Showing posts with label ආදර වියෝ. Show all posts
Showing posts with label ආදර වියෝ. Show all posts

Thursday, July 19, 2018

කඳුළු සඟවා හිනාවෙමි මම නුඹේ පෙම රදවා හදේ

සිහිල් පොද වැහි ඔහේ වැටෙමින් විඩා බර සිත නහවලා
කඳුළු ගංගා ගලා ගොස් අද මගේ හිත් මල බොඳ කලා
මතක සායම් හෙමින් ඇවිදින් හදේ කොනකම සිත්තම් වෙලා
අළුත් කඳුලක් අතවනනයි අද හඩන නෙතු අග සැරසිලා

පාව ආ සඳ නිල අඹරට කඳුළු නැ හිත හැඩ කලේ
අපේ මාතකය වාන් දමනා දෙඇස් ඉවුරයි සැරසුවේ
රනින් සිතුවම් මැවු පුන් සද කොහෙදො අද හැන්ගුනේ
කඳුළු වරුසා ඇද වැටි අද අපේ මතකය බොඳ වුනේ

තාල මුමුණා සින්දු කියලා කුරුල්ලන් ඔහේ ඉගිලුනා
රෑයේ ඇහැරි සිහින දුන් නෙතු මටත් රහසෙම පියැවුනා
මුවේ සැරසුන නුඹේ ප්‍රේමය නොකියාම මට දුර වුනා
හඩන හිත අද පාරවා නුඹ මගේ කවි හිත තනි වුණා

නිදා නොනිදා නුඹේ නමටම ලිව කුළුදුල් ගිතයේ
තාල අතරේ රැදිවුන් නුඹේ දෙනෙත් සහවා හිතේ
පහන් වි ගිය සුසුම් අතරින් හීන එක එක දැල්වුන ඉමේ
කඳුළු සඟවා හිනාවෙමි මම නුඹේ පෙම රදවා හදේ

Friday, June 22, 2018

අරන් ආවෙත්
නොමළ ගෙයකින් අබ මිටක්
පණ දෙන්න හැකිවෙයි
නුඹේ පුතුටත්මටත්
කැ ගසා හඩන්නිය කිසා...
තව තවත් හඩන්නීය
නොමළ ගෙයකින්
අබ මිටක්
සොය සොයා ඇ දුවන්නීය
අනේ දුකක්
කඳුලැලි ගොඩක්
නොමළ ගෙයක් ඇ හට
සොයාගන්නට බැරි හැඩක්

අරගෙන ආවොත් මමත්
ආදරෙන් පාරාජිත
නොවුවෙකු ගෙන්
කඳුළු මල් වැලක්
අනේ දෙනවාද මටත්
රැදෙන්නට පොඩි හරි ඉඩක්
ආදරේ සුවඳ විද
නුඹේ හිත තුල හෙටත්


කළුවර හීනය
2013-03-20

Sunday, March 10, 2013

මතක පෙම් කවි කඳුළු



කඳුළු බින්දු හීන් සිරුවට දෙකම්මුල් තෙමමින් ඇදගෙන වැටෙනවා...සිතලම සිතල කඳුළු බින්දු උනුහුම් මගේ හිත සැනසුමක් ගෙනත්දෙන්නේ ඒ සිතල කඳුළු බින්දු සමහර විට දන්නවාත් ඇති මලානික වුන ජිවිතේ ආදරයක් වෙනුවෙන් පරාජිත වුන මගේ ජිවිතේ කඳුළු බින්දුවකින් ලැබෙන එ සිසිලස වුනත් ඇති වෙයි කියලා එකම එක පාරක් හරි දෙඇස්ගෙඩි රතුවුන කම්මුල් ඉදිමුන අඩලා අඩලා හෙම්බත් වුන මට හිනාවෙන්න... එ තරම් කඳුළු බින්දු වලින් මට සැනසුමක් ලැබෙනවා

