම සිගරට් කොටයට මත් විදුරුවට මම දැන් ඇළුම් කරමිනුඹ මාගෙන් වෙන්වු දා පටන් මගේ දුක ඇසුවේ ඇයයි
වෙන්වි යැමට අවැසි නම් නුඹට වෙන්වි යා හැක
මගේ මනාලිය විමට පෙරුමන් පිරු නුඹ කෙදිනක හො ඔහුගේ කුල කුමරිය වෙයි


මගේ ජීවිතයේ තවත් වැරදීමට කිසිවක් නැති වග ඔබ මට කියා අවසන් ය...බැලු බැලු අත ඔබ ගේ සෙවණැලත් ගන්නා සෑම හුස්මකම ඔබගේ සුවඳත් අද මෙන්ම මට හෙටත් දැනෙනු නියතය....ඒ සෑම මොහොතකම මා තව තවත් අසරණු වනු ඔබට නොදැනෙනු ඇත.මා වෙත ජීවිතය රැගෙන ආ ඔබ ඔබගේ ලෝකය තනා ගැනීමට මා අමතක කොට යන්නේ මගේ මුළු ජීවිතමය වන්දිය ලෙස මිට මොලවා ගෙන බැව් ඔබ නොදන්නවා විය නොහැක.අද මෙන්ම හෙටත් මතුත් මේ කඳුළු සුස්ම් හා කැටි වූ ඔබේ ඡායාවත් සුවඳත් සමග මා ජීවත් වෙමි...ඒත් ඔබට මගේ සබෑ ආදරය වැටහුණ දාට ඔබ ට ආපසු හැරෙන්නට නොහැකි බැව් පසක් වනු ඇද්ද???

Tuesday, June 25, 2013

සිල් සුවඳ


වැඩේ හරි අපුරුවට ඉවර වුනා නේද දරුවො

එහෙමයි හාමුදුරුවනේ හිතුවාටත් වඩා හොඳින් ඉවර කරගන්න පුළුවන් වුනා

සමාලි දක්ස නිසා තමයි මම කිසිම බයක් නැතිව මේ වැඩේ ඔය දරුවාටම බාර කලේ

***********************

දහම් පාසල් වාර්ෂික විවිද ප්‍රසංගය අවසානයේ හිතට දැනුනේ පුදුම නිදහස් බවක්..
මම හාමුදුරුවන්ට සමුදිමෙන් අනතුරුව පන්සල් භුමියෙන් එලියට ආවේ පුදුම සතුටකින්..

හිත පුරා දගපාන දහසක් සිතුවිලි වලින් කැලඹිනු මගේ හිත අද හොදටොම නිදහස් වෙලා.

සිනහා මුවින් සරසාගෙන මම හනික ගෙපැලට ගොඩ වුනේ අත්තාමා කොහෙදැයි සොයමින්.



ආත්තම්මේ.. ආත්තම්මේ


දෙවතාවක් උස් හඩින් ආත්තාම්මා ඇමතුවද ඇගෙන් කිසිදු ප්‍රතිචාරයක් නොලැබුනු නිසාම මම කුස්සය දෙසට ඇදුනෙමි.

අත්තාම්මා ලිප තුලට මුව හොවාගෙන දුම් පිබිමින් ලිප ගිනි මෙලවිමට මහත් වෙරක් දරයි.

ඇය දුටු විගසින් හදවත කඩා වැටුනාක් බදුවු හැගිමක් ඇතිවුවද මම හෙමින් ඇගෙ අසලින් බංකුවක වාඩු වුනෙමි.



ආත්තම්මේ මොකො මේ දුම් ලිපට මුණ ඔබාගෙන

උඹ ආවාද කෙල්ලේ මම මේ තෙ කහට ටිකක් වත් කරන්න වතුර ටිකක් ලිපේ තිබ්බා
උත්සවේ හොඳින් ඉවර වුනැයි

ඔව් අත්තාම්මේ
පන්සලේ පොඩි හාමුදුරුවන්ටත් හරිම සතුටුයි
හිතුවාටත් වඩා හොදින් ඉවරකරගන්න පුළුවන් වුනා



තුරුණුවන්ගේ පිහිටෙන් ඇස්වහක් කටහක් වදින්න එපා මයෙ කෙල්ලට
උඹ කොමත් දක්සයා මන් එක නොදන්නවා නොවෙයි

ආත්තම්මා හිටින්න මන් තෙ කහට එක වක්කරන්නම්
තේ කහට සදා ඉතිරි උනු වතුර ටික මම බෙසටමක දමා ඇල් වතුර කලවම් කලේ අත්තාමාට ඇඟ සොදාගැනිමටයි.


අත්තාම්මේ මේ තෙ එක බිලා ඇග ටිකක් සොදා ගත්තානම් තව රෑ වෙන්න කලින්.


______



ඇඟට හරිම ආමරුයි කෙල්ලේ මන් දැන් කොයිවෙලෙදෙ කියන්නැ
ඇස් පියාගන්න කලියෙන් මට උමව පෙලවහක් කරන්නට වුනානම් එ ඇති

හරි හරි ආත්තම්මේ එවා පස්සට බලාගමුකො දැන් නාගෙන හිටින්න


අම්මා නැතිවුන දාපටන් මා  හැදුනේ ආත්තම්මාගේ තුරුලේය.
පිය සෙනෙහස තියා පිය සුවඳක ඡායාරුපයක්වත් නෙත නොගැටුනු බාල වියේ සිට මව් උණුසුම අහිමි වු දා පටන් මට මවත් පියාත් වුයේ මාගේ මිත්තනියය.
එබැයිවින් ජිවමාන මව් තොමො ඕ වුවාය.

******************

දිනෙන් දින වියපත් වන ආත්තම්මා දැන් හොදටොම දුරුවලය. දැන් ඇ ලෙඩ ඇඳට විත් සතියකුත් දින කිහිපයකුත් ගත වි අවසන්ය.
ඇ මෙතෙක් හො ජිවත් ව සිටින්නේ ඇගේ හිතේ බලයට වගෙම වෙද මහත්තායාගෙන් ලැබුනු බෙහතේ තෙල් වල බලයට යයි කිවොත් මා නිවැරදි වන්නෙය.

දෙතුන් වතාවක්ම පන්සලේ පොඩි හාමුදුරුවන් ගෙදරට වැඩම කරවා ආත්තම්මා සනසනු වස් පිරිත් සජ්ජායනය කළ අතර ඇය ඉන් ද මදක් හෝ සහහනයක් ලබා ගත් බව නම් කිව යුතුවම ඇත.

පොඩි හාමුදුරුවෝ ආත්තම්මාට ඇමතුවේ මහත් කරුණාවකිනි..



එහෙනං ආත්තම්මෙ මං ගිහිං එන්නම්.. සමාලිට කියලා පිරිත් පොත එහෙම ටිකක් කියව ගන්නවා හොඳයි..

කියන්නේ අප නිවසින් පන්සලට වඩින්නට සූදානම්වය..
මා මැටි පොළොවේ දණ බිම ගසා වඳිද්දී.. ඉක්මණටම "සුවපත් වේවා" කියා කියන්නේ "දණ ගහන්ට එපා" කියා කියන්නාක් මෙනි.. කඩුල්ල අසලට යන තෙක් පසු ගමන් යන මට..

