කවමදාකවත් කොනක්ගේ ජිවිතයකට දෙපාරක් එන්නේ නැති එකම එක සුන්දරම කාලය තමයි පාසල් කාලය...මටත් තියෙනවා මතක් කරලා සතුටු වෙන්න පුළුවන් විදිහේ හුඟක් සුන්දර සිදුවිම ගොඩාක් එකතු කරපු ලස්සනම ලස්සන පාසල් කාලයක්....ඒ කාලේ කොච්චර ලස්සනද....කොච්චර සුන්දරද...
මම ඇතුළුම මගේ පහේ කණ්ඩායම ඒ කියන්නේ මා මිතුරියන්ගේ සමාගම......අපි පස්දෙනයි...මම සෂි මගේ හොඳම යාළුවා පියුමි චමු ඉස්සි මල්ලි..කොහෙ ගියත් අපි පස්දෙනා එකටමයි....සමහරු අපිට කතා කලේ පහේ කල්ලිය කියලා ඉස්කොලේ හයේ පන්තියේ ඉඳන් ඔලෙවල් කරනකම්ම අපි පස්දෙනා එකටමයි හිටයේ එත්
උපෙළ කරන්න ආවාට පස්සේ පස් දෙනා පන්ති පහකට වැටුනා....එවුනාට මිතුරු කමට නම් එක බාධාවක් වුනේ නැ...
අපි පස්දෙනාට ලොක පහක් තිබ්බාට අපි අපේ ලොකය සරස ගන්න හැමදේම කලේ එකට හරියට එක කුසින් ආප සහොදරියෝ වගේ මිතුරු කමකටත් එහා ගියපු බැඳිමක් අපි අතරේ තිබුනා
අපි හිනු වුනේ එකට ඇඩුවේ එකට
දුක සතුට බෙදාගත්තේ එකට....හැමදේම එකට
අදටත් ඒ මිතුරු කම තාමත් ඒ විදියටම තියෙනවා මොන දේට වුනත් අපි ඉන්නේ එකට අපි පස්දෙනාට අපි පස්දෙනා
මේ අපේ ස්කොලේ වැඩ ඉන්න බො සමිඳු....
විසාඛා බෝ සමිදු ඉස්සර අපි මෙතනට ගිහන් අපෙ හිතේ තියන හැමදේම කියනවා මම නම් ෆරි පිරියඩ් එකක් ලැබුනොත් යන්නේම මෙතෙනට හිතට හරිම සැනසිල්ලයි මෙතන ඉන්නකොට....වෙලාව යනවා දැනේන්නේවත් නැ....
මතක් වෙනකොටත් ඒ කාලය ගැන හරිම දුකයි ...එත් සුන්ද මතක හුඟක් එක්ක ගෙවුනු ඒ කාලේ හරිම සුන්දරයි
සතුටුයි
ඇත්තමයි
ආපහු තව එක පාරක් හරි ඒ සුදු ගවුම අදින්න තියෙනවානම්
කොණ්ඩේ කරල් දෙකක් බැඳලා නිල් පාට ටයි එකයි හවුස් බැජ් එකයි ඇඳගෙන ඉස්කොලේ යන්න තියෙනවානම්අර ඉස්සොරම වගේ පන්තියෙ මුල්ලකට වෙලා ඉගෙන ගන්න තියෙනවානම්
ආයෙමත් ආපස්සට ගෙනියන්න බැරි ලස්සන හිනයක් එක
කවදාත්වත් අපිට ඒ හිනේට යන්න බැ
එත් ඒ හිනේ ජිවත් වෙන්න පුවවන්
මට මතක්වෙනවා එක සැරයක් අපිට ඔලෙවල් පන්තියෙදි විදයාව උගන්නපු මිස් කියුවා ඔය ළමයින් දැන් මේ දෙවල් තෙරෙන්නේ නැ එත් ඉස්කොලෙන් අයින් වෙලා කාලායක් ගියාට පස්සේ ඉස්ලෝ කාලමෙතක් වෙනකොට ඇස් වලට කඳළුත් උනයි කියලා
ඇත්තමයි
ඒ කතාව 100% ඇත්ත..අදටත් ඒ කාලේ මතක් වෙනකොට ඇස්වලට කඳුළු උනනා මටත් රහසින්ම
මං ආසයි
සුදු රැලි ගවුම ඇඳන්
කොණ්ඩ කරල් දෙකක් බැඳලා
පොත් මිටියත් තුරුළු කරන්
ආපහු ස්කොලේ යන්න
සුදු රැලි ගවුම ඇඳන්
කොණ්ඩ කරල් දෙකක් බැඳලා
පොත් මිටියත් තුරුළු කරන්
ආපහු ස්කොලේ යන්න
මං මාරම ආසයි
අර හැමදාමත්
අපි එකතුවුන
පුංචි බංකුව උඩ ඉඳගෙන
පහේ කල්ලියේ අපි
කතා කරපු..හින මවපු
පුංචි පුංචි හින කතන්දර
ආපහු කියන්න...
මං තාමත් ආසයි
හැමදාමත් වගේ
උදෙන්ම ඇවිත්
විසාඛා බෝසමඳු ලඟට ගිහින්
මුළු ලොකෙම කැරකෙන මොහොතක
එකම එක තත්පරයක් හරි නවත්තලා
දොහොත් මුදුන් දි වැඳලා
හිතින් පුංචිම පුංචි ප්‍රාර්ථනාවක් කරන්න
මං ඔය ඔක්කටම වඩා ආසයි
ආපහු ඔය මතක් කරපු
අපේ ඒ පුංචිම පුංචි
හින පිරුන ඒ පාට පාට ලොකෙට
මොහොතකට හරි ගිහින්
ඇවිත් ඒ ලොකේ ලස්සන ආපහු විඳින්න
ඒ සුදු ගවුම ආපහු අඳින්
ඒ නිල් ටයි එක ආපහු දාන්න
ඒ පොත් මිටිය ආපහු තුරුළු කරගන්න...
මං ඔය ඔක්කටම වඩා ආසයි
ReplyDeleteආපහු ඔය මතක් කරපු
අපේ ඒ පුංචිම පුංචි
හින පිරුන ඒ පාට පාට ලොකෙට
මොහොතකට හරි ගිහින්
ඇවිත් ඒ ලොකේ ලස්සන ආපහු විඳින්න
like like like
සමනල රැනක් සෙ ඉගිලි අකුරට ගිය පසැල් කාලෙ අයෙත් එනවානම් අපෙ දිවියට ආසයි එ ලස්සන කාලෙ........
ReplyDeleteඔයාගෙන් ලියැවුණු ලස්සනම පෝස්ට් එකක්.
ReplyDeleteඑන්න සමකය වටේ රවුමක් යන්න