කෑගහලා අඩාලා දුක කිය කිය අඩලා වරුගනන් පැය ගනන් අඩලා මගෙන් මියැදුම මගේ ප්‍රේමය වෙනුවෙන් මේ ඇස්වලින් කඳුළු පිටකලාරා දැන් හොදටම හෙම්බත්වෙලා

ඇත්ත හොදටොම හෙම්බත්වෙලා මට මවත් නැතිවෙනකම්ම අඩලා අඩලා මට මාවත් නෙපෙනෙන කම්ම අඩලා දැන් හොඳටොම මහන්සි

එත් මහන්සි කියලා හිනාවෙන්නේ කොමද...හිනාව මගේ අහලපහලකවත් නැ.. හිනාවෙන්න කොච්චර උත්සහාකලත් හිත හදාගන්න කොච්චර වෙර දැරුවත් එක සැනෙකින් දඟපාන අපේ මතක රැලි මගේ හදවත රිදවනතරම් මාව හඩවන තරම් මාව මරව මරවා හඩවන තරම් දෙයියනේ කොමද මම තවත් කැගහලා කියන්නේ කෑගහලා අඩන්නේ දැන් අඩලා අඩලා බෙරෙන්න කඳුළු වැල් නැ පිටවෙන්න සුසුම් රැලි නැ

ඇස් අගිස්සෙන් කඳුළු බිඳුවෙනුවට ආත්මිය ලේ බින්දු පිටවෙයි සුසුම්රැලි වෙනුව ආත්මිය හස්ම පිටවෙලා යයි

මටමාවත් නොපෙනෙන තරමට වැටිච්ච කඳුළු රැලි ලොකු කතාවක් කියයි හැමොන්ටම පෙන්න

මගේ මුවින් නොපිටවුනත් මගේ සුසුම් වලින් නොහැගුනත් මම මටම මගේ ආත්මයටම සඟවාගන්න බැරිවුන මගේ ආත්මිය ලේ කඳුළු කතාව මුළු ලොකයටම මම සැඟවුවත් කවදාහරි දැනගන්න ලැබෙවි

සමහරවිට ඔයාටත් ඔව් ඔයාටත් කවදාහරි දැනගන්න පුළුවන්වෙයි

මම කෑගහාලා නොකියුවත් ඔයා ඉස්සරහා දනගහලා වැදනොවැටුනත් ඔය ආදරය ඉස්සරහා සිගමන් නොඇද්දත් දවසක ඔයාත් මගේ කතාව කියවාවි...

එදාට මගේ ලේ කඳුවවලින් ලියවුන නුඹෙයි මගේ ආදර කතාව කියවලා ඔයාටම ඔයා ගැන දුක හිතෙවි



හිත හදාගන්න මම තාමත් උත්සහා කරනවා... පිටුගනන් කඩදහි පිරෙනකම්ම මම ලියා ලියා මගේ දුක පිට කරනවා එත් කොච්චර සෙල්ලම් දැම්මාත් කොච්චර පිටු ඉවර කලත් මම තාමත් නැවතුන තැනමයි තාමත් හිතහදාගන්න පටන් ගත්ත තැනමයි කොපමණ උත්සහා  කලත් මගේ හිත තාමත් සිසිකඩ කැඩිලා ඉහරිලා ගිය තැමයි

මම එකින් එක කැඩිච්චි හිතේ කැලි ඇහිදින්නේ නුඹට රහසින් ලොවට රහසින් මගේ හිත එකතුකරගන්න ආපහු කැඩිච්ච හිත අලවන්න උත්සහා කරනවා  එත් මම දන්නවා දෙයියනේ ඔයාත් දන්නවා ඇති මට කොච්චර කලත් හදාගන්න බැරිත් මගේ හිත විතරයි... හිත අස්සට ඇවිත් දඟලාන අපේ මතකය ඒ ලස්සනම ලස්සන මතකය හිතාහදාගන්න දෙන්නේම නැ මට එක විනාඩියකටවත්