මං හෙටත් එන්නම්කො දරුවො එහෙනම්..
කියා උන්වහන්සේ පවසන්නේ මහත් දයාවකිනි..

කඩුල්ල අතරින් පොඩි හාමුදුරුවන්ගේ රුව බොඳවි යන තෙක් මම බලා උන්නෙමි.
මම ගෙපැල තුලට කඩිමුඩියේ දුව ආවේ ආත්තම්මා ගේ කෙඳිරිලි සද්දය වැඩිවු නිසාමයි.


දුවේ තමවනම් ඉවසන්න බැදුවේ පපුව රි.....දෙ......නවාාා වතු.....ර ටිකක්....

මම වහා කුසිය තුලට දිව ගොස් මැටි කළයෙන් වතුට පුවා විත් ආත්තමාගේ මවුට ලං කලෙමි.
ඇය හුස්ම අල්ලන්නේ ඉතා අමාරුවෙනි
කල යුත්තේ කුමක්දැයි මට සිතා ගත නොහැකි.


හිටින්න අත්තම්මේ මම උඩ ගෙදර කළු නැන්දට කතා කරන්නම්


කළු නැන්දාත් සුවාරිස් මමත් ලහි ලහියේ අත්තම්මා ඉස්පිරිතාලය වෙත රැගෙන ගියොය
අත්තම්මා වුන්නේ ජිවයත් මරණයත් අතර බව දැන උන්නද එය සිතට පිලිගත නොහැකි තරම්ය. කෙලිලොල් විදියෙදි බාලවියෙදි සිට මා ඇති දැඩි වුයේ ඕ සමඟින්ය.
මා හුරතල් වුයේ ඇගේ ඇකයේය.
සිදුවන්නේ කිමැක්දැයි මට සිතාගත නොහැකි තරම්ය

කළු නැන්දත් සුවාරිස් මාමත් බිරන්තට්ටු වු මුහුණින් යුතුව මා ඉදරිපිට ඇදෙදිද් මා මගෙ දෙනතේ තෙත් වුයේ ඉබෙටමයි.


උන්දැ ගෙනා ආයුස ඔච්චරයි කෙල්ලේ උඹ හිතහදා ගනින්

අනේ නැන්දේ..............................

මා විලාප දුන්නා නොවෙයි. මුළු ඉස්පිරිතාල භුමියම දෙදුරුම් දෙන හඩින් මා කැගැසුවේ ආත්තම්මා මා අතැහැර ගිය දුක දරාගත නොහැකි වුනිසාවෙයි.


උඩහ ගෙදර කළු නැන්දා ඇතුළු ගමේ අහල පහල උදවියගේ උදව් පදව් ඇතිව අත්තම්මාගේ අවසන් කටයුතු චාමෙට නිමකරන ලදි.
සුදුවට සුදුවේ සකසා අවසන් කරන ලද අත්තම්මාගේ සැය ගිනිගෙන අළුවි යන්නට මහා වෙලාවක් ගත වුයේ නැත.
මා කලයුත්තේ කුමක් දැයි සිතා ගත නොහැකිව දුක පිරුණු බිරන්තට්ටු වු මුහුනෙන් ඇගේ ගිනිගන්නා  චිතකය දෙස බලා වුයේ තවත් මා කරිමට කිසිම දෙයක් ඉතිරිවි නොතිබුනු නිසාවෙනිදෙනෙතින් රුරා ගලන කඳුළු බිදු වුවද දැන් මට කියන්නේ ඇති ‘සමාලි  ඔය ඇඩුවා ඇති ඇය ගෙනා ආයුස ඉවරයි උඹ හිතාගනනින් කියාය
නමුත් මා ආත්තම්මා මා හැරගිය බව පිලිගන්නේ කෙසෙද.
දැන් මා හුරතල් වන්නේ කා සමඟද.
ජිවිතේ අතරමඟ නැවතුවාක් බඳු විය.

ඇතින් මවෙතට ඇදි එන පන්සලේ පොඩි හාමුදුරුවෙන්ගේ රැව දුටු මම ක්ෂනිකයෙන් කඳුළු පිස දමා වැද නමස්කාර කර හාමුදුරුවන්ට කතා කිරිමට සැරසුනි



තෙරුවන්සරණයි නැගිටින්න
දැන් ඉතින් මේ දරුවා මොකක්ද කරන්න හිතන් ඉන්නේ

අනේ මන්දා හාමුදුරුවනේ මට තවම හිතාගන්න බැ

හම් මේ දරුවා දැන් කිසිදෙයක් වැඩිය ඔවවට නොගෙන ගෙදර යන්න තව මලගමේ වැඩත් අහවර නැහැනේ
මකත බණ පින්කම් අවසන් වුනාම අපි කතා කරමු මොකද කරන්න පුළුවන් කියලා
දැන් මේදරුවාගේ ආරාක්සාවට උඩහ ගෙදර කළු හාමිනෙයි සුවරිස් අප්පුයි ඉන්නවාන්

එහෙමයි හාමුදුරුවනේ


හොඳයි මන් ගොහින් එන්නම් පුළුවන් වෙලාවක පන්සල පැත්තේ ඇවිත් යන්න එන්නකො මාත් හැකි විදියට මේ ලමයාට උදව් පදව් කරන්නම්කො



හත් දොහෙ මතක බණ පින්කමත් මා උඩහ ගෙදර කළු නැන්දා හා සුවාරිස් මාමාගේ ගේ උදව් පදව් ඇතිව අවසන් කරන ලදි.
ඉඳහිටකත් මා තනිවන මොහොතක දෙනෙතට කඳුළු ගලන්නේ ආත්තම්මාගේ මතකය හදවත තුල සැරිසරන නිසාවෙනි.
මා මෙලොව දැන් කාත් කවුරුත් නොමැති තනිවුවෙකු යයැි මට හැගෙන්නේ ඇයි දැයි කියන්නට නොදනිමි.




