Wednesday, January 30, 2013

(අ)සම්මතය



දෙවැනි වේදිකාවට දැන් පැමීණි දුම්රිය මහව බලා පිටතවේ..දුම්රිය නවත්තන්නේ රාගම ගම්පහා...මීරිගම...මීරිගම සිට මහව දක්වා ඇති සැමදුම්රියස්ථානයකම දුම්රිය නවත්තනවා ඇත...

ස්ටෙෂන් එක පුරාවටම මිනිස්සුගේ කලබලේ...කෝචියට සමරු දුවනවා
සමරු තව කෝචියක් එනකම් බලන් ඉන්නවා
මම ටිකට් කවුන්ටරය ලඟට ගිහින්  ප්‍රවේෂපතුයක් ඉල්ලවා...ටිකන් කවුන්ටරයේ හිටිය නිල‍්ධාරියාගේ මුනෙන් පෙන්න තිබුනේ හරිම වෙහෙසකාරි පෙනුමක්..මිනිහාට මාවත් වදයක් වෙලා...ටිකට් කවුන්ටරය වෙත ඇවිදන් එන සැම පුද්ගලයෙක් දිහා මිනිහා බැලුවේ හරිම හිස් බවකිනි..හරියට මොකක්දො ලොකු කතන්දරයක් කියන්න හදනවාවගෙයි
මම මගේ ප්‍රවේෂපත්‍රයත් අරගෙන ෆ්ලැට්ෆොමය වෙත ආවා...
මිනිස්සුන්ගේන් පිචරිලා තිබ්බ මුළු ස්ටෙෂන් එක පුරාම ඇත්තේ හරිම කලබලකාරි බවකි....
මහව කොච්චිය දෙවැනි වේදිකාවේ නතර කරලා
මිනිස්සු කොච්චිය ඇතුලට යනවා සමහරු කෝචිචියෙන් එලියට එනවා
මමත් හෙමිහිට  කොච්වියේ මැදිරියක් ඇතුලට ගොඩ වුනා
තැන් තැන්වල රංචු ගැහිලා හිටිය මිනිස්සු තම තමන්ගේ ලෝක වල
සමහරු හයියෙන් හිනාවෙනවා සමහරු තම තමන්ගේ කතා ඒ අතරින් රංචු ගැහුනු කිපදෙනෙක් පත්තර සඟරා කියවනවා සින්දුකියනවා
හරිම කලබලකාරි...
කෝචිචිය මැදිරිය පුරාම හරිම කලබලකාරි පරිසරයක්
මමත් පැත්තකට වෙලා මැදිරියේ තිබ්බ එක කණුවකට හේතුවුනා
එකපාරටම තැස්සමික් සමඟින්ම කොච්චිය හෙමින් ගමන් අරඹනවා

ඇසි පියවි ගෙන එනවා නින්දත් නොනින්දත් අතර
එත් එකපාරටම මට දුම්රිය මැරදියේ හිටිය තරුණ කටහඩක් ඇහෙනවා
....
එ කටහඩ මගේ සවස් යුග අතරින් ගලාගෙන යන්නේ හරියට විදුලියක් කොටනවාවගේ