ඒ තරමටම මම අසරණයි

කවදාහරි දවසක මට හරියටම කියන්න බැ එ කවදාද කියන්න නම් මමත් මගේ මැරුණු ආදරේ නෂ්ධාවෂේෂ අරන් මතක කියන සුසානයේ වලලාදානවා කාටවත් යලි ගොඩටගන්න බැරිවෙන්නම

අපේ ආදරය නමින් මතක සොහොන් කොත් බඳිනවා මමත් දවසක ආදරේ හද සුසනා භමියේදිම

එදාට පුළුවන්ම් නුඹ ඇවිත් එකම එක සුදු අරලියා මලක් එක්ක පොඩි ඉටිපන්දමක් පත්තුකරලා යන්න

පාළුවෙන් මිරිකෙන මගේ මැරිණු ආදරයට එ ඉටිපන්දම් එලිය වුනත් ඇති සැනසුමේන් ස්වර්ගස්ථ වෙන්න

                                     



--------------------------------------------------------------------
මතක පෙම් කවි 
ින් එක ගෙන
මතක කඳුලින්
වනය කර
වළදමමි මම 
පෙම අද
යලිත් කිසිදා  
ොයිපදෙන ලෙස

  

Tuesday, December 25, 2012

කඳුළු කවිකම්

හින පෙන්නන හින කතන්දර
ඔනේ නැ මට මගේ නෙත් අගිස්සට
මට පුරුදු මගේ පුරුදු පාළුව
හෑමදා මගේ ලඟ රැදෙනකොට

රැට පිපනො තරු කැකුළු ගෙන
මාල අමුනන්නට ඔනේ නැ මට
රැට තරු පිපි පාළු අහසම
මගේ තනිකම මකයි නම් අද

හිතට දුක විත් පුරුදු පරිදිම
කඳුළු කවිකම් ගොතයි නම් තව
මගෙ හිනෙට කඳුළු නැහැ දැන්
නුඹ මගේ ලඟ‘විත් රැදෙනවිට


Tuesday, December 18, 2012

අදටත් මම නුඹ වෙනුවෙනම් බලා සිටිමි














අදටත් මම නුඹ වෙනුවෙනම් බලා සිටිමි
------------------------------
--------
ඉටි පහන් එළිය මෙන්
සුළගටම සෙලවිලා
නිවි නිවි දැල්වෙලා
මගේ දිවියේ
ඝණ අඳර දුරළු
ඉටිපහන් එළිය නුඹ...

දිලෙයි නුඹ
නිවි නිවි
දැවි දැවි
දිලෙයි නුඹ
සුලගේ වෙගෙටත් වැඩියෙන්
දිලෙයි නුඹ
මමත් නොසැලෙමි
නිවි නිවි දැල්වෙනා
ඒ ඉටි පහන් එළියෙන්
මම ජිවය පතමි
මමත් ජිවය ලබමි

නිවි ගියත් නුඹ
මගේ දිවිය යලිත් අදුරෙම දමමින්
ආදරෙයි ඒත් මම
නිවි ගිය ඒ ඉටිපහන් එළියට...

අදත් හෙටත් මතුත් නුඹේ වන්නට
නුඹේ එළියෙන් නැහැවෙන්නට
මඟ බලමි මම
නිවි ගිය ඉටි පහනද අතැතිව


______________________________________-මතක සිහිකරමින් ඉටි පහන් එලිය යට

Tuesday, December 4, 2012

මට නොදැම මම මගේම වෙනවා

කවි හිත ගොළු වි
හැඟුමන් හිර වි
නලියන හිත ලඟ
මම තව හිරවි
ලියන කියන කවි
තව තව රිදවා
මගේ හිත පොඩි කර
කඳුළුගනිනවා
දුක කියනා හිත
තනිව හඩනවා

අසන දකින හිත
හොරැහින් හිනැහි
මට නොදැනිම
පෙම් හින මනවා
මගේ හිත රහසෙම
හින දකිනවා
ගොළු වුන කවිහිත
ආල වඩනවා
මට නොදැම
මම මගේම වෙනවා

අදත් හිනැහෙමි සත්තකින් මං

තනිව හඩනා වෙලාවේ
නෙතු කඳුළු පිසින්නට
අදත් නුඹ එදා වගේ
මගේ ලඟින් සිටියානම්...