දුවේ  ගෙපැලේ ලාම්පු නිවා දාලා කළුවර වැටෙන්න කලින් එහෙට වරෙන්
උඹ දැන් කාත් කවුරුත් නැති එකියක් කියලා හිතන්න එපා

මට තෙරෙන්නේ නැ නැන්දේ නැන්දාවත් නොහිටින්න මාත් වහ කුප්පියක් බිලා ආච්චිගේ සැයටම පැනලහා මෙලහකට
කට කැඩුනු කතා කියන්නට එපා උඹ තනිවෙලා නැනේ අපි ඉන්නවානේ හා හා හනික ආවානම් තව කරුවල වැටෙන්න කලියෙන්


**************

ඉරිදා දහම්පාසල් නිසාමත් මාවිසින් වගකිම් සහිත ගුරුවරියක් වු නිසාමත් මා පන්සල වෙත ඇදුනේ නොයා බැරිකමටමයි

ඉගැන්විම් කටයුතු අහවර වෙනවාත් සමඟ මා සුදානම් වුයේ පන්සලෙන් පිටවි යැමයි
මා ආවාස ගෙය දෙසට ඇදුනේ හාමුදරුවන් මුණ ගැසිම සුදුසු යැයි සිතුන නිසාම ය
ආවාස ගෙය දෙසට පියවර මිනිනවාත් සමඟින්ම මා නෙත ගැටුනේ පන්සලේ පොඩි හාමුදුරුවන්ය

‘හාමුදුරුවනේ‘  මා උන්වහන්සෙට වැද නමස්කාර කට පසෙකට වුනෙමි


සමාලි අද දහම් පාසල් ආවාද මන් හිතුවේ තව සතියකටවත් නොඑයි කියා
දැන් ඔය දරුවා මොකද කරන්න හිතන් ඉන්නේ

කරන්න දෙයක් හිතාගන්න බැ හාමුදුරුවනේ


හාමුදුරුවන්ගේ මුනෙනවු බයාදු පෙනුම මා උන්වහන්සේ ඉදිරිපිටදි මා තවත් අසරණ කරන ලදි



මට හැකි විදයකට මාත් මේ දරුවාට උදව් කරන්නම්

මා කිසිත් නොකියා බිම බලාගෙන උන්නෙමි


දැන් සමාලිගේ  කල වයසත්  යන නිසා පෙලවහක් කරගත්තොත් නරකද

හාමුදුරවනේ මේ එකට සුදුසු කාලය නොවෙයි

එහෙමයි කියලා හැමදාමත් සමාලිට ඔහොම ඉන්න බැහැනේ


මම දන්නවා හාමුදුරුවනේ එත්....



එත් කියන්නේ
මා ගැන විස්සොප වෙන්න වුවමනා නැ මට වුනත් සිවුරේ තව වැඩි දොහක් ඉන්න එතරම් කැමැත්තක් නැ මම සිවුර පොරව ගත්තාට මට මහන දම් රකින්න බැහැ සමාලි මට සසුන අතැර යන හිතුන වාර අනන්තයි
සමාලිගේ අකමැත්තක් නැතිනම් මට පුළුවනි සමාලිට උදව් කරන්න සමාලි කැමතිනම් ටිකක් හිතලා බලන්න

හාමුදුරුව............නේ


මා විස්මයෙන් යුතුවුව කැගැසුවේ කුමක් කියම්දැයි කියා සිතා ගත නොහැකි නිසාමයි







මේ නිමාවක් නොවෙයි 

Sunday, June 2, 2013

පියාපත් ලදිමි...

වෙලාව හතරයි දහයයි
උදාර තාම නැ
මම ඇතින් එන වාහන දිහා බලාගෙන හිටියේ උදාරගේ ඡායාවක් මතුවෙයිදො කියලයි..පෙනෙන තෙක් මානයකවත් උදාරගේ රුපයෙ නෙතිබුන නිසාම දෙතුන් වතාවක් ඔහුව සම්බන්ඳ කරගන්න ජංගමයට ඇමතුවක් එයිනුත් කිසිම වැඩක්වුනේ නැ..
උදාර එන්නේ නැතිද..
මගේ හිතේ වැඩ කරන දහක් ප්‍රෂ්න මදිවට මෙකත් දැන් ප්‍රෂ්නයක් වෙලා කරන කියන කිසි දෙයක් තෙරෙන්නේ නැ..
ඔළුව නිකන් යකාගේ කම්මල වගෙයි...

උදාර ෆොන් ආනසර් කරන්නේ නැත්තේ ඩ්‍රයිවි කරන නිසාවත්ද ...සමහර විට මග එනගමන් වෙන්න ඇති
 නුගේගොඩ KFC එක ඉස්සරහා හිටගෙන මහ දවාලාක පාර පුරාවට උදාරගේ රැපය බල බල මම හිටියේ තොන්දු මාන්දු වෙච්ච හිතින්....

ඇගට ලේ ටිකක් ඉනුවේ ඇතින් එන උදාරව දැක්කාට පස්සෙයි

‘‘හුඟක් වෙලාද කෙල්ලේ ඇවිත් සොරි ටිකක් ලේට් වුනා ඔෆිස් එකේ වැඩ හුඟක් හිර වුනා‘‘

‘‘එකට කමක් නැ උදාර ඉක්මන්ට යමු මට ඔයා එක්ක ලොකු ප්‍රෂ්නයක් තියනවා කතා කරගන්න‘‘
_----------------------------------------------------------------


අපි KFCඑක ඇතුලට ගිහින් තියන කෙලවරෙම මේසෙට ගියේ මට හිතේ තියන හැදෙම එයාට කියන්න පුළුවන් කියලා හිතපු නිසා
කොහෙන්ද පටන් ගන්නේ කොහෙන්ද ඉවර කරන්නේ මට තාම අගක් මුලක් තෙරෙන්නේ නැ
එත් මම දන්නවා මගේ කතාව අහන්න පුළුවන් එකම කෙනා උදාර ඔව් උදාර විතරයි

‘‘මොනාද බොන්නේ කෙල්ලේ‘‘

‘‘මුකුත් එපා උදාර මට ඔනේ ඔයා එක්ක ටිකක් කතා කරන්නයි‘‘

‘‘හම් එකත් එහෙමද ‘‘

‘‘හරි දැන් කියමු බලන්න ප්‍රෂ්නේ‘‘

‘‘මෙකයි උදාර ඔයා දන්නවානේ හසිතයි මායි අතරේ සම්බන්ඳයක් තියනවා කියලා‘‘

‘‘ඔව් මම දන්නවා ඉතින් දැන් මොකකද එකේ තියන ප්‍රෂ්නය‘‘

‘‘අපි දෙන්නා අතර වයස පරතරයකුත් තියනවා කියලා දන්නවානේ‘‘

‘‘ඔව් කෙල්ලේ මම එකත් දන්නවා ඉතින් කෙකරබාන්නේ නැතිව ප්‍රෂ්නය කියමුකො‘‘

‘‘දැන් හසිත මාව මඟඅරිනවා උදාර මට තෙරෙන්නේ නැ මොකද කරන්නේ කියලා ඔක්කටම වඩා මට එක ලොකු ප්‍රෂ්නයක් වෙලා‘‘

හම්ම් එකත් එහෙමද මොකක්ද ප්‍රෂ්නය එක කියලා ඉමු මුල ඉඳන්ම එතකොට පුළුවන් වෙයි මම උදව් කරන්න

‘‘ඔයාට මතකද ගිය මාසෙ ඔයයි මායි සයුරියි හසිතයි කොෆි බීන් ගියා‘

‘ඔව් මට මතකයි ඉතින්‘

‘‘එදා ඔයාලා එක්ක ඉඳලා අපි කෙලින්ම ගියේ කොටුවේ ස්ටෙෂන් එකට නුවර යන්න ටිකට් බුක් කරන්න දන්නවානේ අපි මෙ මාසේ අන්තිම නුවර යන්න හිතන් හිටියේ‘‘