මම දෙනෙත් විහිදා මැරිදිය දෙස බැලුවා එ කටහඩ කොහෙන්දො එන්නේ කියලා....දෙනෙත් නතරවුනි
ඔහු තම සඟයන් සමඟ බර කතාවකට හයියෙන් හිනාවෙනවා හිනාවෙන ගමන් කතාකරනවා...පෙනුම අවුරුදු 28පමණ වෙන හින්දැරි තරුණයෙකි.... එතරම් වයසක් නම් පෙනුමෙන් නැ...සමහර විට පෞද්ගලික අංෂයේ කුමන හො රැකියාවක නිරතවෙනවා වෙන්න පුළුවන්....රැළි ගැසුනු කොන්ඩය තලෙලු පැහැය මුන පුරාවට ලාවට වැවි තිබුනු රැවුල් කොට එ පෙනුමට මනා පෞර්ෂත්වයක් එකතු කරනවා...ඇඳගෙන හිටියේ ලා රොස පා ෂර්ට් එකක්.බෙල්ලේ යකඩ දම්වැලක් වගේ මාලයක් දාලා තිබ්බා අතේ මොනවදො නුල් වගයෙකුත් බැඳලා.... අද කාලේ ෆැෂන් එකනේ ...තොල් දෙක හරියට දුම්වැටියට ඇබ්බැහිවුන පිරිමි තොල් වගේ
එකෙත් හරි අමුතු ලස්සනක් තිබ්බේ
ඔහු ඔහුගේ ලොකයේ එහෙ මෙහෙ පාවි පාවි කතා කරනවා එක එක කතාය හයියෙන් හිනාවෙනවා වෙලාවකට ලඟින් ඉන්න කොනාට වැරෙන් පහරක් එල්ලකරනවා
මගේ හිතට සියුම් ඊරිෂියාවක් ආවේ නැතුවාම නොවෙයි
මම හිතින් මවනවා එ පහර කන පුද්ගලයා මම වුවානම්
ක්ෂනිකයන් ඇහෙන දුමිරිය හොන් නාදයත් සමඟන් මම පියවි සිහියට එනවාමොහොතකින් මම
නැවතත් ඒ රෑපය ලඟින්ම නතර වෙනවා


එ කට හඩ ගැනත් යමක් කියන්නම ඔනේ...එ කටහඩේ තිබ්බේ පුදුම ජවයක් සන්සුන් වදනින් තෙපලෙන වදන් මාව අතරමං කරනවා මම ඇත්ටම මනසින් එ කොලුවාත් සමඟ සම්බන්දයක් හදන්
එ කටහඩත් එක්ක මගේ හිත කොහෙදො මුල්ලක නතර වෙනවා
ආහන් ඉන්න හරිම ආසයි
ටික වෙලවකට එක කටහඩේ ගැඹුරු බව මාව භාවනාවක් කලා..හරියට ධ්‍යානයක සමවැදිලා හිටියා වගේ..
එකපාරටම දුම්රිය නැවතුනා
රාගම ස්ටෙෂන් එක
දුම්රියේ තවකාලික නැවතිමත් එක්ක මම අර රුපය දිහාම බලන් හිටියා...තවතවත් බලන් හිටියා මනසේ ඇදෙන රෑපයට මම අමතක කරන්නම හිතුනේ නැ එක තත්පරයකටවත්
එකත් හරි පුදුම හැඟිමක්
මම එහේ පාවි පාවි ඒ හඩක් රූපයක් මනසික් එකතුකලා හඩට ගැලපෙන පෙනුම පෙනුමට ගැලපෙන ස්වරය
හරිම අපුරුයි මෙවැනි මැවිම් සිදුවෙනවාදැයි සැකයි එත් ඇස් පනාපිටම රඟපාන එ සුදො සුදු චරිතය මාට මාව මගේ ඇතුලේම අතරමං  කරවනවා
මම හිතින් ඒ රූපය හොයනවා හිතින් ඒ රුපය මගේම කරගන්නවා

දුම්රිය නැවතත් ගමන් ආරම්භ කරනවා
මම නැවතත් අර රූපය දෙසම බලා ඉන්නවා
එ සමඟින්ම අවදානය අනිත් මිනිස්සු ලඟටත් යනවා මටත් හොරෙන් මගේ නෙත් කතාකරවන එ රුපය දෙස තවත් අයගේ නෙත ගැටෙනවාදො සැකෙන්

දුම්රියේ වේගය එන්න එන්නම වැඩිවේනවා...ඒ වෙගයක් එක්ක ඇඟ කිලිපොලා යන වියළි සුළඟ මාව තවත් අර කඩහට ලඟටම එක්කන් යනවා
එකින් එක දුම්රිය පළවල් පාස්වි යනවාත් එක්කම මගේ නෙතට හිදිසියෙම හසුවන්නේ අර පිරිමි රූපය තම සඟයන්ය සමුදිමට සැරසෙන අවස්ථාවක්ය...
මිනිහා බහින්නෙත් මම බහින ස්ටෙෂන් එකෙන්ම වෙන්න ඇති එකියන්නේ ගමපහ..
මම මගේ හිතට තනියම කතා කරනවා..
හිත යටින් මම සතුටුවුනා...
දුම්රිය ගම්පහා ස්ෂෙන් එකට ලඟා වුනා
අර කොලුවා මගේ ඇඟේ ගැවි නොගැවි මාවත් පහු කරන් ගියා
හදවත ගිඩි ගිඩි ගා ගැහුනා
හරියට මොහොතක් හදවත නතර වුනා වගේ
මම ඔහු පසුපසින් ම ඉදිරියට ඇදුනා