දුක කියාගන්නට බැරිව ලැතැවි

සිතින් මම සැසලෙන මොහොතක
එදා වගේ නුඹ මගේ ලඟ සිටියානම්
අදත් හිනැහෙමි සත්තකින් මං

හිතින් ලැතැවුල් දහසකුත් ඇවිදින්
හිත මගේ රිදුවුම් දෙන විට
එදා වගේ නුඹ ලඟින් සිටියා නම්
අදත් තනිනැ මගේ හිතට නම්

Thursday, November 22, 2012

අපි හමුවුවත් යලි වෙන්වුවත්




හිතුවිලි සිරවි නෙත් දෙක බොඳවි හදවත වැලපෙනවා
ඇසිපිය නොහෙලා දෙවසන් සිරකර සිතුවම් බොඳ වෙනවා
අදහගන්නත් නොහැකිය තව මට හදවත රිදවෙනවා
පෙම් කල හදකින් දුක් උහුලන විට මැරි මරි ඉපැදෙනවා

පෙම්බර වදනින් මා සිපගත් හැටි තව තව මතකේ ඇතේ

මල් හසරැල්ලෙන් රැදි සැනසිල්ලෙන් තව පෙම් සිසිල දැනේ
හිත ගොළු වුවත් හද හැඩවුවත් නුඹ තව දුරස් නොවේ
මා පෙම් කෙරුවත් නුඹ පෙම් කෙරුවත් නුඹ මට අයිති නොවේ


සමුගනු කෙලෙසද පෙම් කරතරමට මට මං අයිති නැතේ

ගොළුවනු කෙලෙසද දොඩමළු වුවෙන් දෙසවනේ රැඳි නැතේ
මගේ පෙම නොවුවත් අන්සතු වුවත් ඔය නෙතු මතකේ ඇතේ
අපි හමුවුවත් යලි වෙන්වුවත් පෙම් හිත මට අයිති නැතේ

Tuesday, November 13, 2012

මගෙන් නුඹ ඇතකට ඇදෙනවා.....




ඇවිද යන්නම් දුරක මම
පාර තියෙනා ඉසව්වක් ලඟ
යනෙන හැම තැන පාළු මඟ ලඟ
නුඹව මම තව සොයනවා
නුඹ මගේ ලඟ සිටිනවා

සිනාසෙන්නම් සිතින් හැමදින
නුඹේ හසරැල් හදට අරගෙන
සිනාවෙන මොහොතකුත් පසා
නුඹේ සිත මම සොයනවා
නුඹ මගේ ලඟ සිටිනවා

නෙතට නෙත හමුවෙනා මොහොතක
නුඹව සෙයනෙමි වරු ගනන් මම
නුඹේ කැල්මක් ලැබෙන තෙක් මම
වරු ගනන් මඟ බලනවා
නුඹ ඉවත ඇඳිලා දුවනවා
මගෙන් ඇතට දුවනවා

Thursday, November 1, 2012

අරමුණක් නැති හෙටක්......

නමක් නැති කතාවක්
මුලක් නැති ඇරඹුමක්...
තිතක් නැති නිමාවක්
හෙටක් නැති අද දිනක්....