‘‘ඔව් මට හසියා කියලා තිබ්බා ඉතින් දැන් එකද ප්‍රෂ්නේ‘‘

‘‘නැ නැ උදාර ටිකට් බුක් කරලා අපි දෙන්නා පොඩ්ඩක් එලියට ගියා ඔයාට ඉතින් කියන්න ඔනේ නැ ඉතුර ටික‘‘

‘‘හරි මට හිතාගතැකි
ඉතින්‘‘

‘එදා ටිකක් අපි දුර ගියා වැඩියි උදාර අපි දෙන්නා අතර හුඟක් දෙවල් වුනා මට හසිතට එපා කියා නවත්තන්නත් බැහැ එත් මම එයාට ඉඩ දුන්නා

‘‘ඉතින් දරුවො ටිකක් කල්පනා කරලා වැඩ කරන්න එපැයි මොඩියෙක් නොවි එත් ඉතින් දැන් මොක කරන්නද ඔවා දෙන්නාගෙම කැමැත්තෙන් වුන දෙවල්නේ... දැන් මොකක්ද ප්‍රෂ්නේ‘‘

‘‘එදායින් පස්සේ ඉඳන් හසිත මාව මඟහරිනවා මට තෙරෙන්නේ නැ උදාර මොකද කරන්නේ කියලා කොල් කලාට ආනස්ර් කරන්නේ නැ මෙසෙජ්වලට රිප්ලයි නැ කොයි වෙතේ බිසි කියනවා මට තෙරෙන්නේ නැ
මට නොකියා කියන්නේ මෙක නතර කරමු වයස ප්‍රෂ්නය නිසා කවදාකවත් මෙක වෙන්නේ නැ කියලා
ඉතින් උදාර එයාට වයස මතක් වෙන්නේ හැමදේම වුනැයින් පස්සේද මට නිකන් පිස්සු වගෙයි උදාර‘‘

‘‘හම් මට ඔයාගේ තත්ත්වය තෙරෙනවා කෙල්ලේ දැන් මගෙන් මොකක්ද වෙන්න ඔනේ‘‘

‘‘ඔයා ටිකක් හසිතට කතා කරන්න මට තෙරෙන්නේ නැ මෙ ප්‍රෂ්න වලට උත්තර හොයන්නේ කොමද කියලා‘‘

‘‘හරි  මම කතා කරන්නම් කො එත් මම කතා කරයි කියලා මිනිහා වෙනස් වෙයිද
එකක් කෙල්ලේ මට මිනිහාගේහිත වෙනස් කරන්න බැ
 ඔයාම දන්නවානේ හසියාගේ ඩයල් එක මොකක්ද කියලා මට වඩා හොඳට‘‘

‘‘මට තෙරෙනවා උදාර මම දන්නවා හොඳට නමුත් මේ ප්‍රෂ්නය කතා කරන්න පුළුවන් එකම කනාට ඉන්නේ ඔයා විතරයි ඔයා එකත් හොඳටම දන්නවානේ
මට උදව් කරන්න ප්ලිස් උදාර‘

මම උදාරට සමුදුන්නේ හිතේ බර හැමදෙයක්ම අකුරක් නෑර උදාර එක්ක බෙදාගෙන.. උදාර නොසිටින්න මට මගේ හිතේ තියන දෙවල් කියන්න කෙනෙක් නැ
වැලහින්නක් වගේ අඩනවා හැරෙන්න මට කරන්න දෙයකුත් නැ
හැමදෙම වචනයෙන් පිට කරාට පස්සේ හිතට දැනුනේ පුදුම සහනයක් සැනසිල්ලක්
 _______________________________________________

‘‘මචන් හිසියා උඹ කෙහෙද බන් ඉන්නේ ‘‘

‘‘ගෙදර බන් කියපන්‘‘
‘‘මචන් මට අද හංසි ව හම්බවුනා
පව් බන් එකි දැන් උඹ මොකක්ද එකිට කරන්න යන්නේ‘‘

‘‘මොනා කරන්නද බන් අතැරලා දානවා‘‘

‘‘උඹට එච්චර ලොසියෙන් මඟ හැරලා යන්න බැරි වෙයි පුතො එකි වැලහින්න වගෙ අඩනවා පව් බන් එකි‘

‘කරන්න දෙයක් නැ බන් මම එකිට එන්න කියලා බල කලෙත් නැ හැමදෙම වුනේ අපේ කැමැත්තෙන් අනික බන් මට වඩා වැඩිමල් එකියක් කරගහ ගන්න මට බැ අම්මා වුනත් කැමති වෙන්නේ නැ මම එක ෂුවර් එකටම දන්නවා‘‘

‘‘එහෙමයි කියලා උඹට එකිව අතරින්න බැනේ පොඩ්ඩක් කතා කරපන් පව් එකි
අද උඹ ඔහොම එකිව මඟහැරලා යයි හෙට තව එකෙක් ටිකක් හිතපන් උඹටත් අක්කා කෙනෙක්නේ ඉන්නේ‘‘

‘‘මට කරන්න දෙයක් නැ බන්‘‘

‘‘උඹට ඔය තිරණය එහෙම නම් ගන්න තිබ්බේ මොනාහරි වෙන්න කලින් දැන් උඹ හැමදේම කරගෙන එකිව මඟහරින එක වැරදි
උඹ එකිට කතා කරපන් එච්චරයි
______________________________________-


ඔළුව පැලෙන්න තරම් රිදෙනවා
මම දෙපාරක් නොහිතා උදාරට කොල් කලේ හසිත මොකද කියුවේ බලන්න

‘හලො උදාර ඔයා හසිට කතා කලාද‘

‘‘හම් ඔව් කෙල්ලේ කතා කලා ඌ ඔයාට කතා කරන එකක් නැ සමහර විට මට කියන්න බැ ඔයාට හසියාව අමතක කරන්න කියලා එත් මට කියන්න තියෙන්නේ පුළුවන් නම් මිනිස්සු තෙරැම් ගන්න.. ඔහොම දෙකින් අතරිනවා කියන්නේ මගේ යාළුවා වුනත් බල්ලෙක් පුළුවන් නම් ඌව අමතක කරපන් කෙල්ලේ‘‘
‘‘හිත හදාගන්න අමාරුයි තමයිඑත් කොම හරි හිත හදාගනින්‘‘

‘‘අනේ උදාර
මම කොමද දෙයියනේ රටේ ලොකෙට මුහුණ දෙන්නේ මම කොමද හිත හදාගන්නේ‘‘
කරන්න දෙයක් නැ කෙල්ලේ හිත හදාගනින් කොම හරි දාලා යන එකෙක්ව බලනේ තියාගත්තත් මුළු ජිවිත කාලයම විඳවන එකම තමයි වෙන්නේ ඊ වඩා හොදයින්නේ බන් යන එකාට යන්න දිලා හිත හදාගන්නවා රටේ ලොකේ ඔනේ තරම් හොඳ කොල්ලො ඉන්නේ

‘‘කොල්ලො ඉන්නවානම් තමයි උදාර එත් දෙයියනේ මම ආදරය කලේ හසිතට නම් මොනතරම් කෝල්ලො හිටියත් වැඩක් නැනේ‘‘