මම අර කොලුවාත් සමඟින්ම දුම්රියෙන් එලියට ආවා
මගේ හිත කියන්නෙම ඹහු පසුප යන්නය කිය..එත් ඔහුගේ නෙතට මා හසුවේයිදො සැකයක් මට නැතුවාම නොවෙයි

මම හෙමින් හෙමින් පාවි ඇව්ත් දුම්රියපොලේ කෙලවරටම ඇවිදන්යනවා
මගේ ඉස්සරහින් අර පිරිමි ළමයාත් ඇවිදන් යනවා

රාත්‍රි කඳුවර හැමදේම වෙලාගෙන
දුමරිය පල කෙලවරේ දැල්වෙන දුල් පහන් ආලොකයක් එක්ක මට අර රූපය පෙනි නොපෙනි යනවා
ඇස් හැමතැනම දුවනවා මම තාමත් ඒ රෑපය හොයනවා
මගේ නෙත් පියවෙන ඇසිල්ලකින් එ රුපය මගෙන් ඇතට ගිහින්
ඇස් රිදෙනකම්ම මම එ රූපය හෙව්වා වටපිට බැලුවා එත්කොහෙදො ඇතකට ගිහින්
හිස් බවකින් යුක්ත වුන හැඟිමකින් මම දුම්රිය පලේ කෙලවරක ඇති මහත්වරුන්නේ විවේකාගරය වෙත ලන් වුනා
එතන තියන හිස් බන්කුවක් බලන් ඇවිත් වාඩිවෙනවාත් සමඟින්ම මම එහා බන්කුවෙන් මගේ බෑග්එක තිබ්බා
මට හරිම කලකිරිමක් දැන්නේ එක ඇසිල්ලකින් අර රූපය මට අහිමිවුනා

සුළු වේලාවක් මම එතන රැදිවිත් ස්ටෙෂන් එකෙන් එළියට ආවා
ඉස්සරහට ඇදිඑන බස්රිය ගෙවල් ලඟටම යන එකක්
මම දුවගෙන ඇවිත් බස් රියෙ එල්ලුනා
පරිසරයෙන් වෙනස් වුනත් මම තාමත් අර රූපය හා එකතුවෙලා
බස්රිය හෙමින් ඇදෙනවා
මම බහින හොල්ට් එකත් ලන්වුනා


මගේ මනසේ තාමත් දුවන්නේ අර පිරිමි රූපය පිරිමි ස්වරය කොහෙදො මනෝ ලොකයක අතරමන් කරමින් ඔහු ඉවතට පලාගොස් හෙටත් එම පිරිමි රුවම මට සුපුරුදු දුම්රියේ සුපුරුදු මැදිරියෙදිම හමුවිමේ බලාපොරොත්තුවෙන් මම මගේ නිවසදෙසට ඇදෙනවා
මගේ නෙත ගැටෙන්නේ මගේ ප්‍රිය බිරිඳ මා එනතුරු දොරකඩටවිත් බලා සිටින අයුරුයි.


Tuesday, January 29, 2013

තටු සිදුන සමනලියකගේ කතාව



මේ කතන්දරය මම පටන් ගන්නේ කොහෙන්ද...
තාම හිතාගන්නත් බැ......