ඇරඹුමක් නැති අවසනක්
හිනයක් නැති ඇස් දෙකක්
පැතුම් නැති පෙම් හිතක්
හැඟුම් ගොළු වුන හදක්

තබන්නට අවසනක්
ලියන්නට හිතයි කවක්
ලැබෙයි නම් ඇරඹුක්
ගොතන්නම් පෙම් සිත්තමක්

Wednesday, October 24, 2012

නුඹ එනවාද හැමදමත් මගේ තනිය මකන්න

මල් පිපිලා සුවඳ හමන
සොඳුරු සවස විඳින්න
මම තවතමත් සිහින මවමි
නුඹ සමඟින් රැදෙන්න

හැන්දැවට සිත සුළං
මිහිර තනිව විඳින්න
මං තාමත් තනියෙම හිද
දුක කියනවා හැඩෙන්න

හිතරිදවන සොඳුරු මතක
තාමත් මෙහි දකින්න
මතකය හද දවනා විට
නුඹ එනවද ලඟ රැදෙන්න

මොර සුරන වැසි වැටෙවි
අපේ මතක වැහෙන්න
පුරුදු පරිදි නුඹ එනවද
මගේ හිතට හඩන්න

මතක ඇවිත් හනිකට යලි
නුඹේ රුවම මැකෙන්න
එපා යලිත් කෙදිනකවත්
අපිට අපිව ලැබෙන්න...

Saturday, October 20, 2012

අවසාන කතාව(එක්තරා කතාවක්ම නොවේ) _________________


කඳුළුත් එක්ක ගණුදෙනු කරලා හිනාව මගේ ජිවිතේ ඇතටම ගිහින් තිබ්බ කාලේක හිතන්නෙත් නැති විදියට ඔයා මගේ ජිවිතේට ඇවිත් හිනාවේ තියන ලස්සන හුරුබුහුටි කම මට හරි ලස්සනට කියලා දුන්නේ ඔයයි වෙන කවුරුවත්ම නෙමෙයි ඒ ඔයයි.... ටිකෙන් ටික හුස්ම ගැහෙන රාවයත් එක්කම මම ඔයත් එක්ක හිනාවෙලා මම මගේ ජිවිතය වින්දා ජිවිතයේ ලස්සන දැක්කා...කාලයත් එක්කම මට මගේ ජිවිතේ දැනේන ගත්තා හැමවෙලෙමෙ මගේ ලඟ හෙවනැල්ල වගේ ඉදන් ජිවිතේ ලස්සන මට කියලා දුන්නේ ඔයයි ඒ ඔයයි...ජිවිත පොතේ ආදරය කියන...හිනාව කියන ලස්සනම ලස්සන පරිච්චේද වලට අකුරු කරන්න අයනු ආයනු කියා දුන්නේ ඔයයි....ඒ තරම් හිනාහවේ ලස්සන මට ජිවිතේ ට දැනුනා ඔයත් එක්ක මම ඒ සුවය වින්දා.....මම හිනා වුනා ඇත්තමයි හදවතින්ම මම හිනවුනා කාටත් නොතෙරෙන හැඟුම් ගොඩක් ලඟ මම ඔය හිතත් එක්ක හිනාවුනා....
ජිවිතේ මගේන් ඇත්වුන හිනහව මට ඔයා ලගාකරලා මගෙන් ඇතට ගියේ මට හිතන්නවත් බැරි හයියෙන්...තමත් මම නැවතුනු තැනම බලන් ඉන්නවා..ඇස් අඟ ඔයා ඉතිරි කරලා ගිය හිනාහවේ වියැළිච්ච කඳුලකුත් එක්ක... මට ජිවිතේට සතුටු වෙන්න උගන්නලා ඇස් අග කඳුලක් ඉතිරි කරලා ඔයා මගෙන් හුඟක් ඇතට අද යන්න ගිහින් හුඟක් ඇතට....අවසානයක් නොපෙනෙන හුඟක් ඇතට.....මම අඩනවා...ඔව් මම අඩනවා... මගෙත් එක්ක හිනාවෙන්න ඔයා මගේ ලඟින් එදා හිටියා...ඒත් අද මම අඩනකොට මගෙත් එක්ක අඩන්න අද ඔයා මගේ ලඟ නැහැ...හිනහාවේ නතර වුන කඳුළු අද මම ගනන් කරන්නේ තනියම......අඩන්න මම ඉගෙන ගත්තේ තනියම...අද ඔයා මගේ ලඟ නැහැ....හැමදාමත් මේ පුරුදු විදිය මම කඳුළු මුතු වලට ලස්සනක් එකතු කරයි....මම තනියම කදුළු වලට වටිනාකමක් දෙයි