‘‘මට නොතෙරෙනවා නෙමෙයි හැඟිම් නෙමෙයි ඔළුවන් වැඩ කරන්න.. ඔනේ වෙලාවකමට කතා කරන්න ඔනේම දෙයකට‘‘
 මම හෙටත් ඔයාට දවල් වෙලා කතා කරන්නම්කො‘‘


කදුළු බින්දු හයියෙන් හයියෙන් දෙකෙම්බුල් මතින් බෙරිලා ඇදගෙන වැටුනා
ඇස් ගෙඩි දෙක ලොවි ගෙඩි දෙකක වගේ අඩලා අඩලා ඇස් ඇරගන්න බැ මට හසිගේ පස්සෙන් යන්න බැ ලොකෙට මුහුණ දෙන්නත් බැ එහෙයි කියලා හිත හදාගන්නත් බැ‘
----------------------------------------


දවසට දෙතුන් වතාවක් දුරකතනයෙන් උදාර මට කතා කලේ මගේ හිත හදන්න මම එක නොදන්නවා නෙමෙයි ඔයාගේ යාළුවා වුනත් කරපු වැඩේ වැරදි කියලා උදාර මගෙත් එක දෙතුන් වතාවක් කියුවාත් එයාට වුනත් මගේ ප්‍රෂ්නෙට විසදුමක් දෙන්න බැ

________

දවසට දෙතුන් වතාවක් කතා කරපු උදාර මගේ හිතේ ගිනි නිව්ව උදාර මගේ හිතට එබිකම් කරනවාදො කියලා මට නොසිතුනාම නෙමෙයි..සමහර වෙලාවල් වලට මම උදාරව මඟ හැරියත් එයා මට කරපු උදව් මතක් වෙනකොට මට පිටුපන්න බැරි කම නිසාම මම අසරණ වන වාර අනන්තයි එ නිසාම  දෙපාරක් නොහිතා මම උදාර එක්ක කතා කලා

මට උදාරව මඟ හරින්න බැ මම ප්‍රෂ්නෙක හිටිය වෙලෙ මට උදව් කලේ එයා නමුත් උදාරට මගේ ජිවිතේට එන්න දෙන්නත් බැ


පිරිමි පහසක් ලැබු මගේ හිතට මට තවත් එක පිරිමි පහසක් අවෂය නැ කොතරම් දැඩි තිරණයක් හිටියත් මාට මාව පාලනය කරගන්න බැරිවුන හිතට උදාර එබිකම් කරලා ඉවරයි


කාලායාගේ ඇවැමෙන් මගේ හිතට එබි කම් කරපු උදාර දැන් මගේ ජිවිතේ වැදගත් භුමිකාවක් රඟපානවා මගේ ජිවිතේ හැමදේම හසිට පස්සේ දැනන් හිටිය එකම කෙනා මාව තෙරුම් ගත්ත කෙනා
මඟ වැරදිලා වැලහින්න වගේ අඩපු කාලේ මගේ ඇහේ කදුළු පිස දැම්ම කෙනා
තවත් කඳුළු කතාවකට ඉඩ නැහැ කියපු කෙනා..... මගේ ජිවිතේ වැදගත්ම  භුමුකාව රඟපානව
කඳුළු කතා අහවරයි
මගේ ජිවිතේ සමනළ වසන්තයඇත්තමයි මේ හිතින් දුක් වුන වාර අනන්තයි කරුමක්කාර ආදරයක අඳුරු සෙවනැලි එක්කරපු හසිත වෙනුවෙන් කැප කරපු මගේ ආත්මය ඇයි මට උදාර වෙනුවෙන් කැප කරන්න බැරි වුනේ

පමාවි පිපෙන මල් සුවඳයි

ඇත්ත මගේ ජිවිතේට ආව සුවඳ මල් කැකුල
එත් එ සුවඳ තැවරිලා තිබුනේ කියෙන් කි දවසද වැඩිම වුනොත් අවුරුදු 3ක් වෙයි
මහ හෙණ ඇදහැලෙන මොර සුරන වරුසාවක් ඇදහැලෙනවා වගෙ මගේ ජිවිතේ එබි කම් කරපු උදාරගේම යාළුවා හසිත නැවතත් මගේ ජිවිතේට ඇස් යොමන්න ගත්ත දවසෙයි
මම දවසක් හරි ආදරය කරපු කනා නිසාමත් මගේ ආත්මය පුද කරපු කෙනා නිසාමත් මම එ හිතට නැවතත් ලන් වුනා
එහෙමන නොවෙනවානම් ඇත්තටම එ පුදුම සහගත දෙයක්
නමුත් මගේ අවාසනාව මැරිලා ඉපදුන මට ආයෙමත් මරණ මංපෙත් පැදිලා

නොසිතු මොහොතක නොසිතු වෙලාවක මගේ හිතට ආයෙම එබිකම් කරපු හසිතගේ අදුරු සෙවනැල්ල මටම සාපයක් වෙලා
 මට තාම මතකයි අද වගෙම හසිතයි මායි ඇවිදන් ආපු නිදහස් චතුරශ්‍ර මාවතේ අපේ ඉස්සරහාට ඇවිදන් එන උදාරව
පිපිරිලා බිඳි පොඩි වෙලා  ගිය අසරණ කමින් පිරිච්ච මුණෙන් මන් දිහා බලපු උදාරව..
දෙයියනේ මම මේ කරපු පාපයට මට කවදාක්වත්ම සමාවක් නැ
දෙවියෙක් වගේ මගේ ජිවිතේට උදව් කරපු එ අහින්සක මනුස්සයාට මම කරපු ද්‍රොහි කමට මටම සාප වෙයි


-------------------------------------------------
අද ඒ පින්වන්ත හිත දුර ගිහින්
 හුඟක් දුර ගිහින්
කෙටින්ම කියුවෙත් මම වැටුන වලෙන් මට නැගිටින්න උදව් කරලා මම තවත් වලකට ඒ සෙනහෙවන්ත හිත ඇද දාලා......

‘‘මගේ යාළුවත් එක්ක බුදිය ගත්ත ගැනිට තවත් කොල්ලෙක් එක්ක බුදිය ගන්න බැරි කමක්  නැ‘‘
තාමත් මගේ කණ් දෙක පුරාවට රැව් පිලි රැව් දෙන්නේ උදාරගේ මේ ගොරොසු වචන ටික


මෙ හැමදේම වෙලා දැන් අවුරුදු ගානක් වෙනවා
තාමත් රිදුම් දෙන මතකය රිදුම් දෙන අතිතය මට කඳුළු පාර පෙන්නන්නේ මගෙම මෝඩ කම් නිසාම පමණයි
පිරිමි යනු හුඳෙක් අවස්ථාවිදියෙක්යය කඳුළු පිසදමින් හිතකට ලන් වි තවත් කඳුළු කතාවකට ඇරඹුමක් දෙන තවත් එක්තරා විදියක අවස්ථාවාදියෙක්ය... තවත් වරෙකට ගැහැනියකගේ දුර්වල හිතකින් ප්‍රෙයාජන ගන්න හදනා කුරුරි ජිවිතයක්ය....