හරි
තැනක් ලැබුනා
මුලින්ම මම මම ගැන කියලා ඉන්නම්

මම
දරුවන් තුන්දෙනෙක් ගෙන යුත් පවුලක මද්දුමයාය..මම හරිම අමාරුවෙන් ජිවිතය ගෙටගහාගෙන ජිවිතය දකින්න අත්තසහා කරපු ද්‍රරිද්‍රතාවයෙ ඉහලම අත්තක ජිවිතය ගෙවන පවුලක දෙවැනි දුවයි...
මට මතක විදියට මගේ අප්පච්චි නැතිවුනේ මම ස්කොලේ හතරේ පන්තියෙදි...මට වැඩැමහල් අයියෙක් ඉන්නවා
අප්පච්චි නැතිවුන දා ඉඳන්ම මගේ අප්පච්චි වුනේ මගේ අයියා අපේ පවුලේ බර කරට ගත්තේ අපේ අයියා
ඉතින් මම සැබැවින් පිය සෙනෙහස වින්දෙනැති දුවනියක් විදියට මගේ දෙවැනි පියානන්ට හරිම ආදරෙයි...
මගේ ලොකයේ එකම විරයා වුනේ මගේ අයියායි

අම්මා....හම්...
අම්මා තාමත් ජිවතුන් අතර ඉන්නවා නම් තමයි ඒත් ඒ මරණයත් සමඟින් යාළුවොල එයාගේ ජිවිතෙත් කවදා කොතැන කොහෙමද කියලා කියන්නම් මම දන්නේ නැ.....ඉතින් පවුලේ දෙවැනියා හැටියත් පවුලේ එකම ගැනුදරුවා හැටියටත් මට තිබ්බ වඟකිම් නම් එමටයි
මට බාල එක මල්ලියෙක් ඉන්නවා..එයා මට වඩා අවුරුදු 4ක් බාලයි...ජිවිතේ ගෙවෙන්න ඔනේ හොඳම වයසෙදි මම මගේ මල්ලිට අම්මෙක් වුනා..එ ලෙඩ ඇදේ ඉඳන් මරණයක් එක්ක ගනුදෙනු කරන මගේම අම්මාගේ හිතට තවත් බරක දෙන්න බැරිකම නිසාමත්ම

ඉතින් අපේ පවුලේ බර කරටගත්තේ අපේ අයියා එයාගේ ඉගෙනිමට තිත තිබ්බේ මල්ලිගෙත් මගෙත් අධායපනයට හරි තැනක් දෙන්න ඔනේ නිසා...එයා විභාග පාස්කලේ නැ එත් අයියා නංඟිටයි මල්ලිටයි ඉගැන්නුවේ හරිම සතුටකින්මම හොඳටම දන්නවා මගේ අයියේ අපි විභාගයක් පාස් වෙනකොට වසරකින් තවත් ඉහලට යනකොට හිතට හොරා නුඹ ඇස් ඇත්ලේ කඳුළු හන්ගන් හිනාවුන විත්තිය....
ඉතින් ඔහොම කාලයක් ගවෙනකොට මම සාමානය පෙලත් ලිව්වා...ගමේ පාසලේ ඉගෙනගෙන විභාගෙට වාඩි වුන ළමයි 74 දෙනාගෙන් පාසලේ ඉහලම ලකුණු ගත්තේ මම....
මගේ ප්‍රතිපල හොඳ නිසාම මගේ අයියාට ඔනේ වුනෙත් මාව හොඳ ස්කොලෙකට දාලා හොඳින් උගන්නන්...එ දවස් වලටත් වුවමනාව තිබ්බේ හොඳට ඉගෙන ගෙන අපේ පවුල වැටිලා තියන වලෙන් නැගිට්ටවන්න
ඇත්තම කියනවානම් මාත් මගේ අයියාත් නැගිටින්න පුළුවන් එකම විදිය හැටියට දැක්කේ ඔකම විතරයි

ඉතින් මම තරණයක් ගත්තා මගේ අයියා මාව කොළඹ ලොකු ස්කොලෙකට ඇතුලත් කලා...කුලි වැඩ කරලා අතේ කරගැට එනකම්ම මහන්සිවෙලා වැඩ කරපු මගේ අයියාගේ දහඩිය මහන්සියට මිලත් දෙන්න මාත් හොඳනි ඉගෙන ගත්තා