මගෙන් ඇතට යනකොට මගේ මුව අග ඔයා නතර කර ගිය හිනාවටත්....නෙත් අග ඔයා රදවලා ගියා කඳුලටත් මම හැමදාමත් ආදරෙයි ඇත්තමයි ආදරෙයි....


කාලයක් ගත වුනා තමයි
හදාගන්නට මට මගේ හිත...
තාලයක් නැතිවුනත් මට
ලස්සනයි ඒ පෙම් හිත

ජිවිතෙත් සුන්දරයි අද
නුඹ හිටියනම් මගේ ලඟ
එත් දුක නැහැ දුරින් හිද වුව
පෙම් කරමි මං නුඹටම

නවතලා දුක් සුසුම්
තිත තබමි මම අද සිට
යලි එන්න‘පා තිතතැබුවේ මම
යලි නොහැරෙන්නම

යලි පණ නොගසමි පෙම් හිත...
 
__________________________සෂි.

Friday, October 19, 2012

කවිය වද දෙයි මට හැමදිනා

විරහවත් හරිම ලස්සනයි
එකෙත් මහා අමුතුම ලස්සනක් තියෙන්නේ.....
හැමොන්ටම විරහවේ ලස්සන දකින්න බැහැ
හැමොන්ටම විරහවේ ලස්සන විදින්න බැහැ
එකටත් ලස්ස හිතක් තියෙන්න ඔනේ
මේ හැමදෙයක්ම බැඳිලා තියෙන්නේ අපේ ජිවිත වල අපි පවත්වාගෙන යන සම්බන්ඳතා එක්ක
අපේ ජිවිත වලට මිනිස්සු යනවා එනවා....සමහරු සදාකාලිකවම නවතින්න බලාගෙන එනවා
සමහරු තාවකාලිකව නවතින්න බලාගෙන එනවා
අහම්බෙන් හරි අපේ ජිවිත වලට එන හුඟක් අය හිතේ ගැඹුරුම තැනක නව
තිනවා.....කවදාක්වත් අමතක නොවෙන විදියටම....එත්
අදුරන්නැති දෙන්නෙක් විදියට හම්බ වෙලා
හොඳට අදුරන දෙන්නෙක් විදියට ඉදලා....හඳුනගෙන වෙන්වෙන්නේ
හරියට අදුරන්නේම නැති දෙන්නේක් වගේ....හම්..... එකනේ තියන දුක....
එත් අහම්බෙන් අපේ ජිවිත වලට එන අය යන්නේ අපිට අමතක කරන්න බැරි තරම් මතක හුඟක් ඉතුරු කරලා..ඒ මතක හරි සුන්දරයි.....එවා මතක් කරලා ජිවිතේ සතුටින් දකින්න පුළුවන් නම් අපි දිනුම්.....

 
_____________________________________
හිතට වද දෙන අකිකරු කවි
හිත ඇතුලේ තව ලියැවිලා
ඔහේ විසිකර දමා ගිය නුඹේ
මතකයක් ලඟ නැවතිලා

යන්න හදනා නුඹේ හිත ලඟ
මාත් තනිවම දොඩමළු වෙලා
යන්න දෙන්නට හිතක් නැහැ තව
නුඹේ හිත ගැන ලොබ වෙලා
ඔහේ පාවි අකිකරු වුන
මගේ කවි මාවම දවා
නුඹට යන්නැයි කියයි කවිහිත
මගෙන් සමුගෙන වෙන්විලා