--

මෙ කතාව මෙතනින් ඉවරයි නමුත් අපි අතර ඔනේ තම් අවස්ථාවිදි හිසිත ලා උදාරලා අසරණ වෙන හංසිලා දුකට පිහිට වෙන්න එන  උදාරලා  ඔනේ තරම් ඉන්නවා මේ සැබැ ලොකේ අපිට හම්බ වෙන සැබැ චරිත 3ක් එත් කවදා හරි හංසිටත් අනාගතයක් තියයි මැරෙන්න මොහොතකට කලින් කලි හංසිටත් හසිටත් එවගෙම උදාරටත් තෙරෙයි තමන් කරපු කියපු දෙවල් වල බැරැරුම් කම

Monday, April 22, 2013

තිත් පෙළක් අවසාන කොටස

තිත් පෙළක් පළමු කොටස මෙතනින්



තොරතොන්චියක් නැතිව ජංගමන නාද දෙන්නට විය
සවස සිදුවු සිද්දියත් සමගින්ම කලකිරිනු සිතුවිලි සමුහයක් හද කොනක රඳවන් මම කාමරයටම වි කල්ගෙවුවේ ශරීරයෙන් හටගත් වේදනාව නිසාම නෙවෙයි...
මනස පුරා ගලාගෙන යන චන්චල සිතුවිලි වසර කිහිපයක් ආපස්සට මාව කැදවාගෙන යන්නේ විදුලි වේගයෙනි හදවත කිලිපොලා ගෙන එන මතක විදුලි දහරා එකින් එක මා ඉදිරිපිට පෙලගැසෙමින් මගේ මුළු ආත්මයම විසින් මට මාවම ණයකාරියක් කරවන්නේ දැයි හැඟිමක් හද කොනක හටගනි
අතිතයක පැටලිච්ච ප්‍රේමනිය සොඳුරු සිහිනයක ගිලිහි ගිය බලාපොරොත්තුත් ජිවිතේ හොයා ඇවිදින්නියකසේ කල් යවමින්  මාගේ සිත වල්මත් වි මන්මුලා වු තරුනියකගේ තත්ත්වයට ඇද හැරුනු ජවනිකාව වනකේම මගේ සිතුවිලි එකින් එක මනස පුරා පෙලගැස්වෙයි


කිසිත් නොකියා වේදනාබර ගතින්යුතුවු දුරකතනය අතට ගතිමි
නෙත නොගැසුනු අංකයකි
හිතේ පවතින චකිතයකින් යුතුව මම දුරකතනයට පිලිතුරු සැපයුවෙ තවත් එක් ගැනුම්කරුවෙකුදැයි සැකය හිතේ රඳවගනිමිනි
අනෙක් පසින් ඇදි ආ දෙකන් සිතල කරවන වචන රැලි මගේ නිදි බර සිත තවත් අවදිකරවන්නිය
එ සිතුම් ය

සඳා මට ටිකක් නිදහසේ කතා කරන්න ඔනේ සඳා

මම කිසිත් නොකියා නිහිඩ විමි

ඇයි කතා කරන්නැත්තේ සඳා මට උත්තර දෙන්න

මොනා කියන්නද සිතුම් කියන්න ඔනේ හැමදේම මම අපි එකාලෙම කියලා ඉවර කලානේ දැන් දැන ගන්න ඔනේ හැමදේමත් ඔයා ඇස් දෙකටම දැක්කානේ

මට තෙරෙනවා සඳා නමුත් මට ටික වෙලාවක් කතා කරන්න ඉඩ දෙන්න

කියන්න සිතුම් අහන් ඉන්නේ

මම හෙට උදෙන්ම ඔයාව හම්බවෙන්න එනවා ප්ලිස් එකට නම් බැ කියන්න එපා

මොනා කියන්නද සිතුම්

මම දුරකතනය විසන්දි කලෙමි

නිර්ව්‍යාජ සිතුවිලි සමුදායක මන්මුලා වු තැනැත්තියක සේ මම ඔහේ නුඹේ මතකය තුරුළු කරගෙන ඇදට ගොඩ වැදුනෙමි
කොතරම් උත්සහ කලත් මට නැවතත් අතිතයට පිය මැනිය නොහැක කොපමණ වෙර දැරුවත් මට වැරදුන තැන සදා ගත නොහැකිය
කුණාටුවකට හසු වු නෞකාවක් වෙරලක් හමුවෙනතෙක් පාවෙනවාසේ  ඔහේ පාවියන මගේ හිතත්  සැනසුමක ඡායාවක් හො හමුවන  තෙක් දැගිලි ගනිමින් බලා ඉන්නෙමි
සමහරවිට හෙට මගේ ජිවිතේ අළුත් දවසක් වෙවි අළුත් පිරිචේදයක් වේවි
එතරම් නුඹේ පෙම පිවිතරුයි
වැරදිකාරිය මා පමණයි
හුදෙක් මා පමණයි

_______________________________________
සඳා මම ඔයාව හෙව්ව තරම් දන්නේ මායි මගේ හිතයි විතරයි එදා ඔයා මාව අතරමන් කරලා ගිය වෙලෙ මම හිටිය තත්තවය

අපි ඔවා කතා නොකර ඉමු සිතුම්


ඔයාට මට කැමතිනම් ආයෙත් ලස්සන ජිවිතයක් ගතකරන්න පුළුවන්
පින්සිද්ද වෙයි සඳා පෙව්කාර ජිවිතෙන් ටිකක් නැගිටින්න


කොහෙන් පටන් ගන්නද සිතුම් මම දැන් වගේ ගැඹුරුම තැන ආයෙම ගොඩ එමක් නැ

ඇයි නැත්තේ හිතන්න හිත හයිය කරගන්න මම එදා වගෙම අදත් ඔයා වෙනුවෙන් ඉන්නවා අමතක කරන්න එපා

මට නොතෙරෙනවා නෙමයි නමුත් අපි හිතන තරම් ලේසියෙන් මඩන් ජිවිතෙන් අයින් වෙන්න බැ සිතුම් 
මම දැන් වට වැටිලා ඉවරයි ආයේ ගොඩ එමක් නැ අනික ලස්සන ජිවිතයක් ගත කරන්න තරම් මම පින් අතින් පොසත් ගැහැනියෙක් නෙමෙයි
මේ වගේ පව් කදක් ඔය පින් ජිවිතේට වද්ද ගන්න එපා


ටිකක් හිතන්න ජිවිතේ පටන් ගමු අළුතින්
මම රෑ වෙලා කොල්කරන්නම්


ඔහු සිප ගත් මගේ නලත තාමත් හදවතටකතා කරයි
 අතිත සුවද තැවරුනු සොඳුරු පාසල් සමය නැවතත් හදවත ට කතා කරයි


 
ඇත්තටම උඹ හරි වාසනාවන්තයි සඳා
අපේ එකෙක් හරි ගොඩ ගියා

මේ පටන් ගන්න ජිවිතේ සතුටින් ගෙවපන් ගදගහන අතිතයට ආයෙම හුලගක්වත් නොවදින්න පුළුවන් තරම් ඇතට පලයන් සඳා
මගේ ආෂිර්වාදය හැමදාම උඹත් එක්කම තියනවා

 *******************************************
මහා ලොකු හොටල් වල නොගත්තත් පුංචි පහේ මනාලියක් විමට මා කලපින් හුඟක් වෙන්න ඇති
කෙසෙවෙතත් මගේ ජිවිතේ පුනරාගමනය
සිතුම්
සත්තකින්ම නුඹ දෙවියකි
මගේ ජිවිතේ ගොඩ ගත් මගේ ඉෂ්ඨ දෙවතාවෝය.