ටිකෙක් ටික මම කොළඹ ජිවිතයට හුරු වුනා
අවුරුදු දෙකක්ම කොළඹ ජිවත් වෙලා උසස් පෙලටත් හොඳින් මුණු දුන්නේ වැටිලා ඉන්න වලෙන් නැගිටින්න
ඉතින් මම උසස් පෙල ලිව්වා
මට කැමපස් යන්න ලකුණු 4යි අඩුවුනේ....මගේ අයියා අයෙමත් විභගයට වාඩි වෙන්න කියුවත් මොන හිතකින්ද දෙයියනේ අයියගේ සල්ලි මම ආපහු නාස්සති කරන්නේ මටත් තව මල්ලි කෙනෙක් ඉන්නවා...
අයියාටත් අයියාගෙයි කියලා ජිවිතයක් තියනවා
ඉතින් දෙවතාවක් හිතන්නේ නැතිව මම රස්සවාක් කරන්න හිතුවා..අයියානම් තදින්ම විරුද්යි
එත් කරන්න දෙයක් නැ අයියාට කරුණු කාරණා පැහැදිලි කරලා වැඩක් නැ
එකනිසාම මම තනි තරණයක් ගත්තා...
රස්සවාල් හුඟකට ඇප්ලයි කලා අන්තිම මට පොඩි කම්පැනි එකකට ඔෆිස් එකේ ක්ලාක් කෙනෙක් විදියට රස්සව ලැබුනාපොඩි රස්සවාක් වුනත් මම හිත සතුටින් භාර ගත්තේ පවුලේ බර තව දුරටත් අයියාට දෙන්න බැරිම නිසයි...
ඉතින් ඔහෙම ඉන්නකොට මට ඔෆිස් එකෙදිම සුරංගව හම්බවුනේ
එයාත් අපේ කම්පැනියේම වැඩ කරන කෙනෙක්
ඉතින්...කාලයක් යනකොට අපේ හිතවත් කම් ආදරයක් බවට පත්වුනා...
මට නොදැනිම මම මගේ පුවුලට ද්‍රොහිවෙනවාදො වගේ හිගිමක්...අනේ මන්දා කියන්න තෙරෙන්නේ නැ
එත් මටම මගෙ වෙනස තෙරුනා ඉස්සර තරම් ගෙදර ගැන කැපකිරිමක් වත් හොයාබලන්ට වත් මට දැන් වුවමනාවක් නැ....මගේ ලෝකෝ විරයා වෙලා හිටිය මගේ අයියාටත් වඩා උඩින් තැනකට සුරංග ඇවිත් මටත් නොදැනිම...
අනේ මන්දා ඔහොම කලායක් ගතවුනා
අපිට තිබ්බ අවිවේකි කම නිසාමත් අපි දෙන්නට නිතර හම්බවෙන්න වෙලාවක් තිබ්බේ නැ
ඔෆිස් එකෙදි හම්බවුනත් අපිද ආදරය කරන්න වෙලාවක් නැ එනිසාම ඉඩක් ලැබුන හැමවේලෙකම සුරංග මම නැවතිලා හිටිය බෝඩිමට ආවා
රස්සාවට ඇවිත් අවුරුද්දකුත් සම්පුරණ වෙච්චි සුරංගව හම්බවෙලා මාස 6කුත් වෙච්චි..මගේ ජිවිතේ විරයා වෙලා හිටිය මගේ අයියාටත් වඩා උතුම් තැනක් දුන්න සුරංග

මගේ සුරංග ..... එක මුසල දවසක අනේ එ උතුම් මිනිහාගේ අතින් මගේ ජිවිතේ විනාස වෙන්නේ  මම හිතන්නෙවත් නැති තරමින්.......එත් සුරංග මාව අමතක කලේ නැ මගේ ලඟින් හිටියා
මටත් නොදැනිම මගේ කුස ට මාස 3කුත් පිරුනා
මම ඔය වගක් සුරංගට දැනුම් දුන්නාම මට සුරංගගේ වෙනස දරා ගන්න බැරිවු එයා වෙනස් වුනේ මගේ ඇස්පනා පිටමයි...ඉතින් මම කාටකියන්නද
මම මට හය හතර නොතෙරෙන කාලයේ ඉඳන් ජිවිතේ දිනන්න උදව්කරපු මගේ රත්තරං අයියාට ද්‍රොහි වුනා ලෙඩ ගානේ හිටියත් මගේ අම්මාට ද්‍රොහි වුනා මගේම මල්ලිටද්‍රොහි වුනා
මම දැන් මුණ දෙන්නේ කොහොමද
ගමේ එක එක කතන්ද පැතිරෙයි 
කොළඹ ජිවිතේකට පුරුදුවනත් මට හිටියේ මම විතරයි
මගේ දුක කියන්න අහන්න හිටියේ සුරංග විතරයි
එත් අද සුරංගත් මගෙත් එක්ක නැ...හැමදේම වැරදුනාමයි දන්නේ සුරංග කියන්නේ කසාඳ බැඳලා ළමයෙකුත් ඉන්න කෙනෙක් කියලා...
ඉතින් මම මොකද කරන්නේ
මම කොහොමද මිනිස්සුන්ට මුහුන දෙන්නේ
ගමට මුණදෙන්නේ දෙවියෙක් වගේ හිටිය මගේ අයියාට මුණදෙන්නේ