ලියා නැලවෙන දහක් සිතුවිලි
හිතට වද දි නැවතිලා
අකිකරු වුන මගේ හිත අද
නුඹට පුදදෙමි සතුටිනා

කවිය වද දෙයි මට හැමදිනා

Wednesday, October 17, 2012

කළුවර හිනය

මගේ බ්ලොග් එක හැඩ වුනේ ඔයාගේ මේ ලස්සන පින්තුර නිසා...
මගේ කළුවර හිනය හරියටම දැක්කේ ඔයා...මේ පින්තුරය මගේ බ්ලොග් පිටුව ලස්සන කලා....කළුවර හිනයට ගැලපෙනම පින්තුරයක් මේක....ඔයාගේ ඇහින් දැක්ක මගේ කළුවර හිකයට මම ආදරෙයි...ඒත් මට කළුවර හිනය ලස්සන කරන්න උදව් කරලා ඔයා කොහොදේ ඇතකට ගිහින්.....මම දකින මගේ කළුවර හිනයේ ලස්සන බලන්න අද ඔයා මගේ ලඟ නැහැ
මට තියන දුකත් එකමයි...

ජිවිතයේ සුව දැනේන වියේ ඔබ මා හැරදා ඇයිද ගියේ.....

වැටෙන කඳුලින් ගෙනෙයිනම් සුව
හද ගැහෙන ඒ රාවයේ නද
නුඹ දුටුව මගේ හිනයේ තුල
මං නොසිටියේ ඇයිද කියන් මට

කළුවරයි මගේ හිනයත් තව
නුඹයි හිනේට දුන්නේ ලස්සන
නොඑයිනම් තව නුඹ මසිත් අහසට
හින පෙනුනේ කොහොමදෝ මට

පෙනෙනෙ නොපෙනෙන හිත ඇතුලේ මම
හින දකිනව රෑයමේ කළුවර
ආදරෙයි මම ඒ නොදුටු හිනේට
මගේ නොවුනත් කළුවරයි තව මට

Tuesday, October 16, 2012

සිත තාමත් නුඹව සොයනවා



හිත නිරතුරුව තවම නුඹේ සිතුවිලි විමසනවා
නෙතු නිරතුරුම තාමත් නුඹේ රුවම සොයනවා
හද නිරතුරුව තාමත් නුඹේ පෙමම සොයනවා
මම නිරතුරුම තාමත් නුඹේ සෙනෙහෙ පතනවා

යලි කවදා කෙහෙදි අපි මුණ ගැහෙවිදෝ
හිත හැමදා ඒ පැතුමන් එක් කරාවිදෝ
නුඹ සැමදා සතුටින් සිනහා වෙවිදෝ
මගේ හැගුමන් කෙදිනකහෝ නුඹ දකිවිදෝ

Monday, October 15, 2012

නොලියෙනා කවිය


කඳුළු කවි කම් හිත දවයි නම්
නුඹ එන්නෙපා යලි කවි ලියන්නට
තවම නොලියෙන අපේ කවි පෙළ
 හිත දවයි නම්... නුඹ එන්නේපා
මගේ  හිත දකින්නට.....
යන්න යන්නම යලි නොඑන්නම
නුඹ එන්නපො මගේ ලොව දකින්නට
වෙන්නව ඉමු අපි අපේ ලෝකේක
කවිය නැ තව හිත හදන්නේ
                       අපේ කවි නැහැ අපි දකින්නේ.

