සඳ තරැ පිස දමා බිම වැටෙන
මේ වැස්ස නුඹ් හිතයි...
ඇහැරේන්න පෙර ඵ් හිතට
ඇඵම් කල තණ පත මමයි...
සඳ තරැ තරම් මා සතුව
හිනවත් ඇත්දැයි සැකයි...
නමුදු සිත යටට වි නුඹ
නෙතු ලඟද උන්නා වගෙයි..
සඳත් තරැවත් පසුකරන්
ඵන්න නම් මට බැරි හැඞයි...
පිබිදෙන්න පෙර ඵ් හිතම
වසාගත් වැහි බිඳ නුඹයි....
මගේ සිත යටට වි නුඹ
නෙතු කඳුඵ සැලුවි වගේයි
වැස්ස නුඹ වැටියන් ...හේදිලා යන තුරැම
මමයි මගේ අසරණ හිතයි......
No comments:
Post a Comment
කලුවර හීනය එළිය කරන්න... නුඹේ හීනය තියා යනවාද?