කරන්න කිසිම දෙයක් නැ
දැන් තටු සිදිගිය සමනළියක් මම
කුස ගැබ්බර වෙච්ච

අයියේ
මට ඔයාගේ නමට කැලලක් ඇතිවෙන්න දෙන්න බැ එත් මම කලේ මටවත් සමාවක් දෙන්න පුළුවන් වරදක් නොවෙයි..අප්පෙක් නැති දරුවෙක් ජාතක කරනවාට සමාජය මට වෛර කරාවි
මගේ මැරණු තාත්තාගේ රුපේ මට මතක නැ මට අයියා වගේම තාත්තාතත් මම කොහොමද නමට කැලලක් දෙන්නේ
දැන් වෙන්න ඔනේ හැමදේම වෙලා ඉවරයි කරන්න කිසිම දෙයක් නැ

තටු සිදුන සමනලිය මම
මගේම අතින් මගේම ජිවිතයට තොන්ඩුව දාගත්ත

ඉතින් සතුටු සිතින් මම මරණය තුරුළු කරගන්නවා
සුරංග ඔයාටත් මගෙන් කරදරයක් නැ
අයියේ මට ඔය රත්තරන් නමට කැලලක් දෙන්න බැ මට සමාවෙන්න


නිමි

මරණය......

නොයිඳුලේ ඉපැදුන
මගෙ පිවිතුරු
ප්‍රේම පුජාසනය
නුඹ
කිලිටි කෙරුවේ
වචන තුනකිනි


‘‘මට උඹව දැනෙන්නේ නැ‘‘


මට මාවද  නැතිවෙන තරමටම
තවමත් දොලනය වෙයි
උඩුකුරුව
මගේ මනස සිසාරා
එ වදන්.....

නැවතුනෙමි
මම
එදා නුඹ මා නවතා තැබු
කතාවේ තිතක් ලෙසින්
අදටත්

තවතමත්
මම එතැනමය



ත්කින්

මටත් දැන් නුඹව දැනෙන්නේම නැති තරම්ය

Monday, January 28, 2013

මම මාරම ආසයි ලු ඈ


සැන්ඩි නැති
කලවම් නොරපු
විස්කි විදුරුවකට
පිවිතරු ආදරේ
මත් වියරුවෙන්
එකතුවෙන් මත්වුන
නුඹේ
එකම එක
හුස්ම රැල්ලක්
එකට එකතු කරලා
එක හුස්මට
ඇස් පියාගෙන
බිගෙන බිගෙන යන්න.....

මගේ ලේවලට මුසු වුන
නුඹෙත් මගෙත් ප්‍රේමයේ
එක රධිර ධාරාවක් අරන්
අයිස් කැට වැඩියෙන් දාපු
විස්කි විදුරුවක් එක්ක
එක හුස්මට
බිගෙන බිගෙන
යන්න

නුඹේ පණ පොඳක් රැඳුණු
සිගරට් කොටයක්
උරමින්....
ආදරේ මත් රුධිරය
එකතු කරපු
විස්කි විඳුරුව බොන ගමන්
නුඹේ ආදරේ සුවය
දුම් රැල්ලකට අරගෙන
එක හුස්මට පිටකරදාන්න....

මම
මාරම ආසයි ලු ඈ