මා මෙ දකින්නේ හිනයක්ද
මට තාමත් නොවැටහෙයි
කාටත් රහසින් මම මාවම කොනිත්තා ගතිමි
සැබැවින්ම මේ සිහිනයක් නොවේ
අද මම සිතුම් ගේ මනාලියයි
සැබවින්ම මා ඇගේ මනාලියයි
රකින්නට පතිදමක් නොතිබුනත් නුඹ වෙනුවෙන් මගේ හිතේ ඉඳිවු ප්‍රේමනිය පතිදම බිදිනොගොස් ඇතිසෙම සඳා නුඹෙ කුල ගෙයි පතිනිය විලසින් වැජඹිමට ලැබිම හුදෙක් මා කල පිනක්ය

_____________________________________
මේ සිද්දි සමුදායට මට හිනයක් බඳුය
ඇත්තනේම මට තාමත් සිතා ගත නාහැකි අයුරින් සියළු දේ වෙනස් වි හමාරය
මගේ ජිවිතේ ස්වර්ණමය යුගය උදාවි ඇත
ඇත්තෙන්ම මඩම් ජිවිතේ කිරුළු පැලදි සොඳුරු වෙසඟන
සැම ගැණුම්කරුවෙක්ම පාහේ ඉහල ඉල්ලුමකට හිමිකම්කියපු එකම වෛෂ්‍යාව
සියල් සිදුවි හමාරය ගදගසනු ලැබු අතිතයේ සියළු කුණු ගොඩවල් සිතුම් විසින් වල දමා හමාරය
මා දැන් සැපවත් ජිවිතයක් ගතකරන්නිය



******************************************

Monday, April 1, 2013

තිත් පෙළක්




‘මයුමි... උඹ මේ ලඟ දි දතක් ගැලෙව්වා නේද‘
‘ඔව් සඳා ඇයි මොකො හිටලාද‘
‘ඔව් බන් මේ තිරිසනුන් එක්ක ඉඳලාම මට දැන් තිත්ත වෙලා මේ කිවෙනි දතද ගලවන්න යන මේ කරුමක්කාර රස්සාව මට දැන් එපා වෙලා අපේ කරුමේ බන් වෙන කරන්න දෙයක් නැති කමට මෙකෙම ලැඟ ගෙන ඉන්නවා‘
‘හම් එක නම් ඇත්ත සඳා කරුමෙ පස්සෙන් එනකොට දුවන්න පාරවල් නැ
අපිට දැන් කොමත් ගොඩඑමක් නැ‘
‘වෙලාවකට මට මඩම අතැරලා යන්න හිතෙනවා බන් එත් මං කියලා කොහෙ යන්නද
අම්මෙක් ඉන්නවාද අප්පෙක් ඉන්නවාද මට කියලා මොකෙක් වත් ඉන්නවාද බන්

ඇත්තමයි වෙලාවක මේ මඩන් ජිවිතේ මොන කරුමක්ද‘


මයුමි මගේ ලඟට ඇවිදින් පිටට තට්ටුවක් දැම්මා.
මට ඇත්තටම ජිවිතේ ගැන පුදුම කලකිරිමක් තියෙන්...වචනයෙන් කියන්න බැරි තරම් පුදුම කලකිරිමක්
ලඳට වැටුණු මැඩියා ළිං කටෙන්මයි ගොඩ එන්න ඔනේ එත් මට කවදාකවත් ගොඩ එමක් නැ
--
ජිවිතේ හරි පුදුමයි
--

ඇයි උඹ කලින් කරගත්ත තැන් එවාට මොකද වුනේ

ආපහු එතනට යන්න බැ බන් එතන ඉන්නේ දොස්තරලා නෙමෙයි තිරිසන්නු අපේ අන්තිම ලේ බින්දුව හරි බොන්න ලැහැත්ති වෙච්ච යක්කු ඉන්නේ

‘සඳා බය නොවි හිටහන් මම උඹව එතනට එක්කන් යන්නම්‘



මට බය නැ බන් එත් මට හරි හිරිකිතයි
ජිවිතේ කල කිරිලා
මට මන් ගැනම පදුම අප්‍රසන්න බවක් දැනෙන්නේ
හැමදාමත් මෙහෙම පිරිමින් සතුටු කරලා වැඩක් නැ අපි උන්ව සතුටු කරනවා උන් අපෙන් සතුටු වෙනවා අපි අපේ ජිවිතේ විඳවනවා මොන කරුමයක්ද බන්

  

මට තෙරෙනවා බන්
 උඹ ඔවා මට ඇහෙන්න කිවට කමක් නැ වෙන එකෙකගේ කනට ඇහුනත් ඇති උඹට මම කියනදේ තෙරෙනවානේ
අද හවසටමට මුකුත් වැඩ නැ මම උඹව එක්කන් යන්නම් 5වෙනකොට ලැහැත්ති වෙලා හිටපන්කො

--
එහෙම කියාගෙන මයුමි පිටවි ගියා

කිසිත් හිතට කානොවදින මනසකින් හිටිය මගේ හිතේ එක එක සිතුවිලි ඔළුවේ පෙලගැස්වෙනවා
එක එක නානප්ප්‍රකාර සිතුවිලි
හැමදේම අමතක වෙන්නයි කියලා හිතාගෙන මම කාමරේ දොර වහගෙන ඇතුලට ඇවිත් ඇඳේ හාන්සි වුනා

සිවිලෙම එල්ලෙන  ෆැන් එක මහා හයියෙන් කැරකෙනවා
අවුරු 27කට ජිවිතේ මම කොච්චර දෙවල් වෙනස් කරගෙනද
හිතත්දිත් හිත කලකිරෙනවා
මම ඇඳේ උඩුබැලි අතට හැරලා කැරකෙන පංකාව දිහා බලන් හිටියා
මගේ හිත එක එල්ලෙම ඇඳිලා ගියේ  ස්කොලේ කාලෙට
ගමේ ස්කොලේ ...5පන්තියේ විභාගේ ඉට පස්සේ ඔලෙවල්...කොළඹ ජිවිතේ

හම්
 ජිවිතේ ගලාගෙන යන හැටි... ගාලාගෙන ගියපු හැරි
_
එක පාරටම මට මතක් වුනේ සිතුම්ව
ඇයි දන්නේ නැ
සිතුම් දැන් මොනා කරනවා ඇතිද
සමහර විට දැන් හොඳ තැනක ඇති
මම ගැන එයා දන්නවානම්..කවදා හරි මුණ ගැහුනොත් මම මුණ දෙන්නේ කොමද...
_