Wednesday, October 10, 2012

තරු තාම නුඹ සොයනවා

සුදු සඳක් පායා ඇවිත්
රෑ අහසම එළි කලා
එ සදේ රැලි තුලින්
නුඹේ රුව සිත්තම් කලා

එළිය දෙන සිසි ලඟින්
තරු ඇවිත් රෑ සැනසුනා
දිදුලනා තරු කැටෙන්
සඳ තවත් හිනැහුනා
පාළු රෑ අහස ලඟ
සඳු මෙහෙම හිනැහුනා
තරු නොකි පෙම් පුවත
සඳු ඇවිත් කෙදිරුවා

සුදු සදේ රැළි මැවු

නුඹේ වත සිහිවුනා
තරු ලඟින් එළිය දෙන
නුඹේ නුවන් කැලඹුනා

හැමදාම රෑ මම ඇවිත්

අහස් කුස පිරලා
සඳු නොමැති රෑ ලඟින්
තරු නුවන් සොයනවා

පෙරුම් පිරු අහස ලඟ

තරු යලිත් තනිවුනා
හැමදාම රෑ පුරාවට
සඳක් වි නුඹ ඇවිත් තිබුනා

______________________________
_________-

මගේම මිතුරියගේ වෙලා නුඹ

මටත් හිමි නැති
පෙමක් ඇත තව
හද කොනක දැන්
සැඟවිලා

නිමක් නොපෙනෙන
අරුම සෙනෙහස
ඇත මසිත තුල
තෙරපිලා
ලෙවට නොපෙනෙන
අසම්මත පෙම
ඇත කොනක හද
රැදවිලා

මටද හිමි නැති

නුඹත් හිමි නැති
පෙමක් හද තුල
ගුලිවෙලා

අහිම සඳ නුඹ

හිතින් පෙම් කර
හිදිමි මම මෙහි
නැවතිලා

අරුත නොපෙනුන

නුඹයි මගේ පෙම
එත් නුඹේ හිත
අන්සතු වෙලා......

මගෙම මිතුරියගේ වෙලා.....

නොලියෙනා කවිය තව නුඹ

හිරුවට සිරුවෙන්
අකුරු එකිනෙක් අහිදන්
පද හතර එළිවැටත්
එකිනෙකට ගලපන්
නුඹ නමට මම ගෙතුව
කිවි මුතුත් ඇහිදන්
පිටුපිරෙන්නට කවි ලිවා
නුඹේ සෙනෙහෙ දවටන්

කාමරේ මුලකට
මම ගිහින් හෙමිහින්
දුක හිතෙන පද අතර
නුඹේ රුපේ ඇහිදන්
ලීව පද අරුත ගෙන
නුඹේ පෙමට මිහිදන්
කඳුළු කැට මිණි වුනා
කවි අතර හැබැහින්

හිත් කොනේ දඟලනා

නුඹේ සෙහෙසෙ ලඟකින්
මම මැව්ව පෙම් හින
බොඳ වෙලා දැන් දැන්
ගෙතුව කවි නුඹ නමට
හිතට මගේ රහසින්
නොලියෙනා බව දැනන්
හිත හඩයි තව හයියෙන්
 
_______________________________

අපේ මතකය කඳුළු වුවා...





ඇත දිනක නුඹ
මැත සඳ වී
මගේ ලඟ
ආදරෙන් උන්නා......
පාළු හිත ලඟ
සෙනෙහෙස ගඟ සේ
නුඹේ හිත
පෙම් සිසිල දුන්නා....


හින කතන්නදර

කෝල නුවන් ලඟ 
නුඹ ඇවිත් 
ඉඟි බිඟිද පැවා.........
නුඹට මං හිමි
මටද නුඹ හිමි 
සොඳුරු ලෝකය
අපේම වුවා....


සඳුගේ තනියට
තරුත් ඇවිදින්
අහස් ගැබ
මල්වරද වුවා
අපේ පෙම ලඟ
නුඹද මට විය මටද නුඹවිය
හිත් තැවුල් ලඟ
නැතුව තුබුනා

අහස එළි කල
සුපුන් සුදු සඳ
කිසිත් නොකියම
දුරක ඇදුනා
නුඹට හිමි නැති
මටත් හිමි නැති
අපේ ලෝකය
කඳුළු වුවා

නුඹත් හිමිනැ
මටත් මං නැහැ
කඳුළු පමණක්
මතක වුවා

අපේ මතකය කඳුළු වුවා.....
______________________________________සෂි-.