කළුවර හීනය

පෙම්බර වදන් මිහරියි සුව මතක රැස
නුඹ රජ කරනවා තවමත් මගේ මතක තුල
කඵවර සෙවනැලි පෙනුනත් මට අතරමග
හැරයමි අදුරු පෙම උණු කදුලැලි තුරුලු කර

පෑ සෙනෙහස තාමත් මගේ මතකේ තියේ
එ රන් විමන තාමත් සුව මිහිර ගෙනේ
වෙන්වුයේ මම නුඹ වෙත යලි එන්න නොවේ
එනමුත් නුඹේ සුවඳ හද කිතිකවනවා මගේ

හිතකින් නොවේ මම නෙතු බොඳ කෙරුවේ නුඹේ
කඳුලැලි බරයි ම'යේ උහුලන්නට නොහැකි ලෙ‍සේ
සෙනෙහෙ තාමත් එලෙසම මා හද තුලම රුදේ
සතුටින් ඉහිරි හිඳිනු මැන නුඹ ඇය හා සැම කලේ