ජිවිතේ හරි පුදුමයි සඳා අපි හිතන දෙවල් අපිට හම්බවෙන්නේ නැ නොහිතන දෙවල් හිතෙන්නෙත් නැති ඉක්මන්ට අපෙ ජිවිතේට එනවා සමහර විට ලන් කරගන්න අකමැති දෙවල් හරි ඉක්මන්ට අපිට ලන් වෙනවා
හරියට ඔයයි මායි කතාව වගෙයි
එ මොනාවා වුනත් මම ඔයාට හුගක් ආදරෙයි
කවදා හරි දවසක ඔයාට මාව මතක් වෙයි එදාට නොවැරදිම කොහි හිටියත් ඔයා ලඟට  දුවගෙන එනවා
එ තරම් මේ ආදරේ ඇත්තමයි
-සිතුම්-

ඔහේ පාවෙන අකිකරු සිතුවිලි ඇවිත් මගේ හිත වසා ගත්තේ ඇයිද කියන්නට දන්නේ නැනමුත් ඒ දඟකාර අතිතයට මම ආදරය කරනවා
මට මාව පෙන්නපු අතිතයට ආදරය කරනවා වගෙම මට මාව ජිවත් කරවපු ඒ සුවඳ පිරුණ අතිතයට මම හුඟක් ආදරය කරනවා
එත් මම තාමත් හොයන්නේ මට වැරදුන තැන
 
_------------------------------------

මම පිස්සුවෙන් වගේ ඇඳෙන් නැගිට්ටා
ඇත්තමයි
මට මෙච්චර කාලෙකට පස්සේ ඇයි සිතුම්ව අද මතක් වුනේ
දැන් එයා මොනා කරනවා ඇතිද
 _දොරට තට්ටු කරන නිසාම මම මලානික ස්වරුපයෙන් දෙර දිහාවට ගියේ කවුද ආවේ බලන්න

සඳා උඹ ලැහැත්තිද
මයුමි උඹ ආවාද දන්නෙම නැතිව වෙලාවත් ගිහින් ටිකක් හිටින් මම ටක් ගාලා ලැහැතති වෙලා එන්නම්
_

මම දඩිබිඩියේ නානකාමරයට ගියේ ඇගසොද ගන්නයි
හැකි උපරිම වෙගයෙන් ලැහැත්ති වෙලා මයුමිත් එක්ක පාරට බැස්සා


හන්දියෙන් ටුක් ටුක් එකක් ගමු
හම් මොකද බන් ගල් ගිලලා වගෙ... උඹ බයවෙලාද බය නොවි හිටින් මේ පලවෙනි පාර නෙමෙයිනේ



නැ බන් එහෙම දෙයක් නැ ඉක්මන්ට යමු

_
නැ කියුවත් අතිතයෙ පැටලිච්ච හුඟක් මතකයන් එකින් එක මනස පුරා ඇවිද්දේ හරියට චිත්‍රපටියක් මනසේ අඳිනවා වගෙයි
_
අපි හන්දියෙන් ත්‍රි විල් එකකට නැග්ගා
බම්බලපිටියට යමු
ත්‍රි විලය වේගයෙන් අදි යනවා
අපි ගාලු පාරේ හවුස් ඔෆ් ෆැෂන් එක ලඟින් බැස්සා
මයුමි ත්‍රිවිල්රියදුරාට රුපියල් 500ක් දික් කරලා මගේ දිහාවට ඇවිදන් ආවා


බය නොවි හිටහන් බන්
කුඹියෙක් කනවා වගෙ වැඩක්නේ
උඹ නිකන් හරියට මොන්ටිසොරි වගෙයිනේ හැසිරෙන්නේ

_

මම කිසිත් නොකියා මයුමිත් එක්කම ඇවිදන් ගියා කොහොදො කෙටි පාරවල් දෙකතුනකින් ඇවිදන් ගිහින් මාතෘ සායනයක බොඩ් කැල්ලක් ගහපු බිල්ඩින් එකකට ඇතුල් වුනා මේ මතාසායනකය මුවාවෙන් පවත්වන් යන නිතිවිරොධි ගබ්සා මද්ධයස්ථානයක්
මයුමි පලපුරුදුකාරියෙක් ලෙස ඇතුලේ හිටිය තැනැත්තියකට කතා කරලා මාව දෙවෙනි තට්ටුවට එක්කන් ගියා
මාත් කවුදො වගෙ ඇගේ පිටිපස්සෙන් ඇවිදන් ගියා
හම්
මම වගෙ තවත්කෙල්ලො 3නෙක් ඇවිත් සමහරු පිරිමින් එක්ක එ සමහරු තවත් ගැනුන් එක්කම
මමයි මයුමියි තිබුන හිස් වෙච්ච පුටුවක වාඩි වුනා
විනාඩි 10කට විතර පස්සේ නර්ස් කෙනෙක්ද මන්දා ගැණු කෙනෙක් ඇවිදින් බොන්නයි කියලා පෙති වගයක් දුන්නා එ ගැනු කෙනොගේ මුණේ තිබ්බේ හරියට සතෙක් දිහා බලනවාවගේ හැඟිමක්
මුන්ගේ ගැස් බලහන්කො මයුමි නොදොකින්

කටවහගෙන ඉවසන් හිටින් සඳා අපිත් සුද්ද වන්ත පත්තිනි අම්මාලා නෙමෙයිනේ

ඇතුලට ගිය කිප දෙනෙක් එලියට එනවා
එ සමඟින්ම ඊලඟ කොනත් ඇතුල්ට යනවා
මට මන්ගැනම තියෙන කලකිරිම තවත් වැඩි වුනා
එත් මවෙතින් එලියට පැන යන්න හදන දහක් සිතුවිලි මම පාලනය කරගත්තේ හරිම අමාරුවෙන්
පැය දෙකකට විතර පස්සේ මගේ වාරය ආවා


සඳා ඊළඟ අපි
මම ඇතුලට එන්නේ නැ කෙල්ලේ
උඹ හයිය අරන් ඇතුලට පලයන් දොස්තර වුනත් විස්වාස කරන්න බැ උන් වුනත් මහා ජරා සත්තු


හම්
‘ ඊලඟ කෙනා එන්න‘ එ උදව්වට හිටිය හෙදියයි
මම හෙමින් හෙමින් කාමරේ දොර ඇරගෙන ඇතුලට ගිහින් දොර වහාගත්තා
_දොස්තර වාඩි වි සිටි මෙසය ලඟට ගොස් එතන තිබු පුටුවේ වාඩි වෙලා හටියේ දොස්තර අසුනේ නොසිටි නිසා
නර්ස් කෙනෙක් ඇවිත් මට ඇතුලට එක්ක් යන්න කත කලා
මාත් ඇය පිටිපස්සෙන් ඇවිදන් ගියේ වැරදිකරපු කෙනෙක් වැරැද්ද නිවැරදි කරගන්න පසුපස යනවා වගෙ හැඟිමකින්
තවත් කාමරයකට ඇතුල් වුන මට හින් දාඩිය දානවාත් එක්කම ගල් ගැසි බලන් හිටියේ දෙඇස් අදහා ගන්නත් බැරි පුදුමකිනි

දෙයියනේ සිතුම් ඔයා